Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2009

«Απελάστε το ρατσισμό, όχι τους πρόσφυγες»

Σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος της μετανάστευσης εν γένει και της παράνομης μετανάστευσης ειδικότερα προωθεί η κυβέρνηση. «Το δεύτερο κράτος είναι το τελωνείο» «Μόλις περνούσαμε τα σύνορα λέγαμε: που είναι ο Θεός να ρίξει χιόνι;» Το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τους μετανάστες και την χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών δεύτερης γενιάς προωθεί η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο που παρουσίασε υπό τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση. Υπολογίζεται ότι στις δημοτικές εκλογές του 2010 θα λάβουν μέρος 250.000 ομογενείς και μετανάστες, ωστόσο δε θα μπορούν να λάβουν το αξίωμα του δημάρχου, αντιδημάρχου και του προέδρου τοπικού συμβουλίου. Την ίδια ώρα το ποσοστό απόκτησης ιθαγένειας στους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας φτάνει μόλις το 0,3% , κατέχοντας την τελευταία θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, ενώ στην Σουηδία το 19,2% που έρχεται πρώτη στις ευρωπαϊκές χώρες. Στα άμεσα σχέδια της μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι και η συγκρότηση μια

20 χρόνια από τότε..

Τα 20 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου γιορτάστηκαν στη γερμανική πρωτεύουσα με την παρουσία πολλών πολιτικών προσώπων όπως η Άνγκελα Μέρκελ, ο Πολωνός πρόεδρος Λεχ Βαλέσα και ο πρώην σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ επίσης ο Γκόρντον Μπράουν, ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ και η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον. Επίσης, στο Βερολίνο βρέθηκε και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Η πτώση του τείχους υπήρξε ένα ιστορικό γεγονός το οποίο άλλαξε τα παγκόσμια δεδομένα γκρεμίζοντας την υπάρχουσα Σοβιετική Ένωση και δημιούργησε νέες δυνάμεις στο χώρο της Ευρώπης, όπως λέει σε συνέντευξή του ο κ. Γκορμπατσόφ. Στην πραγματικότητα το Τείχος είχε πέσει πολύ πιο πριν τα πρώτα τούβλα βρεθούν στο έδαφος, με τους κατοίκους εκείνης της νύχτας να υποδεχτούν το συμβάν με ανακούφιση. Περισσότεροι από 100.000.000 νέοι παρακολούθησαν την επέτειο από την Πτώση του Τείχους. Για τον εορτασμό, 1.000 ντόμινο στήθηκαν προχθές το βράδυ κατά μήκος του σημείου που βρισκόταν το

Εκλογές "Πολιτικής"

Σε μια περίοδο που η χώρα βρίσκεται σε κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική η Ν.Δ. προκύρηξε για άλλη μια φορά το γνωστό πλέον σενάριο των πρόωρων εκλογών. Σε κάθε περίπτωση το κυβερνόν κόμμα εμφανίζεται δικαιολογημένο. Ως πρώτο μέλημα του κ. Καραμανλή θα εμφανιστεί η ασπίδα προστασίας της χώρας. Σε περίπτωση νίκης της Ν.Δ. η χώρα θα κερδίσει χρόνο από το ήδη επιβεβλημένο χρονοδιάγραμμα από την Ε.Ε. μέχρι το Νοέμβριο για τη βελτίωση της εθνικής μας οικονομίας και την εκπλήρωση των στόχων. Πράγμα που δε θα κατάφερνε να πραγματοποιήσει χωρίς το άλλοθι των εκλογών. Το ίδιο θα γίνει και στην περίπτωση ήττας της, αφού το χρονοδιάγραμμα παρατείνεται για τις χώρες που βρίσκονται σε εκλογές. Στην πραγματικότητα, κληροδοτεί τη διαχείρηση της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ που η νίκη του μοιάζει πιο πιθανή. Η παγκόσμια πολιτική έχει περάσει σε άλλα πλέον επίπεδα. Λαϊκισμός, αλληκοατηγορίες, επικοινωνιακή πολιτκή, δυναμικές πολιτικές προσωπικότητες χωρίς, ωστόσο, κάποιο υπεύθυνο και αξιόπιστο πρόγραμμα, για τ

Νέα γρίπη ή νέος..αδικαιολόγητος πανικός;

Σε ανεπίσημη καραντίνα τέθηκαν όλοι οι πολίτες της χώρας με τη συμβουλή να προσέχουν και να τηρούν τους κανόνες υγιεινής. Τελικά, σύμφωνα με τους πραγματικούς ειδικούς, η κοινή εποχιακή γρίπη έχει προκαλέσει περισσότερα θύματα από τη νέα γρίπη. Η ουσία έχει ματατοπιστεί αλλού. Και τα περισσότερα μέσα, όπως τις πιο πολλές φορές, σπεύδουν με την υπερβολή τους να σπείρουν τον πανικό και να αναχαιτίζουν την εδώ και χρόνια χαμένη ψυχραιμία. Το σίγουρο είναι ότι όλοι πρέπει να συμβουλευόμαστε τους ειδικούς και μόνο και να ακολουθούμε τις οδηγίες τους. Η τάση να μεγαλοποιούνται καταστάσεις που αφορούν όλα τα σοβαρά θέματα που απασχολούν ενίοτε την κοινωνία είναι σύμφυτη της ελληνικής πραγματικότητας και σίγουρα, όπως πάντα, κάποιοι επωφελούνται από αυτό. Η νέα γρίπη έφερε και νέο πανικό στη κυβέρνηση, κάτι που συνεπάγεται και λανθασμένους χειρισμούς για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Αυτό έχει επιπτώσεις τόσο στην επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης προεκλογικά όσο και στον πληθυσμό που

Σε δουλειά να βρισκόμαστε..

Όλον αυτό τον καιρό, τα τηλεοπτικά παράθυρα και οι στήλες στις εφημερίδες βρίθουν εκλογολογικής σεναριολογίας και πλησιέστερων δημοσιογραφικών εικασιών των μελλοντικών πρωθυπουργικών σχεδίων. Ο κ. Καραμανλής με τη μαριονετίστικη συμπεριφορά που επιδεικνύει τον τελευταίο καιρό τουλάχιστον, καθώς ο αριθμός και η πολυπλοκότητα των σκανδάλων επί της κυβερνήσεώς του έχουν σημειώσει ρεκόρ σαν αυτό το πρόσφατο του Μπολτ, έχει αρχίσει και μπερδεύει ακόμη και τους ίδιους τους εκποροσώπους της κυβέρνησής του. Άλλες δηλώσεις ο ένας πολιτικός επί του θέματος των πρόωρων εκλογών, άλλες δηλώσεις ο δείνα πολιτικός. Τουλάχιστον, ας συνεννοηθούν μεταξύ τους για να μην μπερδεύουν το κοινό και εκθέτουν το έργο της κυβέρνησης. Κοινώς, σε δουλειά να βρισκόμαστε εν μέσω θέρους..Το προεκλογικό σύνθημα του "σεμνά και ταπεινά" κατέληξε σε θρασύτατη θεωρία που επιτρέπει το φαινόμενο της συγκάλυψης και της εκκένωσης της, πολιτικής και όχι μόνο, ηθικής. Κι αν το πρωθυπουργικό επιτελείο επικαλείται

Οικουμενική πρόκληση

Η αρχή για την καταμέτρηση των εγκλημάτων πολέμου, γιατί περί ανομολόγητων και ανεπίσημων εγκλημάτων πρόκειται, έχει ήδη γίνει. Η αρχή καθίσταται δειλή αλλά δεν παύει να αποτελεί μια ελπίδα επίσημης έστω καταδίκασης τέτοιων ενεργειών για τη διευθέτηση των διαφορών που θέτουν ολόκληρο τον πλανήτη σε κίνδυνο. Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, η πρόφαση της επίλυσης οικουμενικών ζητημάτων, όπως η διαχείρηση των πετρελαϊκών πηγών, γεννά τον πόλεμο και μαζί του το θάνατο πολλών αθώων ανθρώπινων ζωών. Πρόκειται, λοιπόν, για τη σύσταση πενταμελούς εξεταστικής επιτροπής στη Βρετανία για τον πόλεμο στο Ιράκ. Βέβαια, όπως κάθε αρχή και δύσκολη, έτσι και σε αυτήν την περίπτωση η επιτροπή δε θα έχει δικαστικό χαρακτήρα. Διόλου απίθανο να αποτελεί επικοινωνιακό τρικ μιας από τις κατεξοχήν χώρες που υπήρξαν υποστηρίκτριες αυτού του πολέμου (σ.σ. θα καταθέσει και ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνυ Μπλέρ και ενδέχεται και ο Γκόρντον Μπράουν), ωστόσο η πρόκληση αναδεικνύεται τιτάνια για ένα ζητούμενο χρ

Ελληνική απέχθεια και βαρβαρική αηδία

Έθνος 28/07/2009:"Έσβησε ο 29χρονος Κούρδος". Αυτός ήταν ο τίτλος άρθρου που δημοσίευσε χθες η συγκεκριμένη εφημερίδα. Ο Κούρδος λαθρομετανάστης υπέκυψε στα τραύματα που κάποιοι παράγοντες του λιμενικού σώματος φρόντισαν ωραιότατα να του δωρίσουν. Η γη της επαγγελίας που μερικοί δυστυχείς από την Ανατολή ονειρεύονται πολύ απλά δεν υφίσταται. Εγκαταλείπουν τις υποτιθέμενες τριτοκοσμικές χώρες τους προκειμένου να γίνουν μέλη του δυτικού πολιτισμού και να αποκτήσουν όλα τα αγαθά της πλούσιας Δύσης. Μιας Δύσης όμως που έχει καταλήξει πιο τριτοκοσμική και από αυτές που στην πραγματικότητα θεωρούνται. Η ματαιοδοξία και η ομφαλική επιδίωξη του πλούτου έφερε την απανθρωπιά. Σίγουρα η μετανάστευση καίει οποιαδήποτε κυβερνητική πολιτική, όντας ένα ζήτημα διαδαλώδες και πολύπτυχο. Τέτοιες πράξεις που εγείρουν τη βαναυσότητα και θα πρέπει να καταδικάζονται, αποτελούν γελοία καθημερινότητα και ενθαρρύνουν ρητά του τύπου "πας μη Έλλην βάρβαρος" σε νεωτερική έκδοση που το αξιακό σ

Φλόγες και στάχτη..

Για ακόμη μια χρονιά ο νυχτερινός ουρανός της Εύβοιας κοκκινωπός από τις φλόγες που για ένα ακόμα καλοκαίρι κατακαίουν την πρασινάδα και τις γεωργικές καλλιέργειες της περιοχής μοιάζει να προκαλεί δέος και πανικό στους κατοίκους της. Για άλλη μια χρονιά η ελληνική φύση θρηνεί το μέλλον της και για ακόμη μια χρονιά οι κάτοικοι του Αυλωναρίου, των Λεπούρων και της Δροσιάς έρχονται αντιμέτωποι με την πύρινη λαίλαπα και προσπαθούν να σώσουν τις περιουσίες και τη ζωή τους. Τα αίτια της πυρκαγιάς δεν είναι ακόμη γνωστά και σίγουρα ποτέ δε θα γίνουν. Αντίθετα, δεδομένη είναι η τεράστια καταστροφή που υπέστη το περιβάλλον της Εύβοιας σε συνδυασμό με τις πυρκαγιές του 2007. Ίσως η ματαιοδοξία κάποιων οδηγεί σε σκέψεις και πράξεις ανεύθυνες, που ταυτόχρονα επηρεάζουν και τη ζωή χιλιάδων άλλων ανθρώπων. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε τη μεγαλομανία σημαντικότερη από την ίδια τη φύση που μας περικυκλώνει και μας δίνει ζωή. Το πάλαι ποτέ καταπράσινο τοπίο που συνόδευε τη διαδρομή για την Κύμη

Ένας μεγάλος έφυγε..

Με τα πόδια του σαν κάποιο θαλάσσιο κύμα να τα κινεί, με φωνή σαν κάποιο ανεξέλεγκτο πάθος να εκτοξεύεται στο κοινό, ο Michael Jackson λατρεύτηκε όσο κανείς. Οι ψηφίδες απίστευτων περιπετειών οδηγούν τα βήματά του στο ψηφιδωτό μιας παράξενης και βαθιά ανεξήγητης για πολλούς ζωή ενός αληθινού σταρ. Ο καλλιτέχνης με τα μοναδικά ρεκόρ στην παγκοσμιότητα της μουσικής, με τις χαρακτηριτικότερες νότες και την απόλυτη πρωτοτυπία εισήγαγε νέους νόμους στην ποπ. Όσοι χρόνια τώρα προσπάθησαν να πάρουν λίγη από τη λάμψη του και να εκμεταλλευτούν κάποια από τα ίσως και παρεξηγήσιμα ατού του, δε σταμάτησαν ούτε και στη στιγμή του θανάτου του. Όταν χάνεται κάποιος σβήνονται όλες οι κακές του συνήθειες για χάρη της τηλεθέασης, λες και όλοι οι λοιδοροί των πάνελ αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση μιας ενάρετης και αλάνθαστης ζωής. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι έκρυβε στο μυαλό του, την ψυχή του και στο σώμα του καθώς χόρευε στις τεράστιες σκηνές των συναυλιών του ή όταν τα φώτα έσβηναν και απολάμβα

Νο smoking, no cry..

Η μεγάλη ώρα έχει φτάσει!Τι έχει φτάσει δηλαδή..έφτασε. Μας έχουν μείνει σχεδόν 4 μόλις ώρες από την 1η Ιουλίου, την ημέρα που μαντεύω θα τη θυμούνται οι περισσότεροι από εμάς. Η στιγμή, που θα πρέπει να χαρούν και λίγο ακόμη και εκείνοι που δεν έτυχε να εθιστούν στη νικοτίνη, έχει ήδη υποβάλλει τους καπνίζοντες στο αίσθημα του πανικού. Έχουν ακουστεί πολλές εξυπνακίστικες γνώμες για την απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς δημόσιους χώρους και πιο πολύ για την τήρηση του μέτρου που πολύ πολύ σύντομα(είπαμε σε 4 ώρες) θα εφαρμοστεί. Ο Έλληνας, λέει, πώς αλλιώς μπορεί να εκφράσει τον πόνο του, τον έρωτά του, τη χαρά του και όλα τα βαθιά συναισθήματα παρά με μόνο με μια ρουφηξιά που για κάποιους είναι σα ναρκωτική ηδονή. Άλλωστε ποιο μέτρο έχει ισχύσει με απόλυτη αυστηρότητα στην Ελλάδα για να ισχύσει και αυτό; Άλλη μια περιττολογία που στερείται νοήματος και υπευθυνότητας. Το γεγονός ότι συνηθίσαμε να ζούμε σε μια κοινωνία που ποιεί μόνο ανηθικότητα και που κληρονομήσαμε την αδιαφ

Διαμορφώνοντας συνειδήσεις

Εφημερίδες που κλείνουν, μάτια που κοιμούνται και μυαλά που εφησυχάζουν. Βιώνουμε άραγε μια δυλλήβδην κοινωνική κρίση ή απλά έτσι ήταν πάντοτε τα πράγματα; Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν εποχές στην ιστορία που οι πολίτες στην πραγματικότητα έδειχναν ενδιαφέρον για όλα όσα συνέβαιναν γύρω τους ακόμη ακόμη και για αυτά που μπορεί να μην τους αφορούσαν άμεσα. Αλλά συμμετείχαν στην αλλαγή. Σήμερα κλείνουν σταθμοί και εφημερίδες και η αντίδραση της κοινωνίας είναι σαν εκείνα τα μηχανήματα που δείχνουν ότι ο ασθενής έχει πεθάνει. Μια ευθεία, χωρίς ενδιαφέρον. Λίγοι σκέφτηκαν τους δημοσιογράφους εκείνους που βρέθηκαν στην ανεργία. Και βέβαια, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μετοχές των οποίων αγγίζουν και τον τομέα της ενημέρωσης σαν από ανάγκη ή υποχρέωση ή καθήκον να παρέχουν πληροφόρηση στους πολίτες, εξελίσσουν τις επιχειρήσεις τους σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς και της ζήτησης. Αν οι επιχειρήσεις τους αποφέρουν κέρδη τότε συνεχίζουν το έργο τους πιστεύοντας ότι με τη δύναμή τους μπορούν

Δημοσιογραφική γκάφα

Τόσα έχουν ακουστεί για τη μεροληψία των εφημερίδων και εν γένει του Τύπου και την προπαγάνδα που, με τη δύναμη της διαμόρφωσης της δημόσιας άποψης που έχουν, επιχειρούν να επιβάλλουν. Από όποια σκοπιά(δημοσιογραφική ή του απ΄λού πολίτη) κι αν δει κανείς τη δημοσιογραφική γκάφα τριών κυριακάτικων εφημερίδων για την... "ψεύτικη" συνάντηση του κ. Καραμανλή με τον κ. Ερντογάν εν όψει των εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης θα συμφωνήσει σε ένα πράγμα. Ότι τουλάχιστον κάποιοι ιθύνοντες του Τύπου που καθορίζουν την κοινή γνώμη μάλλον δεν είναι και τόσο επαγγελματίες όσο διατείνονται. Η ευθύνη ενός ανθρώπου που στην ουσία δημοσιεύει τα νέα του κόσμου και της χώρας και βρίσκεται στο κέντρο των εξελίξεων είναι τεράστια. Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν δημοσιογράφο, έστω και καταξιωμένο, είναι η συνέπεια που έχει απέναντι στο κοινό του και πάνω απ' όλα στον εαυτό του. Στην προκειμένη περίπτωση η αξιοπιστία απαξιώθηκε και ανταλλάχθηκε με το μέγιστο αριθμό των πωλήσεων των φύλω

Στα βήματα του πάθους...

Πόδια που μπερδεύονται και αφήνονται στη μαγεία της έντασης της στιγμής. Η καρδιά διατάζει και το σώμα ακολουθεί χωρίς δισταγμό. Βήματα που παραδίνονται στο πάθος.. Τάνγκο. Ο αργεντίνικος χορός που κουνά την ψυχή και χορεύει τους παλμούς της καρδιάς.. Ώρα 21:00 και το θέατρο Badminton επιβλητικό ως προς το μέγεθος ενέπνεε κάτι μεγαλειώδες… Στη σκηνή η ομάδα Tango Pasión και η ορχήστρα που καθοδηγεί τις φιγούρες των χορευτών. Σώματα που ενώνονται, πρόσωπα που έρχονται αντικριστά και βλέμματα που συναντιούνται με τη δύναμη της ερωτικής φλόγας. Η χορευτική αφήγηση ξεκινά με τη ζωή των χορευτών να διαδραματίζεται σε ένα café-bar εποχής δεκαετίας του '60. Ο άντρας διεκδικεί τη γυναίκα. Η γυναίκα παραδίνεται στη γοητεία του και τον τρελαίνει χαρίζοντάς του ένα τάνγκο στο ερωτικό παιχνίδι. Χέρια που με αριστοτεχνικό τρόπο κρατιούνται και εμπιστεύεται το ένα το πάθος και την ένταση του άλλου. Γίνονται ένα, σαν προέκταση ενός και μόνο χεριού. Μια γυναίκα με αισθαντική ισπανική φωνή μεταφέρε

Λιθανθρακική σωτηρία για το Αλιβέρι

Μεταστροφή στους όρους διαχείρισης της ενέργειας και αλλαγές στα σχέδια που προωθεί η ΔΕΗ Α.Ε. στην Εύβοια επιφέρει η νέα πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Κώστα Χατζηδάκη «η κυβέρνηση δε θα προχωρήσει τα προγράμματα σε σχέση με την ίδρυση μονάδων λιθάνθρακα», πράγμα που σημαίνει ότι μένουν στα χαρτιά οι αποφάσεις για την ίδρυση του νέου εργοστασίου στην περιοχή ανακουφίζοντας τους κατοίκους και τοπικούς φορείς. Δυο χρόνια σχεδόν μετά την αρχική έγκριση για την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας 800 MW στο Αλιβέρι, τα σχέδια της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ για το νέο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής ματαιώνονται μετά και τις αντιδράσεις των πολιτών και των οικολογικών οργανώσεων της περιοχής. Η μονάδα θα αντικαθιστούσε τη λειτουργία των παλιών εργοστασίων που έχουν επιβαρύνει ήδη το περιβάλλον της Νότιας Εύβοιας(ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΔΕΗ και μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας). Από την αρχή ακόμη, οι συζητήσεις για την ίδρυση της μονάδας υπήρξαν κακές. Οι διαδικασίες παραχώρ

Τα συμπεράσματα των εκλογών και η επόμενη μέρα

Πίσω από τα πραγματικά αποτελέσματα της κάλπης, κρύβεται ένα μήνυμα που αφήνει υποσχέσεις για την πορεία του μέλλοντος ευρωπαϊκά και εθνικά. Πολλά ακούστηκαν για την πολυσυζητημένη αποχή που έφτασε το 48,3% πανελλαδικά. Έφταιγε η παραλία, η εκμετάλλευση του τριημέρου ή απλά δηλώθηκε μια ξεκάθαρη απαξίωση για το πολιτικό σκηνικό της χώρας; Συγκριτικά, πάντως, με τις Ευρωεκλογές του 2004 και αντίστοιχα εκείνες των προηγούμενων ετών, η αποχή αυτή καταλαμβάνει τα μεγαλύτερα ποσοστά στην ιστορία και των βουλευτικών. Η απώλεια των 11 μονάδων της Ν.Δ. από τις προηγούμενες ευρωεκλογές, έφερε τη νίκη στο ΠΑΣΟΚ (36,71% έναντι 32,37% της κυβερνητικής παράταξης) και μετέτρεψε τα δεδομένα μάλλον στο παιχνίδι των εντυπώσεων περισσότερο δεδομένης και της προεκλογικής προπαγάνδας με το φιάσκο των προβλέψεων και των αποτελεσμάτων των exit polls. Η άνοδος του σοσιαλιστικού κόμματος δε συνεπάγεται και την ανάκτηση του ζητουμένου της συσπείρωσης στο εσωτερικό του, κάτι που φαίνεται και από την οριακή άνοδ

Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω πόλεμος

Πόσο συγκλονιστική μπορεί να είναι η απάντηση ενός παιδιού πρώτης δημοτικού στην ερώτηση "Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις"; "Θέλω να γίνω πόλεμος". Πόσο πολύ μπορεί να έχει εντυπωθεί στο μυαλό ενός μικρού παιδιού η βία; Κι όταν του εξηγήσεις ότι ο πόλεμος δεν είναι καλός, σκοτώνει παιδάκια, και όλα τα σχετικά που λέμε όλοι για να υποδείξουμε σε ένα παιδί ότι ο πόλεμος είναι αποτρόπαιο πράγμα εκείνο δεν αλλάζει όνειρα. Η βία, όμως, είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο. Ενυπάρχει μέσα μας και μάλιστα από παιδική ακόμα ηλικία. Ένα μικρό παιδί γοητεύεται από τη δύναμη που μπορεί να συσσωρεύσει στα χέρια του και να εξουσιάσει. Το θέμα είναι να την τιθασεύσεις, να την καλύψεις με τα όμορφα στοιχεία του χαρακτήρα σου και να μάθεις να τη διαχειρίζεσαι. Γι' αυτό, η μόρφωση και τα δείγματα καλής ζωής αποτελούν τους φωτεινούς σηματοδότες που θα μας συνοδεύουν μια ζωή...

Αποχή

Έχουμε στα χέρια μας όλοι μια δύναμη με την οποία μπορούμε να αλλάξουμε πολλά από τα πράγματα που σήμερα δε μας αρέσουν, μας θλίβουν και ενίοτε μας καταθλίβουν, μας φοβίζουν και μας κάνουν να ντρεπόμαστε και αυτή είναι η ψήφος. Είναι λογικό να πιστεύουν κάποιοι ότι δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι ουσιαστικό και να φτάσουμε σε μια ιδεατή κοινωνία με τους ιδανικούς ανθρώπους. Γιατί απλούστατα το τέλειο δε δύναται να υπάρξει και να λυτρώσει τις ψυχές των ανθρώπων. Αλλά το πιο σπουδαίο είναι η συμμετοχή σε μια δειλή προσπάθεια αλλαγής. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πούμε ότι γράψαμε ιστορία, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πούμε ότι αλλάζουμε κι εμείς και ότι διαφέρουμε. Με την ψήφο μπορείς να δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι, με την αποχή επικροτείς την αδιαφορία και αποφασίζεις για σένα χωρίς εσένα. Θα φοβούνται όλα τα πράγματα που θα γίνουν για αυτούς χωρίς αυτούς. Αλλά αυτός ο φόβος υπήρχε η κατάλληλη ευκαιρία να ξεπεραστεί και να διαπιστωθεί η δύναμη που μπορεί να τον προσπεράσει. Είναι άδικο που οι

Υπάρχουν όρια στην ελευθερία του λόγου;

Λένε, ότι η αξία του ανθρώπου μετριέται από το πόση ελευθερία μπορεί να βαστάξει. Αυτό κάποτε μπορεί να ηχούσε στα αυτιά κάποιου σαν έκφραση του καθολικού δικαιώματος της ανθρώπινης ελευθεριότητας και νόησης. Σήμερα, όμως, τα πράγματα ακολουθούν μια πιο περίπλοκη τροχιά που προϋποθέτει πολλά σημαίνοντα και σημαινόμενα. Ποια είναι τα όρια της ελευθερίας του λόγου; Ποιος μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια σε ένα τόσο αμφιλεγόμενο και πολλαπλά συζητημένο θέμα. Η αλήθεια είναι ότι η αληθινή ελευθερία στηρίζεται σε κίβδηλα θεμέλια και υποδηλώνει ένα μεγάλο ψευδοδίλλημα το οποίο έχει επιφορτίσει τους ανθρώπους με ευθύνη. Από πολλούς προφέρεται και «χρησιμοποιείται» προσχηματικά, για να πείσει, να συγκινήσει, να επηρεάσει τους ανθρώπους προσεγγίζοντάς τους ακριβώς σε εκείνο το σημείο που τους αγγίζει ιδιαίτερα, την ελευθερία. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που γίνεται είναι να χάνει ολοένα και περισσότερο την αυθυπαρξία της ως έννοια και ως ανώτερο ιδανικό. Στην ουσία όλοι είναι δυνάμει ελεύθερ

Debate

Ακούστηκαν πολλά. Οι τηλεοπτικές προετοιμασίες καθώς και οι αλλαγές στη ροή των προγραμμάτων των καναλιών για το debate των πολιτικών αρχηγών ενόψει των Ευρωεκλογών υπήρξαν μεγαλειώδεις. Σε μια κατά βάση εποχή της δύναμης της εικόνας, ο δημόσιος διάλογος έχει μετατοπιστεί πλέον στο μέσο της τηλεόρασης. Έτσι, λοιπόν και σε αυτό τον πολιτικό διάλογο, που κάθε άλλο παρά διάλογος ήταν, που πραγματοποιήθηκε, αυτό που αποτέλεσε το κίνητρο αλλά και το αποτέλεσμά του ήταν η νίκη στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Σε έναν θεσμό που κρατάει πλέον 20 χρόνια, η εξέλιξη στους κανόνες διεξαγωγής του υπήρξε μηδενική. Ο κατ' ευφημισμόν διάλογος κατέρριψε ακόμη και τα προσχήματα. Όσοι τηλεθεατές το παρακολούθησαν, επαναλαμβάνω όσοι, είχαν μπροστά στην οθόνη τους τέσσερις κομματικούς ηγέτες και ένα στέλεχος, το οποίο και παρεμπιπτόντως δικαιολόγησε την παρουσία του σε αντικατάσταση του αληθινού προέδρου του κόμματός του στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια ομάδα και όλοι είναι φίλοι μεταξύ τους, οι οποί

Συνέντευξη εντυπώσεων

"Δε σκοπεύω να πάω σε εθνικές εκλογές. Αυτό που προέχει είναι να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα". "Δεν προτίθεμαι να βάλω νέους φόρους, εκτός κι αν το απαιτήσουν οι μελλοντικές συνθήκες στην οικονομία", είπε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Γιάννη Πρετεντέρη. Αυτό που επιχείρησε να περάσει στον απλό φορολογούμενο Έλληνα που ενδεχομένως να τον παρκολούθησε ήταν μια πιο ανθρώπινη πλευρά του που αγγίζει και κατανοεί τα προβλήματά του. Αλλά στην ουσία του λόγου του δεν ανέφερε κάτι καινούριο. Δεν αιφνιδίασε. Απλά στάθηκε και παραδέχτηκε τα λάθη που έγιναν από τη κυβέρνησή του. Επίσης, τόνισε ότι τα περιβόητα "παπαγαλάκια" αναφέρονται στην αδόκιμη φρράση που χρησιμοποίησε ο Γιώργος Παπανδρέου "ΠΑΣΟΚ ή βαρβαρότητα" και δε στοχεύουν σε προσωπική επίθεση στον πολιτικό αντίπαλο. Τελικά η πολιτική είναι ένα τεράστιο έργο θεάτρου με κοινό, πολλά επικοινωνιακά τερτίπια. Το θέμα είναι ότι πρέπει να αλλάξει λίγο το σενάριο..

Το Κοράνι στην Αθήνα

Το θέμα της μετανάστευσης έχει πολλές πτυχές και αγγίζει όλους τους ανθρώπους, λιγότερο ή περισσότερο. Οι κατευθύνσεις προς μια αξιοπρεπή λύση που να δίνει στους μετανάστες τη δυνατότητα να ζουν σα φυσιολογικοί άνθρωποι και όχι σαν παράσιτα μιας κακοποιημένης (ελληνικής) κοινωνίας απέχουν παρασάγγας από τη νοοτροπία της Ελλάδας. Υπάρχει ένα θέμα το οποίο τίθεται και κανείς ίσως δεν τολμά να εντάξει στις συζητήσεις του. Οι μετανάστες καλώς ή κακώς έχουν περάσει τα σύνορα, το πόσο εύκολα ή δύσκολα και ποιους εξυπηρετεί δεν είναι της παρούσης. Αυτό που πραγματικά δεν μπορεί να χωρέσει το κεφάλι ενός νέου ενθρώπου που σκέφτεται, αγαπά, λατρεύει, αμφιβάλλει είναι σε μια γη που ανήκει σε όλους, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν κάποιοι που να στερούν από κάποιον άλλο άνθρωπο δικαιώματα. Και το χειρότερα τραγικό από όλα είναι ότι κάποιοι δίνουν την ευκαιρία σε μερικούς που επιθυνούν να το παίζουν εθνικόφρονες χωρίς αιτία και σαφή προορισμό να φτάνουν την πολιτική στο χείριστο ίσως σημείο της, το

Ομφαλός τη Γης..

Η αφορμή δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί.. Ένας διαγωνισμός για την ανακήρυξη του σημαντικότερου Έλληνα όλων των εποχών. Θαρραλέα τηλεοπτική κίνηση που προάγει το αίσθημα του διαλόγου και της διαφορετικότητας. Υπάρχει, όμως, μια ένσταση. Ποιος μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας; Συκρίναμε ανθρώπους που έζησαν και έδρασαν σε εντελώς διαφορετικές εποχές και συνθήκες και προσέφεραν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους σε ετερόκλητους μεταξύ τους τομείς. Γιατί να είναι ένας ο μεγάλος Έλληνας; Γιατί να κερδίσει ο Μέγας Αλέξανδρος; Μήπως αναζητάμε ως έθνος τη χαμένη μας εθνικά αληθινή συνείδηση; Μήπως έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου των Αρχαίων; Και προς Θεού-ή όπου τελοσπάντων ο καθένας πιστεύει-οι Έλληνες τουλάχιστον της δεκάδας υπήρξαν σπουδαίοι και άνοιξαν μια εθνική οδό προς το μέλλον. Είναι καθήκον μας να τους γνωρίσουμε και να ακολουθήσουμε τα χνάρια τους. Αλλά τι σύγχρονο έχει να γεννήσει και να επιδείξει η Ελλάδα; Ποιος είναι ο ρόλος της σε διεθνές επίπεδο; Μάθαμε να καυχιόμαστε γι

Όλα του Τύπου δύσκολα;

Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος αλλάζει και εξελίσσεται. Φυσική ροή της ιστορίας είναι αυτή. Αναπόφευκτα, σε αυτό το πλαίσιο κινείται και ο κόσμος της πληροφόρησης. Το θέμα, όμως, δεν είναι το γεγονός ότι αλλάζουν τα δεδομένα παράλληλα και με τη ραγδαία ανάπτυξη σε τομείς που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας, όπως η τεχνολογία και η επιστήμη. Αυτό θα πρέπει να αποτελεί τον κανόνα. Η ουσία έγκειται αλλού. Στο κατά πόσο η ίδια η μιντιακή κοινωνία είναι διατεθειμένη να ακολουθήσει τις αλλαγές σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργεί καινούρια, δικά της δεδομένα, ξεπερασμένα από αρχεοτυπικές προκαταλήψεις και να γοητεύσει το -κακά τα ψέματα- νέο αναγνωστικό κοινό που ανατέλλει..

Σκίτσο

Κώστας Μητρόπουλος Ποιος άλλος μπορεί μέσα από μια εικόνα να δηλώσει μια σαφή θέση απέναντι στα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι το σκίτσο από μόνο του αυτό το χαρακτηριστικό έχει. Ο Κώτσας Μητρόπουλος, όμως, έχει μια μοναδική ικανότητα να εισαγάγει τον αναγνώστη του έργου του στο θάρρος μιας έξυπνης και απόκρυφης συνομωσίας. Στην αναζήτηση μιας μοναδικής επικοινωνίας που αυτόματα επιβάλλει χωρίς κανόνες και βίαιες μάταιες προσπάθειες για την κατανόησή του. Τα σκίτσα του αποτελούν μια κραυγαλέα φωνή - κι ας ακούγεται λίγο υπερβολικό! - στις σουρεαλιστικές πραγματικότητες μιας δήθεν εξελιγμένης εποχής που επιτάσσει την εδραίωση του ψεύδους και της καθολικής υποκρισίας. Με απίστευτη διάθεση για ένα μονοπωλιακό κοινωνικό σχόλιο, έρχεται αντιμέτωπος με τις απαιτήσεις του κοινού για μια ξεκάθαρη κριτική σε οτιδήποτε αξιοπερίεργο εμφανίζεται και επιβάλλεται, πολλές φορές, σαν κανονική συνθήκη. Αυτό που κάνει το Μητρόπουλο ξεχωριστό καλλιτέχνη, γιατί περί αυτού πρόκειται, είναι μια ματιά ευθύτητ

Ταξιδιωτικό

Ένα μαγευτικό ταξίδι στην Εύβοια Η απόλαυση της επαρχίας και του φυσικού αέρα συνεπαίρνουν ακόμη και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη… Τα καλοκαιρινά βράδια το μόνο που μπορείς να ακούσεις καθώς τα μαλλιά ανεμίζουν από το γλυκό αεράκι είναι το τραγούδι των τζιτζικιών, τα γέλια κάποιας παρέας που έχει ξεχαστεί σε κάποια παραλία, το κύμα της θάλασσας… Εύβοια.. Το νησί με τα πολλά χρώματα, τις άφθονες μυρωδιές και τα χίλια πρόσωπα! Κεντρική και νότια μπορούν να εντυπωσιάσουν ακόμη και τον πιο τολμηρό ταξιδευτή! Απέχοντας μόλις 1 με 1.5 ώρες από την Αθήνα, πλεονέκτημα μεγάλο για ένα νησί, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για τους λάτρεις της απόδρασης και της περιπέτειας! Το κρασάκι, η θάλασσα, ο ήλιος, το ψαράκι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, τα χωριά με τις παραδοσιακές ασχολίες τους και τα προϊόντα τους αναδεικνύουν την ομορφιά του τοπίου και την ηρεμία από τους ρυθμούς της άχρωμης πόλης. Η πρωτεύουσα της Εύβοιας, η Χαλκίδα, δεσπόζει στο κέντρο του νησιού. Πλάι στην περίφημ

Παραίτηση Βερελή

Ο ένας παραιτείται, ο άλλος δηλώνει εγωκεντρικά απρόθυμος να απομακρυνθεί από τη Βουλή. Μα καλά, με τη νοημοσύνη και την υπομονή μας παίζουν; Μπορεί και να μην έχει κάποια σχέση με το σκάνδαλο ο Βερελής. Άντε και το δέχομαι. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ είναι ότι μετά από λίγο καιρό που θα ξεχαστεί το θέμα ο κ. Χρήστος θα είναι και πάλι στο προσκήνιο αγκαλιά με κάποια βουλευτική θέση..

Κλείσιμο των εργασιών της Βουλής;

Για ποια ελευθερία μιλάμε και ποια δημοκρατία; Κλείνουν οι εργασίες της Βουλής και μαζί κλείνουν και στόματα και υποθέσεις. Τελικά ακολουθούν τη συνείδηση της ασυνειδησίας και της πλήρους ανευθυνότητας.. Αιχμάλωτοι είμαστε όλοι..

Σε 20 χρόνια..

Σε 20 χρόνια.. Σε 20 χρόνια από σήμερα.. Τώρα ειλικρινά, ποιος μπορεί να φανταστεί το μέλλον του; Αφού συνεχώς αυτοαναιρείται και αυτοκαταστρέφεται. Τελοσπάντων, όλοι ζούμε με ένα όνειρο. Κι αυτό είναι ίσως και το μοναδικό πράγμα που κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει. Όπως όλοι, λοιπόν, έτσι κι εγώ, ένα όνειρο είχα. Να γίνω δημοσιογράφος. Τη μέρα που θα ξημερώσει σε δυο ακριβώς δεκαετίες από αυτήν εδώ τη στιγμή που μιλάμε τη φαντάζομαι αρκετά φορτική, αγχωτική και πιεσμένη. Ξεκινώντας για τα γραφεία ίσως κάποιας εφημερίδας και ακούγοντας στο δρόμο τον Πορτοσάλτε, αν έχει αντέξει ακόμη την παράνοια της δημοσιογραφίας, ή και βλέποντας κάτι αξιοπερίεργο που να αφορά κατά πάσα πιθανότητα κάποια τεχνολογική εξέλιξη (20 χρόνια μετά, βλέπεις) μου έρχεται, αφού έχω φτάσει μετά από 1.5 περίπου ώρα στο χώρο εργασίας μου, διαολίζοντας τον εαυτό μου που πήρα για μια ακόμη φορά το αυτοκίνητό μου και υποσχόμενη ότι από αύριο θα χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς και μόνο, τη στιγμή αυτή που πίνω