Sillage

Εννέα γυναίκες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Στην πόλη του κόκκινου, στα μωβιά δειλινά και τις γκρι μπορντούρες της αθηναϊκής ρουτίνας, ανάμεσα στη μαγεία και τον ρεαλισμό, στις λεπτές γραμμές μεταξύ ρομαντισμού/ ευαισθησίας και πραγματικότητας, οι Αθηναίες ξαναγεννιούνται, χαράσσουν ξανά τη ζωή τους, θυμούνται, επιβιώνουν και ανακαλύπτουν τη ζωή απ’ την αρχή. Με σημείο αναφοράς την Αθήνα, η Σοφία Κροκιδά, θέτει στο κέντρο των διηγημάτων της τον γυναικείο ψυχισμό και ιδεαλισμό, ιδωμένο μέσα από την αθηναϊκή παραζάλη, από τις αμέτρητες όψεις που παίρνει η πόλη που μας γοητεύει και παράλληλα μας απογοητεύει. Η μνήμη που προκαλεί πόνο, τα αστικά ερεθίσματα οξύνουν τις θύμησες και αναπόφευκτα, οι Αθηναίες προσδιορίζονται και επαναπροσδιορίζονται, μέχρι να βρουν τη δική τους απανεμιά. Η Σοφία χρειάστηκε να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις λυρισμού, κατασκευάζοντας με ιδιαίτερη μαεστρία τα διηγήματα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μικρές καθημερινές ιστορίες ηρώων, μιας ατελεύτητης Αθ

Όπως σε κάθε βιβλίο που ξεκινώ έτσι και στην «Πλωτή Πατρίδα» υπήρχε η αγωνία του τι ακολουθεί στις επόμενες σελίδες καθώς προχωράει η πλοκή. Και η αλήθεια είναι ότι στις πρώτες του σελίδες, το βιβλίο μου θύμιζε κάτι από το σουρρεαλισμό στους πίνακες του Νταλί. Μια υποψία από έννοιες που νοηματοδοτούν την ύπαρξή μας και την καθημερινότητά μας. Όλα αυτά που μας φέρνουν αντιμέτωπους με τη μοίρα ή την τύχη. Ο κ. Δημήτρης Παπαχρήστος, έφτιαξε μια οικουμενική πατρίδα για όλους τους ανθρώπους, μια Πλωτή Πατρίδα και είναι αυτή η πατρίδα που χωράει τα βάσανα, την ευτυχία, τη λαχτάρα, την αγωνία απέναντι σε ό,τι επιφυλάσσει η ιστορία και η κοινωνία μας. Όπως ο ήρωας του βιβλίου, ο Γιάννης Σιταράς, ο άνθρωπος απάτρις που - δανείζομαι τη φράση του βιβλίου- «ξεκινάει απ’ το πουθενά και ταξιδεύει στο παντού». Το καφενείο του Φώντα στην καρδιά της Αθήνας, γίνεται η καθημερινή συνήθεια μιας παρέας 5 ανθρώπων με διαφορετικές καταβολές, πολιτικές πεποιθήσεις, αλλά με μια κοινή αφετηρία, το κυνήγι της ευ

"Γυρισμένη το 1984, τριανταπέντε περίπου, χρόνια μετά τον εμφύλιο, μέρος της τριλογίας της Σιωπής, η ταινία στέκεται στο ύψος της ιστορικής μνήμης και τοποθετεί στο κάδρο της, την σύνθλιψη της ψυχής του ανθρώπου, το ταξίδι χωρίς γυρισμό, την εμμονή στη μνήμη και την αδυναμία της λήθης όσων γεγονότων σημάδεψαν για πάντα τις ανθρώπινες ζωές". Ολόκληρο το άρθρο για την ταινία - δίδαγμα σε επίπεδο περιεχομένου και αισθητικό, στο Influencemag.gr  https://influencemag.gr/%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b4%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%ba%cf%8d%ce%b8%ce%b7%cf%81%ce%b1/

Επειδή τα ημίμετρα δε χωρούν στις μεγάλες αγάπες, τη Μάνη ή θα τη λατρέψεις ή θα τη μισήσεις. Η εξάμηνη παραμονή μου στη βασίλισσα της Λακωνίας, μου άφησε χαμόγελο, λαχτάρα για επιστροφή και αυτονόητη πρόταση για απόδραση σε γνωστούς και φίλους. Θα χρειαστεί να οδηγήσετε για περίπου 3,5 ώρες από την Αθήνα και το εξαιρετικό οδικό δίκτυο, τουλάχιστον μέχρι τη Σπάρτη, είναι βασικά συστατικά που κάνει την απόφαση να την επισκεφτεί κανείς, ευκολότερη. Στις αποσκευές δεν απαιτούνται πολλά, αλλά αρκετή όρεξη και σωστός προγραμματισμός για όσα επιθυμείτε να ρουφήξετε από αυτόν τον τόπο με την ιδιαίτερη ομορφιά. Στον απέραντο αυτοκινητόδρομο που θα ακολουθήσετε μέχρι να φτάσετε στον τελικό προορισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να αισθανθείτε μοναξιά, γιατί σταθεροί συνοδοιπόροι είναι η πράσινη πανδαισία κατά μήκος, μπερδεμένη με ορεινούς όγκους, ιδιαίτερα όσο πλησιάζετε στον επιβλητικό Ταΰγετο και η άγουρη μυρωδιά της ελιάς, που έχει ποτίσει τη μανιάτικη γη και στα σίγουρα θα κάνει το στέρνο σας ν