Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2010

Κι όμως διαφέρει

Εικόνα
Ήμασταν κολλημένοι στο 703, στην οδό Θηβών, στο κλασικό φανάρι, σε ώρα αιχμής! Έπρεπε να βγω. Ένα δέμα με περίμενε! Σ' αυτή τη διασταύρωση ο δρόμος δεν είναι αρκετός για την κίνηση των διερχομένων αυτοκινήτων που προέρχονταν από το φανάρι. Έτσι η μεγάλη ουρά εμποδίζει τη διέλευση των άλλων που απελευθερώνονται από το κόκκινο. Πίσω μας βρισκόταν ένα αυτοκίνητο ο οδηγός του οποίου είχε εμφανώς φορτιστεί με την κυκλοφοριακή συμφόρηση. "Έλα, έλα. Τι σε νοιάζει εσένα τι θα κάνω.", λέει ο οδηγός του δικού μας πολιτικού οχήματος, βγάζοντας το χέρι του έξω από το παράθυρό του απευθυνόμενος στον άλλο οδηγό. Τη στιγμή που ανάβει το πράσινο και υπό το μελωδικό ήχο από τις κόρνες των αυτοκινήτων ο οδηγός μας κλείνει με το λεωφορείο τη διέλευση του κάθετου δρόμου προκειμένου να κινηθεί η δική μας λωρίδα κυκλοφορίας. Με τον όγκο του λεωφορείου προστάτευσε το αυτοκίνητο που ήθελε να περάσει από τα αυτοκίνητα του κάθετου δρόμου. "Έλα, πέρασε, μη φοβάσαι." Το αμάξι αύξησε ταχύτη

Η κάρτα του πολίτη και το 666

Η Εκκλησία συνηθίζει να εμπλέκεται στην κεντρική εξουσία και να οικειοποιείται τις πολιτικές αποφάσεις. Το πρόσφατο σχέδιο που εξετάζει η κυβέρνηση για την αντικατάσταση της αστυνομικής ταυτότητας με μια κάρτα που αυτομάτως όποιος ενδιαφέρεται, θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στα στοιχεία του κατόχου (ΑΦΜ και ΑΜΚΑ), ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους κύκλους της Ιερωσύνης. Η αλήθεια είναι ότι ενώ η ελευθερία και η ελευθεριότητα μοιάζουν το σύγχρονο αστείο των κοινωνιών και η προστασία της δημοκρατίας επικαλείται από τις κυβερνήσεις ως κίνητρο για την αναρρίχησή τους στην εξουσία, είναι ντροπή να μιλάμε για περεταίρω φακέλωσή μας. Καλύτερα να μη διαθέτεις ΑΜΚΑ ούτε και ΑΦΜ δηλαδή. Και αν θέλεις να κάνεις κάτι για να ΠΑΤΑΞΕΙΣ (δε μου αρέσει καθόλου αυτή η λέξη, αλλά αυτή συνηθίζουν να χρησιμοποιούν) τη φοροδιαφυγή όπως υποστηρίζεις χρόνια και χρόνια τώρα κάνε κάτι δραστικό. Μη λες "εξετάζουμε... μήπως....". Κολοκύθια νερόβραστα! Κλείσε μέσα όσους πρέπει να κλείσεις, όσους κλέ

Μετά το τροχαίο

Την προηγούμενη Κυριακή, κάπου στα μεσάνυχτα ο Σταύρος Θεοδωράκης παρουσίασε την μετά το τροχαίο εποχή! Κάθε χρόνο παιδιά κάτω αλλά και πάνω των 18, ξοδεύουν την τελευταία τους στιγμή στην άσφαλτο. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Άλλοτε "την πληρώνει" αυτός που κρατάει το τιμόνι άλλοτε μόνο όσοι δεν το κρατούν άλλοτε και οι δυο. Μια στραβοτιμονιά, η παράβαση ενός ΣΤΟΡ, η βιασύνη και η ανυπακοή στο κόκκινο φανάρι, το αλκοόλ ή ακόμη και οι ακτίνες του ήλιου, το απαράδεκτο οδικό δίκτυο και οι κατεστρεμμένες σημάνσεις, οι κατεδαφισμένοι δρόμοι και η έλλειψη οδικής παιδείας, οι γονείς. Στο χωριό μου, τα παιδιά μπαίνουν από μικρά στα βάσανα. Μπορείς συχνά να δεις την παρακάτω εικόνα. Πριν καλά καλά ολοκληρωθεί το εφηβικό τους πρόσωπο, πριν μεγαλώσει σωστά το μουστακάκι τους παίρνουν θέση πίσω από το τιμόνι. Η δουλειά όμως γίνεται σωστά. Υπάρχει ποικιλία στο μέσο. Από τρακτέρ για τις αγροτικές εργασίες μέχρι 4x4 και ΙΧ. Μπροστά στο θόρυβο και τις τεράστιες ρόδες των τρακτέρ, π

Τα σταφύλια της οργής

(απόσπασμα) "Δε θα βαφτίζω. Θα δουλεύω στα χωράφια, στα πράσινα χωράφια, και θα βρίσκομαι κοντά στους ανθρώπους. Δε θα πασχίσω να τους κάνω διδαχή. Θα πασχίσω να διδαχτώ εγώ. Θα διδαχτώ για ποιο λόγο πήραν των ματιών τους τόσοι άνθρωποι, θα τους ακούσω να κουβεντιάζουν, θα τους ακούσω να τραγουδούν. Θ' αφουγκραστώ τα παιδιά την ώρα που θα τρώνε μπομπότα. Θ' αφουγκραστώ τα αντρόγυνα τη νύχτα σαν θα ντουκουντίζουν πάνω στο στρώμα. Θα τρώγω μαζί τους και θα διδαχτώ". Τα μάτια του ήταν υγρά και λάμπανε. "Θα ξαπλώσω πάνω στο γρασίδι, με την καρδιά στο χέρι και με ειλικρίνεια για όποιον με καταδέχεται. Θα βλαστημάω κι εγώ, και θ' ακούω την ποίηση που έχουν οι κουβέντες των ανθρώπων. Αυτά όλα είναι ιερά, αυτά όλα είναι που δεν είχα καταλάβει. Όλ' αυτά είναι πράγματα καλά". Η μητέρα είπε:"Αααμήν".