Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2011

Tudo isto é fado

Tudo isso é fado Perguntaste-me outro dia Se eu sabia o que era o fado Disse-te que não sabia Tu ficaste admirado Sem saber o que dizia Eu menti naquela hora Disse-te que não sabia Mas vou-te dizer agora Almas vencidas Noites perdidas Sombras bizarras Na Mouraria Canta um rufia Choram guitarras Amor ciúme Cinzas e lume Dor e pecado Tudo isto existe Tudo isto é triste Tudo isto é fado Se queres ser o meu senhor E teres-me sempre a teu lado Nao me fales só de amor Fala-me também do fado E o fado é o meu castigo Só nasceu pr'a me perder O fado é tudo o que digo Mais o que eu não sei dizer     http://lyricstranslate.com All this is Fado You asked me once... if I knew what fado is I told you I didn't know You got surprised... without knowing what to say I lied at that moment. I told you I didn't know. But now I'm going to tell you (Fado is...) Defeated souls, Lost nights, Bizarre shadows, At Mouraria,... the pounce sings, the guitars cry. Love, jealou

Για μια γυναίκα με τσιγγάνικη καρδιά

Woman of the rings Alvina, spirit woman of the rings, spirit woman from Kansas with a soul that sings. Tell me baby baby, where you've been so long, seen nothin' but trouble since you been gone. Alvina with your master's eye around your neck, looked everywhere baby, but I ain't seen you yet. Heard you were in Africa, then again Spain Heard you went to Texas and you brought the rain. I remember you, down on the boulevard, head held high, proud of your gypsie heart, St. Cyr took you under her wings, you grew up into a woman of the rings. I still wear your bracelet upon my wrist, I still carry the memory of your kiss, can I see you one more time just to give it back? For to give and to take is to surely be on the right track, Alvina I'll give all my lovin' to you, protect you 'till our lives are both over and through I believed I talked to you last night in my dreams, I felt you lay beside me, Lawd you were my gypsie queen. I remember y

Marrakesh night

They're gathered in circles The lamps light their faces The crescent moon rocks in the sky The poets of drumming Keep heartbeats suspended The smoke swirls up and then it dies Would you like my mask? Would you like my mirror? Cries the man in the shadowing hood You can look at yourself You can look at each other Or you can look at the face of your god The stories are woven And fortunes are told The truth is measured by the weight of your gold The magic lies scattered On rugs on the ground Faith is conjured in the night market's sound Would you like my mask? Would you like my mirror? Cries the man in the shadowing hood You can look at yourself You can look at each other Or you can look at the face of your god The lessons are written On parchments of paper They're carried by horse from the river Nile Says the shadowy voice In the firelight, the cobra Is casting the flame a winsome smile Would you like my mask? Would you like my mirror? Cri

Night ride across the Caucasus

There are visions, there are memories There are echoes of thundering hooves There are fires, there is laughter There's the sound of a thousand doves Ride on through the night tide on Ride on through the night tide on In the velvet of the darkness By the silhouette of silent trees They are watching, they are waiting They are witnessing life's mysteries Ride on through the night tide on Ride on through the night tide on Cascading stars on the slumbering hills They are dancing as far as the sea Riding o'er the land, you can feel its gentle hand Leading on to its destiny Ride on through the night tide on Ride on through the night tide on Take me with you on this journey Where the boundaries of time are now tossed In cathedrals of the forest In the words of the tongues now lost Find the answers, ask the questions Find the roots of an ancient tree Take me dancing, take me singing I'll ride on till the moon meets the sea Ride on through the ni

Song instead of a kiss

Εικόνα
Song Instead of a kiss Baby this is a Song Instead of a kiss For all of you who ache, who long For nights like this Song Instead of a touch Darlin' this is a Song Instead of a touch To all of you who wait so long And need so much It is for those who like to cling It is to those, to those I sing Here is a song instead of a clutch Instead of a moon Instead of a soothing touch In the afternoon It is for those who like to cling It is to those, to those I sing Here is a song instead of a clutch Instead of a moon Instead of a soothing touch In the afternoon Alannah Myles http://www.youtube.com/watch?v=xCFdYi9C_94

Η μοναξιά των καιρών

Όταν κοιτάζουμε το διπλανό μας και αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε κάτι γνώριμο ή κάτι ευχάριστα διαφορετικό, πρέπει να αισθανόμαστε χαρούμενοι. Αγγίζουμε μέσα μας την ευτυχία, που είναι και η αληθινή, σύμφωνα με ένα καλό φίλο. Ας κάνουμε τη διαφορά! http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4615005

Απεικονίσεις ψυχών

Εικόνα
Η ψυχή ζει και φαίνεται δημιουργική σε κάθε κατάσταση που ενδεχομένως να βρίσκεται. Εκθέματα ζωγραφικής από ανθρώπους με ιδιαιτέρως διαταραγμένη ψυχοσύνθεση. Όχι σε πίνακες ζωγραφικής, μα σε απλό χαρτί ή, απλώς, σε χαρτί τουαλέτας. Οι σχιζοφρενείς της περιόδου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χρησίμευαν για έναν σύγχρονο Καιάδα. Η τέλεια κοινωνία που ευαγγελιζόταν ο Αδόλφος Χίτλερ πήρε σάρκα και οστά μέσα από τη συγκέντρωση ομοιόμορφων ανθρώπων, χωρίς ιδιαίτερα ή ξεχωριστά χαρακτηριστικά και μέσα από μια δεύτερη συγκέντρωση σε στρατόπεδα. Σε αυτά, το σχέδιό του λειτούργησε άριστα! Οι ψυχικά διαταραγμένοι ή οι σχιζοφρενείς, κλείνονταν υποχρεωτικά και με απάνθρωπες διαδικασίες σε ψυχιατρεία ή σε κλινικές. Το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Βέβαιος θάνατος στους θαλάμους αερίων. Άντρες, γυναίκες, ο καθένας αποτύπωνε τη δική του ψυχή και σκέψη στο χαρτί, με χρώματα ή και χωρίς. Ακατανόητα σχήματα και όψεις δίπλα σε κάθε ανθρώπινη ιστορία που κρυβόταν πίσω από αυτά. Οι περισσότεροι από τους

Απλός παρατηρητής

Μάλλον το 'χει η μοίρα μου! Μέσα σε τρεις μέρες έγινα μάρτυρας τεσσάρων περιστατικών που δηλώνουν την παραφροσύνη των καιρών και των ανθρώπων. Λίγο πριν μπω στο μετρό το απόγευμα του Σαββάτου, μια ομάδα μαύρων μικροπωλητών έτρεχε με κάτι τεράστιες σακούλες στον ώμο και κατευθυνόταν στην είσοδο του μετρό. Την ίδια στιγμή, ένας αστυνομικός από την φοβερή και τρομερή ομάδα ΔΙΑΣ σταμάτησε με φόρα τη μηχανή του, με αποτέλεσμα να πέσει μαζί με αυτήν κάτω(επικό το θέαμα, ένα σας λέω!), αφού πρώτα είχε κλωτσήσει στο πόδι έναν από τους μαύρους προκειμένου να τον ακινητοποιήσει. Ο τελευταίος, παρά το γεγονός ότι έχασε την ισορροπία του αρχικά, συνέχισε να τρέχει για να μπει στο μετρό. Το όργανο της τάξης, αφού ψιθύρισε δυο ευγενικά φωνήεντα που δήλωναν το πάθος για τη δουλειά του και τον απαράμιλλο επαγγελματισμό του, κατέβηκε τις κυλιόμενες σκάλες τρέχοντας για να συλλάβει έστω και έναν από αυτούς. Μην πάει και με άδεια χέρια στο τμήμα... Κοντά στα εκδοτήρια, είχε ξαπλώσει μπρούμητα στο έδα

Ελλάδα - Τουρκία

Ενώ οι κυβερνήσεις προσπαθούν να διαιωνίσουν την αντιπαλότητα των δύο χωρών, οι νέοι αγαπούν να μαθαίνουν και να δέχονται. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=379690&dt=22/01/2011

Σταγόνες...

Άλλη μια μέρα βρέχει. Άλλη μια μέρα που μοιάζει βράδυ ενώ είναι μέρα. Άλλη μια μέρα, οι σταγόνες πέφτουν. Άλλη μια μέρα ζητάς, επιθυμείς, ονειρεύεσαι, ελπίζεις, προσδοκάς. Άλλη μια μέρα σαν τις άλλες... Turn me on από Norah Jones http://www.youtube.com/watch?v=mHff55AeEAQ&feature=related

Σαν αερικό

Στον απαράδεκτο νεοναζίστικο χαιρετισμό που απηύθυνε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στο Δήμο Αθηναίων, ο Μιχαλολιάκος, την οποία και καταδικάζω απερίφραστα, ψυχή και σώμα, απαντώ με ένα τραγούδι που πολύ εύστοχα έχει εκφράσει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και έχει ερμηνεύσει η Μελίνα Κανά: Όσες κι αν χτίζουν φυλακές  κι αν ο κλοιός στενεύει ο  νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει Αφιερωμένο, λοιπόν, σε όλα τα μυαλά που ακόμα δραπετεύουν... Αερικό από Μελίνα Κανά http://www.youtube.com/watch?v=H5x75xaoOHg

Πίσω απ' τις λέξεις, μπροστά απ' τη ζωή

Εικόνα
Κάπου πριν 5 χρόνια, κάπου σε ένα κόκκινο κτίριο, έτυχε να συναντήσω τρεις μορφές, που κατάφεραν να γίνουν αγαπημένες. Αρχίσαμε να μοιραζόμαστε τέσσερις διαφορετικές εμπειρίες, προσδοκίες, θέλω, πιστεύω, όνειρα, ελπίδες. Δειλά αλλά σταθερά και ισορροπημένα! Μην μπερδέυεστε! Μην κάνετε κανένα παραλληλισμό με τα εν λόγω πρόσωπα. Δεν είναι καν ισορροπημένα, κάθε άλλο. Κουβαλάνε μια τρέλα ιδιαίτερη και αξιαγάπητη. Άλλη μορφή ρομαντική, άλλη ευαίσθητη, άλλη ταξιδιάρα, άλλη παθιασμένη, άλλη πνευματώδης, άλλη ευγενική, άλλη πολυπράγμων, άλλη θαρραλέα, άλλη ονειροπόλα, άλλη απαιτητική, άλλη εσωστρεφής, άλλη εξωστρεφής. Φαντάζεστε το σύνολο; Εκρηκτικό και κορυφαίο! Στο κόκκινο κτίριο, έφυγαν στιγμές απίστευτου γέλιου για "γραφικές" φιγούρες καθηγητών και πολύ περισσότερο φοιτητών, εκνευρισμού, χαράς και απογοήτευσης, έλλειψης επικοινωνίας και συνεννόησης (αυτό σε μεγάλο βαθμό), συγκίνησης, νύστας, ευχαρίστησης, επαίνου, μελαγχολίας. Όλα στο κόκκινο κτίριο! Μακριά απ' το κτίριο, μπ

Working class hero

As soon as you' re born they make you feel small By giving no time instead of it all 'Til the pain is so big you feel nothing at all A working class hero is something to be A working class hero is something to be They hurt you at home and they hit you at school They hate if you' re clever and despise a fool 'Til you so **** crazy you can't follow their rules A working class hero is something to be A working class hero is something to be When they' ve tortured and scared you for twenty old years Then they expect you to pick a career When you can't really function, you' re so full of fear A working class hero is something to be A working class hero is something to be Keep you doped with religion and sex and TV And you think you' re so clever and classless and free But you' re still **** peasants as far as I can see A working class hero is something to be A working class hero is something to be There' s room at the top, t

The rose

Some say love, it is a river That drowns the tender reed Some say love, it is a razer Some say love, it is a hunger An endless, aching need I say love, it is a flower And you it's only seed It' s the heart, afraid of breaking That never learns to dance It's the dream, afraid of waking That never takes the chance It's the one who won't be taken Who cannot seem to give And the soul afraid of dyin' That never learns to live When the night has been too lonely And the road has been too long And you thing that love is only For the lucky and the strong Just remember, in the winter Far beneath the bitter snows Lies the seed, that with the sun's love In the spring becomes the rose Janis Joplin http://www.youtube.com/watch?v=o9_LjPR9zuk&feature=related

Devil's highway

I am a poor wayfaring stranger I am your enemy for hire I cut the line, I brave the danger I' ve come to seek my savior L' amour here she flies I close my eyes to see her face I lay down to die on my devil's highway Then beneath the sand there lies a story There are ghosts who wait and hide There were others who saw glory faded fast before me L' adore now she cries I close my eyes to see her face I lay down to die on my devil's highway Devil's highway Devil's highway Devil's highway Devil's highway With the earthbound heavens aflame The ticket cuts me to the bone The carry on howl calls me by name Masses that the desert claims I'm going back home, back home I close my eyes to see her face I lay down to die on my devil's highway Στα όμορφα καλοκαίρια και πιο ειδικά στο όμορφο εκείνο προπέρσινο καλοκαίρι... Από Barbara Lewis http://www.youtube.com/watch?v=_MsInyydBug

Αρώματα και χρώματα μιας Πόλης

Εικόνα
Για πολλοστή φορά χθες είδα την "Πολίτικη Κουζίνα", μια ταινία που πάντα με συγκινεί σαν την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το κινηματογραφικό αυτό δημιούργημα. Αρώματα, γεύσεις, χρώματα, πικρά, αλμυρά και γλυκά! Οι εικόνες μιας Ελλάδας του χθες που ξαναζωντανεύει σήμερα. Ξενοφοβική, ενοχική, σκληρή και άκαρδη. Η αίσθηση μιας Πόλης που πάντα γοητεύει και ξεσηκώνει τις αισθήσεις! Δεν έτυχε να την επισκεφθώ, όμως ξέρω ότι είναι έτσι. Γιατί η ταινία είναι σα να σε περπατάει στα σοκάκια της, σα να σε πηγαίνει ταξίδι στο Βόσπορο, σα να φυσάει ο άνεμος όλες τις μυρωδιές της Ανατολής αναμειγμένες με ένα νοσταλγικό ελληνικό πνεύμα που με το χρόνο φθίνει όλο και περισσότερο. Αυτή η ταινία ερεθίζει το θυμικό μου κατά έναν περίεργο τρόπο. Συγκινεί και αγγίζει βαθιές χορδές συναισθημάτων που ξέρεις ότι υπάρχουν μέσα σου αλλά τις ανασύρει αβίαστα. Ο αποχαιρετισμός στο σταθμό των τρένων, η φιλοσοφία της κουζίνας και των φαγητών, τα μικρά μυστικά τους και η ιεροτελεστία γύρω από το τραπέζ

3 και τίποτα...

3,50 ευρώ, 3,25 ευρώ, 3,20 ευρώ. Ένας μεσήλικας ζυγίζει μια ικανοποιητική σακούλα με πατάτες στο supermarket και προσπαθεί να βρει την κατάλληλη ποσότητα ώστε να του φτάσουν τα λιγοστά ψιλά που είχε στη χούφτα του, τα οποία μετρούσε και ξαναμετρούσε αφού πρώτα είχε βγάλει μερικές πατάτες. Η τελευταία μεγάλη πατάτα που έβγαλε από την σακούλα, η τελευταία φορά που μέτρησε τα ψιλά του... Έδεσε το κορδόνι που λύθηκε από το παπούτσι του και πήρε τη ζυγισμένη σακούλα προς το ταμείο για να πληρώσει. Σε τι καιρούς ζούμε...

Πρώτο φιλί

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=377536&dt=12/01/2011 Πρώτο φιλί από Μελίνα Κανά http://www.youtube.com/watch?v=Zd25WKwFIY8

Γιατί γοητεύει το μυστήριο...

Εικόνα
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=11284&la=1

Tο Μονόγραμμα

Εικόνα
Θα πενθώ πάντα -μ' ακούς;- για σένα, μόνος, στον Παράδεισο. I Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου. II Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται Χωρίς εμάς και τα τραγούδια τ' άλλα που πέρασαν Εάν είναι αλήθεια Μιλημένα τα σώματα και οι βράκες που έκρουσαν γλυκά Οι κιθάρες που αναβόσβησαν κάτω από τα νερά Τα "πίστεψέ με" και τα "μη" Μια στον αέρα, μια στην μουσική Τα δυο μικρά ζώα, τα χέρια μας Που γύρευαν ν' ανέβουνε κρυφά το ένα στο άλλο Η γλάστρα με το δροσαχί στις ανοιχτές αυλόπορτες Και τα κομμάτια οι θάλασσες που ερχόντουσαν μαζί Πάνω απ' τις ξέρολιθιές, πίσω απ' τους φράχτες Την ανεμώνα που κάθισε στο χέρι σου Κι έτρεμε τρεις φορές το μωβ τρεις μέρες πάνω από τους καταρράκτες Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ Το

Άνθρωποι, τείχη και συρματοπλέγματα

Ένα τείχος δεν μπορεί να εμποδίσει την είσοδο της παρανομίας. Στην πραγματικότητα, την αυξάνει δρματικά. Κυβερνητικοί κύκλοι μίλησαν για συμβολική κίνηση που απευθύνεται στην απαγόρευση εισόδου παράνομων μεταναστών που έρχονται από την Ευρώπη. Σε μια λογική, ανθρωπιστική, δημοκρατική και διορατική κυβέρνηση, δεν έχουν θέση οι πράξεις συμβολισμού. Σημασία έχει το έργο που γίνεται πργματικότητα. Εν προκειμένω, σημασία έχει η αυστηρότητα των ελέγχων των συνοριακών γραμμών. Σε αυτή την περίπτωση, ναρκωτικά, λαθρομετανάστες και κάθε είδους παρανομία δε θα εμφανίζονται στη χώρα μας. Αλλά μάλλον κάποιοι βολεύονται με όλο αυτό το παρα-σύστημα. Ευτυχώς που ακούγεται η φωνή των καλλιτεχνών, είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό! Σας την παραθέτω, λοιπόν: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=376905&dt=09/01/2011

Η αγάπη για τη μουσική δεν πεθαίνει ποτέ

Εξηγείται και επιστημονικά http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=11274&la=1

"Περάστε ελεύθερα" Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω

Kαι επειδή οι γιορτές (λέμε τώρα) τελείωσαν και ο καιρός επιβάλλει την επιστροφή στην πόλη με όλα τα επακόλουθα, η δική μου επιστροφή χαρακτηρίστηκε από την κατάληψη των διοδίων στην Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας. Αρκετά χιλιόμετρα πριν φτάσουμε σε αυτά το μποτιλιάρισμα ήταν μεγάλο, αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο όταν καταλαβα από που προέρχεται. Πραγματικά πολύς ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί στα συγκεκριμένα διόδια, με κεντρικό σύνθημα "Περάστε ελεύθερα". Με ταμπέλες και χρτιά στα χέρια τους, άνθρωποι κάθε ηλικίας που χαμογελούσαν μέσα σε πολύ ωραία αγωνιστικό πνεύμα άφηναν τους οδηγούς να περάσουν χωρίς να πληρώσουν, την ώρα που η Αρχή Προστασίας Δεδομένων ερευνά από κάμερες ασφαλείας των διοδίων ποιοι δεν πλήρωσαν το σχετικό σντίτιμο. Αν σας έρθει το μπουγιουρντί λίγο καιρό μετά, μην απορήσετε. Απλά δεν είχατε πληρώσει τότε. Παράλληλα με το χαρτί, μη σας έρθει και κόλπος. Ψυχραιμία! http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4612180

...κρίνεται στις λεπτομέρειες

Εικόνα
Εκεί που σκέφτεσαι ότι όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες, συμβαίνει κάτι που περίτρανα επιβεβαιώνει τον κανόνα σου. Μπορείς, λοιπόν, πολύ εύκολα να μυθοποιήσεις κάποιον άνθρωπο όταν τον συναναστρέφεσαι και από τη μια στιγμή στην άλλη, από μύθος γίνεται ένας απόηχος του μύθου που είχες φτιάξει γι' αυτόν. Δεν χρειάζεται πολλές φράσεις, μια μόνο λέξη αρκεί για να διαλυθούν όλα. Και επειδή τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά στην τελευταία μου ζωή, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η λεπτομέρεια είναι το πιο πολύτιμο πράγμα για μια σχέση. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Μπορεί να έχεις μοιραστεί με τον άλλον κομμάτια ψυχής, ζωής, στιγμής, μπορεί να έχεις κάνει βαθιές και ξεχωριστές συζητήσεις, μπορεί να σε ξέρει και να τον ξέρεις πολύ καλά, να υπάρχει αμοιβαία αγάπη που μετρά χρόνια, που έχει δηλαδή δοκιμαστεί από αυτόν τον καταλυτικό παράγοντα επικρότησης ή αποδοκιμασίας για τη σύναψη της σχέσης, αλλά να έρχεται πάντα αυτό το στοιχείο της λεπτομέρειας που σε κάνει να λες: "Δεν μπορώ να αναγνωρ

“Vivir sin fobias”

Για αυτούς που με ξέρουν... τυχαίο; Καλή χρονιά και από εμένα με πολύ πάθος! ( Να ζεις χωρίς φοβίες ) http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=376240&dt=04/01/2011