...κρίνεται στις λεπτομέρειες

Εκεί που σκέφτεσαι ότι όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες, συμβαίνει κάτι που περίτρανα επιβεβαιώνει τον κανόνα σου. Μπορείς, λοιπόν, πολύ εύκολα να μυθοποιήσεις κάποιον άνθρωπο όταν τον συναναστρέφεσαι και από τη μια στιγμή στην άλλη, από μύθος γίνεται ένας απόηχος του μύθου που είχες φτιάξει γι' αυτόν. Δεν χρειάζεται πολλές φράσεις, μια μόνο λέξη αρκεί για να διαλυθούν όλα. Και επειδή τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά στην τελευταία μου ζωή, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η λεπτομέρεια είναι το πιο πολύτιμο πράγμα για μια σχέση. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Μπορεί να έχεις μοιραστεί με τον άλλον κομμάτια ψυχής, ζωής, στιγμής, μπορεί να έχεις κάνει βαθιές και ξεχωριστές συζητήσεις, μπορεί να σε ξέρει και να τον ξέρεις πολύ καλά, να υπάρχει αμοιβαία αγάπη που μετρά χρόνια, που έχει δηλαδή δοκιμαστεί από αυτόν τον καταλυτικό παράγοντα επικρότησης ή αποδοκιμασίας για τη σύναψη της σχέσης, αλλά να έρχεται πάντα αυτό το στοιχείο της λεπτομέρειας που σε κάνει να λες: "Δεν μπορώ να αναγνωρίσω μέσα μου την όψη του ανθρώπου πια". Θα μου πείτε, πως  μπορεί να διαλυθεί η σχέση χρόνων από μια φράση, από μια στιγμή; Για μένα, μια ξεχωριστή λεπτομέρεια καθιστά και τα άτομα που αυτή αφορά ξεχωριστά, ιδιαίτερα και ανεπανάληπτα. Ένα βλέμμα, ένα νεύμα, ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, ένα ψίθυρος είναι πολύτιμα και περιλαμβάνουν έναν περίεργο τρόπο επικοινωνίας που είναι κατανοητός μόνο από αυτά τα δύο άτομα. Άλλωστε, για τη λεπτομέρεια και με τη λεπτομέρεια ερωτευόμαστε, συνάπτουμε σχέσεις και δυνατές φιλίες με συγκεκριμένους ανθρώπους, επιλέγουμε και διαλέγουμε ορισμένους ανάμεσα στους τόσους. Οι άλλοι απλά με ενοχλούν, δεν τους αντέχει η αισθητική μου, με την έννοια της κοσμοθεωρίας και της αύρας που αποπνέουν. Μου είναι αδιάφοροι κι αυτό είναι χειρότερο από το να σου προκαλούν ακόμη και το χειρότερο συναίσθημα. Όταν τους βλέπεις να μην αισθάνεσαι απολύτως τίποτα...
Αυτή η πίστη μου στη λεπτομέρεια έχει το τίμημα της μοναξιάς. Είναι μεγάλο και δύσκολο να ακολουθείς αυτή τη μοναχική πορεία. Στην εποχή που επιλέχθηκε από κάποια, ακατανόητη ακόμα για μένα, δύναμη να γεννηθώ και να ζήσω, η μοναξιά είναι επιλογή. Το ξεχωριστό δεν αναζητάται από πολλούς και ευτυχώς στην ίδια εποχή υπάρχουν ίδιοι άνθρωποι με μένα με την ίδια αναζήτηση. Επιλέγεις με ποιους όρους ζεις, αγαπάς, συνυπάρχεις και υπάρχεις (ενίοτε), αισθάνεσαι! Περιμένω και ανυπομονώ να συναντήσω στο δρόμο μου κι άλλους με την ίδια αναζήτηση στη λεπτομέρεια ανθρώπους. Κι ας μην είναι πολλοί...



Age of loneliness από Enigma
http://www.youtube.com/watch?v=APW_QwzGg2o