Απλός παρατηρητής

Μάλλον το 'χει η μοίρα μου! Μέσα σε τρεις μέρες έγινα μάρτυρας τεσσάρων περιστατικών που δηλώνουν την παραφροσύνη των καιρών και των ανθρώπων. Λίγο πριν μπω στο μετρό το απόγευμα του Σαββάτου, μια ομάδα μαύρων μικροπωλητών έτρεχε με κάτι τεράστιες σακούλες στον ώμο και κατευθυνόταν στην είσοδο του μετρό. Την ίδια στιγμή, ένας αστυνομικός από την φοβερή και τρομερή ομάδα ΔΙΑΣ σταμάτησε με φόρα τη μηχανή του, με αποτέλεσμα να πέσει μαζί με αυτήν κάτω(επικό το θέαμα, ένα σας λέω!), αφού πρώτα είχε κλωτσήσει στο πόδι έναν από τους μαύρους προκειμένου να τον ακινητοποιήσει. Ο τελευταίος, παρά το γεγονός ότι έχασε την ισορροπία του αρχικά, συνέχισε να τρέχει για να μπει στο μετρό. Το όργανο της τάξης, αφού ψιθύρισε δυο ευγενικά φωνήεντα που δήλωναν το πάθος για τη δουλειά του και τον απαράμιλλο επαγγελματισμό του, κατέβηκε τις κυλιόμενες σκάλες τρέχοντας για να συλλάβει έστω και έναν από αυτούς. Μην πάει και με άδεια χέρια στο τμήμα... Κοντά στα εκδοτήρια, είχε ξαπλώσει μπρούμητα στο έδαφος τον μαύρο και του περνούσε χειροπέδες ενώ τριγύρω τους υπήρχαν πολλές απούλητες τσάντες. Ο ίδιος εκλιπαρούσε στην κυριολεξία τον αστυνομικό για έλεος που βίαια ασκούσε το "καθήκον" του. Ούτε ένα "you have the right to remain silent"... Τίποτα! Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι κατάφεραν να μπουν στο μετρό και να φύγουμε με τον ίδιο συρμό.
Στο ίδιο αυτό "ταξίδι" στην στάση Ελαιώνας επιβιβάζεται μια κυρία γύρω στα 45 ξανθιά με κοντό μαλλί και μαύρα γυαλιά και παρανοϊκό ύφος. Αλήθεια! Παρά την κάλυψη των ματιών της, η παράνοια ακτινοβολούσε από μακριά! Κλείνει με θυμό τα δυο ανοιχτά τζάμια του βαγονιού δεξιά και αριστερά και κάθεται σε μια από τις θέσεις. Στην απέναντι θέση καθόταν ένα αγοράκι 10-13 χρονών. Μετά από 15", με στραμμένο δάχτυλο στο πρόσωπο του παιδιού, αρχίζει να του επιτίθεται λεκτικά επειδή τόλμησε να βάλει τα πόδια του στο απέναντι κάθισμα. Έγκλημα ντροπής!!! "Δεν είσαι στο σπίτι σου, κατέβασε τα πόδια σου, είπα. Βρωμιάρηδες"!, κατέληξε. Παράνοια!
Στο μετρό πάλι, η συνήθης ύποπτη τοποθεσία, δυο αστυνομικοί, ακολουθούν έναν άνθρωπο ξένης καταγωγής και τον προειδοποιούν να μη χαθεί από κοντά τους. Σε άλλη στάση την ίδια μέρα, μια γυναίκα και ένας άντρας από την ασφάλεια του μετρό, βγαίνουν στη στάση που καθόμαστε με μία φίλη μαζί με έναν νεαρό. "Τι το πέρασες εδώ πέρα", ήταν η φράση της κυρίας που μας έκανε να στρέψουμε τα κεφάλια μας προς το μέρος τους. Εμφανώς εκνευρισμένη και απευθυνόμενη στο νεαρό παλικάρι. Ακολούθησε έντονος διάλογος ενώ του έκοβε μια κλήση, προφανώς λόγω έλλειψης σωστού εισητηρίου. Επιβιβάστηκαν και οι τρεις στον επόμενο συρμό.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ μου δεν κατάλαβα την κατάχρηση της εξουσίας που σου δίνει μια στολή. Αυτές εμένα με κάνουν λίγο να τους φοβάμαι, μου δημιουργούν απέχθεια και προκατάληψη προς οποιονδήποτε φοράει στολή που δηλώνει την υπηρεσία στο νόμο. Θα μου πείτε, δεν είναι όλοι ίδιοι. Και θα συμφωνήσω! Δεν είναι. Τα τρία από τα τέσσερα αυτά περιστατικά που πρωταγωνιστούν ένστολοι, επιβεβαιώνπυν το αντίθετο, ωστόσο. Η παρανομία είναι καταδικαστέα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πρόκειται για ανθρώπους, που ζουν, αναπνέουν, τρώνε, κλαίνε, γελάνε, πεινάνε, πονάνε, αισθάνονται. Ιδιότητες που τους κάνουν ανθρώπους με διακιώματα και υποχρεώσεις. Εκτός αυτού, η αστυνομία συσσωρεύει όλη τη δύναμή της σε αδύναμες καταστάσεις. Εν προκειμένω, σε ανθρώπους που δεν μπορούν να τους αντισταθούν, σε ανθρώπους στους οποίους συμπεριφέρονται σαν σκουπίδια για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στο σώμα πρακτικά και ιδεολογικά. Ένας γνωστός μου έλεγε πρόσφατα ότι προσόν σε βιογραφικό για να μπει κάποιος στην αστυνομία θεωρείται το αν κάποτε υπήρξε στο σχολείο του ή στην παρέα του "το παιδί της καρπαζιάς". Διόλου απίθανο. Αυτιστική κίνηση ανθρώπων με γερά απωθημένα. Υπάρχει και η άλλη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία, δρουν ύστερα από εντολές ανωτέρων. Πράγμα ακόμα πιο καταδικαστέο γιατί δείχνει ότι οι ανεγκέφαλοι δεν είναι μεμονωμένη περίπτωη αλλά κανόνας. Που είναι το πάθος για το νόμο σε εκατοντάδες εμπόρους ναρκωτικών, στους μεσάζοντες των συνόρων, στους παιδόφιλους, στους εγκληματίες, στους χρόνιους κλέφτες του ελληνικού κράτους; Στους ισχυρούς η μαγκιά μετατρέπεται σε κ.......
Όσο για την ξανθιά κυρία του μετρό, η κατάσταση παράνοια μοιάζει να χαρακτηρίζει την όλη κατάσταση...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» είναι ένα αληθινό ταξίδι.