Sillage

Όπως σε κάθε βιβλίο που ξεκινώ έτσι και στην «Πλωτή Πατρίδα» υπήρχε η αγωνία του τι ακολουθεί στις επόμενες σελίδες καθώς προχωράει η πλοκή. Και η αλήθεια είναι ότι στις πρώτες του σελίδες, το βιβλίο μου θύμιζε κάτι από το σουρρεαλισμό στους πίνακες του Νταλί. Μια υποψία από έννοιες που νοηματοδοτούν την ύπαρξή μας και την καθημερινότητά μας. Όλα αυτά που μας φέρνουν αντιμέτωπους με τη μοίρα ή την τύχη. Ο κ. Δημήτρης Παπαχρήστος, έφτιαξε μια οικουμενική πατρίδα για όλους τους ανθρώπους, μια Πλωτή Πατρίδα και είναι αυτή η πατρίδα που χωράει τα βάσανα, την ευτυχία, τη λαχτάρα, την αγωνία απέναντι σε ό,τι επιφυλάσσει η ιστορία και η κοινωνία μας. Όπως ο ήρωας του βιβλίου, ο Γιάννης Σιταράς, ο άνθρωπος απάτρις που - δανείζομαι τη φράση του βιβλίου- «ξεκινάει απ’ το πουθενά και ταξιδεύει στο παντού». Το καφενείο του Φώντα στην καρδιά της Αθήνας, γίνεται η καθημερινή συνήθεια μιας παρέας 5 ανθρώπων με διαφορετικές καταβολές, πολιτικές πεποιθήσεις, αλλά με μια κοινή αφετηρία, το κυνήγι της ευ