Am fenster

Einmal wissen dies bleibt für immer
Ist nicht Rausch der schon die Nacht verklagt
Ist nicht Farbenschmelz noch Kerzenschimmer
Von dem Grau des Morgens längst verjagt 
Einmal fassen tief im Blute fühlen
Dies ist mein und es ist nur durch dich
Nicht die Stirne mehr am Fenster kühlen
Dran ein Nebel schwer vorüber strich 
Einmal fassen tief im Blute fühlen
Dies ist mein und es ist nur durch dich
Klagt ein Vogel, ach auch mein Gefieder
Näßt der Regen flieg ich durch die Welt 
Flieg ich durch die Welt

By the window

Once I knew – that remains forever
It’s not passion calling the night
It’s not the gleaming of colours or a flickering candle
Caught by the drabness of the day
Once I could feel it deep in the blood
That is mine and it’s just because of you
And we bring foreheads to the window no more
As the mist falls out there
Once I could feel it deep in the blood
That is mine and it’s just because of you
A bird groans – oh my feathers too
The rain makes them wet but I fly through the world
I fly through the world though

Στο παράθυρο

Το να ξέρεις, αυτό μένει για πάντα
Δεν είναι μέθη που ήδη τη νύχτα κατηγορεί
Δεν είναι χρώμα λιωμένο ούτε λάμψη κεριών
Ηδη διωγμένο από του πρωϊνού το γρκίζο
Μια φορά να το πιάσεις, να το νιώθεις βαθιά μέσα στο αίμα
Αυτό είναι δικό μου και υπάρχει μόνο επειδή υπάρχεις εσύ
Να μην δροσίζεις πια το μέτωπο στο παράθυρο
Από το οποίο μια ομίχλη πέρασε βαριά
Μια φορά να το πιάσεις, να το νιώθεις βαθιά μέσα στο αίμα
Αυτό είναι δικό μου και υπάρχει μόνο επειδή υπάρχεις
Να παραπονιέται ένα πουλί, αχ, και το δικό μου φτέρωμα 
Μουσκεύει η βροχή, πετώντας ταξιδεύω τον κόσμο
Πετώντας ταξιδεύω τον κόσμο

City
(Σαν να ξεριζώνεται κάτι από μέσα σου...)