Εννέα γυναίκες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Στην πόλη του κόκκινου, στα μωβιά δειλινά και τις γκρι μπορντούρες της αθηναϊκής ρουτίνας, ανάμεσα στη μαγεία και τον ρεαλισμό, στις λεπτές γραμμές μεταξύ ρομαντισμού/ ευαισθησίας και πραγματικότητας, οι Αθηναίες ξαναγεννιούνται, χαράσσουν ξανά τη ζωή τους, θυμούνται, επιβιώνουν και ανακαλύπτουν τη ζωή απ’ την αρχή. Με σημείο αναφοράς την Αθήνα, η Σοφία Κροκιδά, θέτει στο κέντρο των διηγημάτων της τον γυναικείο ψυχισμό και ιδεαλισμό, ιδωμένο μέσα από την αθηναϊκή παραζάλη, από τις αμέτρητες όψεις που παίρνει η πόλη που μας γοητεύει και παράλληλα μας απογοητεύει. Η μνήμη που προκαλεί πόνο, τα αστικά ερεθίσματα οξύνουν τις θύμησες και αναπόφευκτα, οι Αθηναίες προσδιορίζονται και επαναπροσδιορίζονται, μέχρι να βρουν τη δική τους απανεμιά. Η Σοφία χρειάστηκε να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις λυρισμού, κατασκευάζοντας με ιδιαίτερη μαεστρία τα διηγήματα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μικρές καθημερινές ιστορίες ηρώων, μιας ατελεύτητης Αθ...
ή αλλιως "Παμ παμ.."
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τραγουδαγε ενας φιλαρακος μου συνεχεια.. :)
παρεπιπτοντως με τον κιθαριστα του γκρουπ
τελειωσαμε μαζι αρμονία πριν πολλα χρονια ;)
Καλά σοβαρά μιλάς; Ο κόσμος είναι τραγικά μικρός! Νομίζω ότι τραγούδι είναι καυστικό και έχει πολύ χιούμορ!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ειδικα το σημειο που λεει
ΑπάντησηΔιαγραφή"κι αμα θελεις να δεις βυζι,τραβα στη Μπεζαντακου.."
το ειχαμε κανει σλογκαν το 2004-05 περιπου.. :)