Supposed to be love
What's love
Maybe
Sometimes
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Συνολικές προβολές σελίδας
Αναγνώστες
Πληροφορίες
- Χρυσάνθη
- Ακουστά σ' έχουν τα κύματα Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς Πως λες ψυθιριστά το "τι" και το "ε" Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο Πάντα εμείς το φως και η σκιά Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο Πάντα εσύ το λιμάνι και πάντα εγώ το φανάρι το δεξιά Το βρεγμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά Ψηλά στο σπίτι με τις κλιματίδες Τα δετά τριαντάφυλλα και το νερό που κρυώνει Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ Πάντα εσύ το νόμισμα και εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει Τόσο η νύχτα τόσο η βοή στον άνεμο Τόσο η στάλα στον αέρα τόσο η σιγαλιά Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Εγγραφή στο
Αναρτήσεις
Σχόλια
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2017
(3)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2014
(1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2013
(24)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(83)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (13)
- ► Ιανουαρίου (16)
-
►
2010
(48)
- ► Δεκεμβρίου (16)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου