Εκείνοι

Εκείνος σίγουρος, ήρεμη δύναμη, σοβαρός, αλλά όχι αυστηρός, αστείος αλλά όχι γελοίος, έξυπνος, γλυκός αλλά όχι χυδαίος, ευγενικός. Εκείνη ατίθαση σαν άτι, άγρια, σαν παιδί που σε εκδρομή πηδά από κάθισμα σε κάθισμα στο λεωφορείο. Ονειροπόλα, εξωστρεφής, όμορφη. Όλο πάθος και νιάτα.
Έτυχε να συναντηθούν. Εκείνη τον πλησίασε με το χαμόγελο, εκείνος χαμογέλασε κρυφά και έκλεισε το μάτι με αθωότητα. Σ' ένα αεράκι, σε νερό, το άτι τιθασεύτηκε, η ήρεμη δύναμη έγινε πάθος, φλόγα που ξεπερνούσε την τρέλα της κοπέλας. Ένας άντρας και μια γυναίκα σε κόκκινο φόντο.
Κάθε φορά που συναντιούνταν, κοιτούσαν ντροπαλά ο ένας τον άλλον κι έπειτα κάτω φοβούμενοι μην ανακαλύψουν, μην πάρει κανείς λίγο από τη φωτιά τους. Αλλά δεν τους ένοιαζε, έπαιζαν με τα μάτια όπως με τα σεντόνια και τις κουρτίνες, με τις παλάμες τους και τα μαξιλάρια. Ανταγωνίζονταν ο ένας το φως του άλλου. Μα γίνεται να κλέψει κανείς το φως που παράγεται από την ένωσή τους; Γιατί εκείνος την κρατούσε με τόσο δύναμη που έτρεμε, όταν εκείνη κρύωνε την προστάτευε, όταν φοβόταν τη φιλούσε. Κι εκείνη δάκρυζε κάθε φορά που την άγγιζε. Θα μπορούσε να πεθάνει για εκείνον. Θα μπορούσε να ζωγραφίσει στο πρόσωπό του όλη την πλάση. Θα μπορούσε για κείνον να μεγαλώσει και για κείνη να ξαναγίνει παιδί. Θα μπορούσαν μαζί να φωνάξουν, να πετάξουν τα ρούχα τους στη βροχή. Εκείνος θα μπορούσε να μιλήσει στο Θεό για εκείνη και να ταράξει τη θάλασσα μόνο λέγοντας το όνομά της. Εκείνη προκαλεί τρυκιμία με την ομορφιά της κι εκείνος θυμώνει τον ουρανό σβήνοντας τα φώτα με τη δική του άγρια ομορφιά.
Εκείνη θα πεθάνει για αυτόν κι εκείνος τότε μιλά στο Θεό. Ο ουρανός θυμώνει και η θάλασσα φουρτουνιάζει. Εκείνη ανοίγει τα μάτια και μιμείται την ακτινοβολία των δικών του. Εκείνος δακρύζει αντικρύζοντάς την. Τότε πετούν τα ρούχα τους στη βροχή, χωρίς αυτή να μπορεί ποτέ ξανά να σβήσει αυτή τη φλόγα...


El corason από Arno Elias
http://www.youtube.com/watch?v=hj4fXcPKDjs
Moments in love από Art of Noise
http://www.youtube.com/watch?v=RIcmIhOesaI

Σχόλια

  1. όταν έτσι "ξαφνικά"... τι πανέμορφες εμπνεύσεις φέρνει...

    Χρυσάνθη τόσο όμορφο! μ' έκανες να δακρύσω από συγκίνηση. να ζήσω μέσα από τη γραφή σου το επιθυμητό.

    να είσαι καλά ψυχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαίρομαι που κατάφερα να αγγίξω εσένα που προσφέρεις με τα κείμενά σου τόσο όμορφες εικόνες! Είναι τύχη όταν εμπνέεσαι...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» είναι ένα αληθινό ταξίδι.