Μοίρες


Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα
κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ' ένα καφάσι μπύρες


Μονάχη μου καθόμουνα
κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ' ένα καφάσι μπύρες

Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα
σε βρήκα σ' ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα σ' αυτή την κοινωνία

Μονάχη μου παντρεύτηκα
σε βρήκα σ' εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία

Φωτιά κι ανάσταση
καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω
Φωτιά και δύναμη
καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό

Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα
κι απάνω της ξεστράτισα
ξεστράτισα και μου 'λεγαν προχώρα

Μια νύχτα μόνο κράτησα
κι απάνω της γονάτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα

Φωτιά κι ανάσταση
καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω
Φωτιά και δύναμη
καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό


Τάνια Τσανακλίδου

Σχόλια

  1. από τα τραγούδια που κάθε φορά που το ακούω... κόμπος γίνεται ο λαιμός μου...

    φιλιά μωρό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκφραστικό, αισθαντικό, συγκινητικό...
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» είναι ένα αληθινό ταξίδι.