Κιβωτός

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ' τον εαυτό τους
δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα,
γδαρθήκαμε σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή, 
αλλόφρονες, ματωμένοι, βγάλανε μια κραυγή σα ναυαγοί, 
που, λίγο πριν ξεψυχήσουν, 
θαρρούν πώς βλέπουν φώτα, κάπου μακριά.
Κι όταν ξημέρωσε, τα σώματά τους σα δυο μεγάλα ψαροκόκκαλα ξεβρασμένα στην όχθη 
ενός καινούργιου μάταιου πρωινού.

Τάσος Λειβαδίτης

Σχόλια

  1. ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ25 Νοεμβρίου 2011 στις 9:48 π.μ.

    από τους ξεχωριστούς μου!
    να είσαι καλά Χρυσάνθη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΧΡΥΣΑΝΘΗ26 Νοεμβρίου 2011 στις 7:57 π.μ.

    Είναι πανέμορφοι στίχοι...
    Να είσαι κι εσύ καλά!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. eApenanti27 Νοεμβρίου 2011 στις 11:36 π.μ.

    Όλη τη νύχτα πάλεψαν
    απεγνωσμένα να σωθούν απ' τον εαυτό τους..

    Kαλό βράδυ Χρυσάνθη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΧΡΥΣΑΝΘΗ28 Νοεμβρίου 2011 στις 9:53 π.μ.

    e-Apenanti

    ...πιστεύω ότι δεν μπόρεσαν τελικά...
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3 Δεκεμβρίου 2011 στις 7:27 π.μ.

    Τι σου κλέβει τα όνειρα περισσότερο..;
    Να ξυπνάς πεθαμένος σε μια πολλά νέα υποσχόμενη μέρα
    ή ζωντανός και η μέρα μπροστά να φαίνεται μάταιη συνεχίζοντας να ελπίζεις..;

    Αυτοί, ακόμα και αν τα κατάφεραν, δεν κέρδισαν τίποτα παρά μόνο τον χαμό τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΧΡΥΣΑΝΘΗ4 Δεκεμβρίου 2011 στις 10:44 π.μ.

    Nescentes Morimur

    Πριν το χαμό και πριν το μάταιο πρωινό έζησαν το απόλυτο, το δύσκολο, το επικίνδυνο και αυτό είναι ανεκτίμητο. Νομίζω ότι αξίζει η μόνη αυτή φορά στη ζωή...
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Εικόνα
Επειδή τα ημίμετρα δε χωρούν στις μεγάλες αγάπες, τη Μάνη ή θα τη λατρέψεις ή θα τη μισήσεις. Η εξάμηνη παραμονή μου στη βασίλισσα της Λακωνίας, μου άφησε χαμόγελο, λαχτάρα για επιστροφή και αυτονόητη πρόταση για απόδραση σε γνωστούς και φίλους. Θα χρειαστεί να οδηγήσετε για περίπου 3,5 ώρες από την Αθήνα και το εξαιρετικό οδικό δίκτυο, τουλάχιστον μέχρι τη Σπάρτη, είναι βασικά συστατικά που κάνει την απόφαση να την επισκεφτεί κανείς, ευκολότερη. Στις αποσκευές δεν απαιτούνται πολλά, αλλά αρκετή όρεξη και σωστός προγραμματισμός για όσα επιθυμείτε να ρουφήξετε από αυτόν τον τόπο με την ιδιαίτερη ομορφιά. Στον απέραντο αυτοκινητόδρομο που θα ακολουθήσετε μέχρι να φτάσετε στον τελικό προορισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να αισθανθείτε μοναξιά, γιατί σταθεροί συνοδοιπόροι είναι η πράσινη πανδαισία κατά μήκος, μπερδεμένη με ορεινούς όγκους, ιδιαίτερα όσο πλησιάζετε στον επιβλητικό Ταΰγετο και η άγουρη μυρωδιά της ελιάς, που έχει ποτίσει τη μανιάτικη γη και στα σίγουρα θα κάνει το στέρνο σας ν...
Διαβάστε περισσότερα

Γιούλικα Σκαφιδά

Εικόνα
Με περίμενε πάνω σε μια μαύρη μηχανή έξω από σταθμό του μετρό. Ευγενική με γλυκό χαμόγελο, μεγάλα, όμορφα και εκφραστικά μάτια, μου άνοιξε το σπίτι της. Η Γιούλικα Σκαφιδά είναι η Μαρία του Νησιού , η Ιωάννα της καρδιάς , η Πένυ . Είναι το κορίτσι από την Καλαμάτα που μελετά τους ρόλους, κάνει σκι στον ελεύθερό της χρόνο, παίζει μουσική και ανησυχεί για τις εξελίξεις. Βραβείο Α' γυναικείου ρόλου για την ταινία Άπνοια σε σκηνοθεσία του Άρη Μπαφαλούκα. Ρόλος Έλσα. Πες μου λίγα λόγια για αυτό. Το βραβείο είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι βραβείο κοινού. Ψήφισε ο κόσμος του περιοδικού, είναι ένα ιντερνετικό περιοδικό. Είναι σημαντικό να σε βραβεύει ο κόσμος. Αν και η ταινία εισπρακτικά δεν πήγε πολύ καλά γιατί συνέπεσε με τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας νομίζω, όμως, ότι πολύς κόσμος την είδε σε DVD μετά. Είναι η ιστορία ενός κολυμβητή και μιας ακτιβίστριας, της Έλσα, που υποδύομαι εγώ. Αυτοί οι δύο είναι ζευγάρι και βλέπουμε σε πόσο διαφορετικούς κόσμους μεγαλώνουν και πόσο δι...
Διαβάστε περισσότερα

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Εικόνα
Εννέα γυναίκες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Στην πόλη του κόκκινου, στα μωβιά δειλινά και τις γκρι μπορντούρες της αθηναϊκής ρουτίνας, ανάμεσα στη μαγεία και τον ρεαλισμό, στις λεπτές γραμμές μεταξύ ρομαντισμού/ ευαισθησίας και πραγματικότητας, οι Αθηναίες ξαναγεννιούνται, χαράσσουν ξανά τη ζωή τους, θυμούνται, επιβιώνουν και ανακαλύπτουν τη ζωή απ’ την αρχή. Με σημείο αναφοράς την Αθήνα, η Σοφία Κροκιδά, θέτει στο κέντρο των διηγημάτων της τον γυναικείο ψυχισμό και ιδεαλισμό, ιδωμένο μέσα από την αθηναϊκή παραζάλη, από τις αμέτρητες όψεις που παίρνει η πόλη που μας γοητεύει και παράλληλα μας απογοητεύει. Η μνήμη που προκαλεί πόνο, τα αστικά ερεθίσματα οξύνουν τις θύμησες και αναπόφευκτα, οι Αθηναίες προσδιορίζονται και επαναπροσδιορίζονται, μέχρι να βρουν τη δική τους απανεμιά. Η Σοφία χρειάστηκε να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις λυρισμού, κατασκευάζοντας με ιδιαίτερη μαεστρία τα διηγήματα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μικρές καθημερινές ιστορίες ηρώων, μιας ατελεύτητης Αθ...
Διαβάστε περισσότερα