Τα δώρα δε δωρίζονται

Τον τελευταίο καιρό, εν όψει Χριστουγέννων, παίρνω μικρά γλυκά δωράκια από αγαπημένους φίλους! Πιο πολύ μου άρεσαν τα σοκολατάκια, οι μικρές εκπλήξεις στις χαριτωμένες τσαντούλες. Σε στιγμές στυγνού ρεαλισμού και αυτοκριτικής... καταναλώνονται με λαιμαργία, να ξέρετε. Όλο αυτό το γιορτινό κλίμα που δείχνει ενδιαφέρον, διάθεση για αληθινές ευχές αγάπης και χρόνων καλών και ήρεμων, σε ατμόσφαιρα επιβλητική υπό το φως των κεριών και με τη σκιά αόρατων "δυνατών" φύλων, φέρνει μια όψη μελαγχολίας. Με τους σωρούς των εξωτερικών σκουπιδιών, με το χάος από την παράλυση του κράτους, το σπίτι μοιάζει ξαφνικά καταφύγιο που κλείνει ανάμεικτα συναισθήματα για ανθρώπους φρέσκους! Τριγύρω ανάμεσα σε τόση κενότητα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι πλούσιοι και μαζί τους γίνεσαι κι εσύ! Είναι πολύ σπουδαίο πράγμα να έχεις φίλους, αλλά και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους διαφορετικούς από τους άλλου, που σε κάνουν να πιστεύεις ότι τελικά υπάρχει αυτή η αχαϊρευτη ελπίδα, που σε αναζωογονούν! Ακόμα κι αν κάποιες μοναξιές, πολλές φορές, είναι αβάσταχτες (σαν την ελαφρότητα ένα πράγμα...), το βλέμμα (θα επιμείνω) ενός φίλου που επιμένει, υπομένει (κυρίως αυτό!) και περιμένει είναι ανεκτίμητο. Μια φίλη έφτιαξε μια τούρτα. Δεν έφαγα! Τι κρίμα... Πρέπει να ήταν πεντανόστιμη, κατά γενική ομολογία. Αλλά ακόμη και η δελεαστικότατη εικόνα του υπέρτατου γλυκού, δεν ερέθιζε το οπτικό μου πεδίο (παραδόξως!!!!!!) προς τέρψη της στοματικής κοιλότητας αρχικά και του στομαχιού μου εκ των υστέρων. Σίγουρα για εκείνη κάτι έλειπε από τις υπόλοιπες δοκιμές, το ξέρω (απολογούμαι). Αλλά και πάλι.... Συγγνώμη!
Σκέψεις για τα ιδανικά άσπρα Χριστούγεννα, που ποτέ δε χιονίζει, όμως, εκείνη την ημέρα! Πριν και μετά μπορεί, ανήμερα ποτέ! Πάντα κάτι θα λείπει... και δε μιλώ για χιόνι. Κι εκεί που ελπίζεις ότι θα έρθει και η εκείνη η άσπρη μέρα, στο τσακ, κάποιος φεύγει και ίσως να έρχεται αλλιώς. Καλές γιορτές! Κάπου εκεί στα σκοτεινά που σβήνουν κάποια όνειρα και αποχαιρετούνται οριστικά. Σα να μπαίνει μια τελεία, από αυτές που δε θες αλλά που όταν μπαίνει νιώθεις και λύτρωση (μπέρδεμα η κατάσταση, μην το ψάχνετε)... Και όλα καλά! Δύσκολα μπορώ με λόγια να περιγράψω τη στιγμή, το ύφος, τα νοήματα! Από τη νέα χρονιά ποιος ξέρει που θα είμαστε; Χμ, αυτό ξαναπές το! Πόσο δίκιο είχε; Ίσως, να είμαστε στα χαμένα, ίσως κι εμείς οι ίδιοι να χαθούμε. Ίσως, μερικά πράγματα να γίνουν εντονότερα και σημαντικότερα. Ίσως, τα λόγια θερμότερα, τα αγγίγματα φλογερότερα, η μετριότητα εξιδανίκευση όχι μόνο στα συναισθήματα -αυτά καλά κρατούν- αλλά και στο πώς είναι τα πράγματα και όχι στο πώς θα μπορούσαν να είναι...
Θέλω να ελπίζω ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεδομένων των αναπάντεχα σκληρών συνθηκών που όλοι αντιμετωπίζουμε, θα έχει ο ένας τον άλλον σε μια ισορροπημένη, αρμονική, αληθινή, γεμάτη και αγαπημένη σχέση. Ναι, σχέση!



Κάπου θα σε (σας) βρω:
I will find you από Clannad
http://www.youtube.com/watch?v=lv6VW4tMZbE
The mystic's dream από Loreena McKennitt
http://www.youtube.com/watch?v=Vt2r2rUHc7Q
Night ride across the Caucasus από Loreena McKennitt
http://www.youtube.com/watch?v=5lMbVzFtvM8