«∆εν υπάρχει λόγος να είσαι ακριβής όταν δεν ξέρεις καν για ποιο πράγµα µιλάς».

Υπάρχουν οι 300 άνθρποι της Βουλής που ψηφίστηκαν για να πληρώνονται αδρά, να πάρουν μια γερή σύνταξη στα χέρια τους και να κάνουν μια διόλου αδιάφορη περιουσία, παρά για να αφήσουν το στίγμα τους στην πολιτική ιστορία. Γιατί για να το κάνεις αυτό, πρέπει πρώτα και πάνω απ' όλα να διαθέτεις κότσια, πολιτική ευφυία που βασίζεται στην καινοτομία και άποψη που τη στηρίζεις με λόγο και δυνατή φωνή στη Βουλή. Ενώπιον όλων!
Σήμερα το Κονοβούλιο έχει κατανήσει ένα θέατρο του παραλόγου. Θέατρο γιατί ο καθένας ενσαρκώνει το δικό του ρόλο με δήθεν κόντρες και δήθεν επικλήσεις στο καλό της πατρίδος (η οποία μας έχει αφήσει χρόνους προ πολλού) και παραλόγου γιατί τη λογική την έχουν απωλέσει χρόνια τώρα, με αποτέλεσμα το σύστημα, που εμφανίζουν ως μάννα εξ ουρανού για μια ουτοπική θεωρία της σωτηρίας, να φθίνει, να γερνά και να ξερνά όσα κακά έβγαιναν στην επιφάνεια και έτρωγαν λίγο λίγο την ίδια του την καρδιά, το χρήμα, που συντηρεί και σχεδίαζε να συντηρεί γενιές πολλές ακόμα! Σαν τους καλικάντζαρους ένα πράγμα, για να είμαστε και μέσα στο κλίμα!

Σας παραθέτω το άρθρο του Γιώργου Λακόπουλου:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=137&artID=4610056

Σχόλια

  1. Περί κοινωνικής κριτικής22 Δεκεμβρίου 2010 στις 5:25 π.μ.

    H αλητία έχει γίνει πλέον επάγγελμα. Καλώς σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΧΡΥΣΑΝΘΗ22 Δεκεμβρίου 2010 στις 5:46 π.μ.

    Ευτυχώς, με τις περικοπές σε μισθούς θα είναι από τα επαγγέλματα που δε θα αμείβεται κανείς! Εκεί να δεις δημόσια σπατάλη... Καλώς σε βρήκα κι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Εικόνα
Επειδή τα ημίμετρα δε χωρούν στις μεγάλες αγάπες, τη Μάνη ή θα τη λατρέψεις ή θα τη μισήσεις. Η εξάμηνη παραμονή μου στη βασίλισσα της Λακωνίας, μου άφησε χαμόγελο, λαχτάρα για επιστροφή και αυτονόητη πρόταση για απόδραση σε γνωστούς και φίλους. Θα χρειαστεί να οδηγήσετε για περίπου 3,5 ώρες από την Αθήνα και το εξαιρετικό οδικό δίκτυο, τουλάχιστον μέχρι τη Σπάρτη, είναι βασικά συστατικά που κάνει την απόφαση να την επισκεφτεί κανείς, ευκολότερη. Στις αποσκευές δεν απαιτούνται πολλά, αλλά αρκετή όρεξη και σωστός προγραμματισμός για όσα επιθυμείτε να ρουφήξετε από αυτόν τον τόπο με την ιδιαίτερη ομορφιά. Στον απέραντο αυτοκινητόδρομο που θα ακολουθήσετε μέχρι να φτάσετε στον τελικό προορισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να αισθανθείτε μοναξιά, γιατί σταθεροί συνοδοιπόροι είναι η πράσινη πανδαισία κατά μήκος, μπερδεμένη με ορεινούς όγκους, ιδιαίτερα όσο πλησιάζετε στον επιβλητικό Ταΰγετο και η άγουρη μυρωδιά της ελιάς, που έχει ποτίσει τη μανιάτικη γη και στα σίγουρα θα κάνει το στέρνο σας ν...
Διαβάστε περισσότερα

Γιούλικα Σκαφιδά

Εικόνα
Με περίμενε πάνω σε μια μαύρη μηχανή έξω από σταθμό του μετρό. Ευγενική με γλυκό χαμόγελο, μεγάλα, όμορφα και εκφραστικά μάτια, μου άνοιξε το σπίτι της. Η Γιούλικα Σκαφιδά είναι η Μαρία του Νησιού , η Ιωάννα της καρδιάς , η Πένυ . Είναι το κορίτσι από την Καλαμάτα που μελετά τους ρόλους, κάνει σκι στον ελεύθερό της χρόνο, παίζει μουσική και ανησυχεί για τις εξελίξεις. Βραβείο Α' γυναικείου ρόλου για την ταινία Άπνοια σε σκηνοθεσία του Άρη Μπαφαλούκα. Ρόλος Έλσα. Πες μου λίγα λόγια για αυτό. Το βραβείο είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι βραβείο κοινού. Ψήφισε ο κόσμος του περιοδικού, είναι ένα ιντερνετικό περιοδικό. Είναι σημαντικό να σε βραβεύει ο κόσμος. Αν και η ταινία εισπρακτικά δεν πήγε πολύ καλά γιατί συνέπεσε με τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας νομίζω, όμως, ότι πολύς κόσμος την είδε σε DVD μετά. Είναι η ιστορία ενός κολυμβητή και μιας ακτιβίστριας, της Έλσα, που υποδύομαι εγώ. Αυτοί οι δύο είναι ζευγάρι και βλέπουμε σε πόσο διαφορετικούς κόσμους μεγαλώνουν και πόσο δι...
Διαβάστε περισσότερα

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Εικόνα
Εννέα γυναίκες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Στην πόλη του κόκκινου, στα μωβιά δειλινά και τις γκρι μπορντούρες της αθηναϊκής ρουτίνας, ανάμεσα στη μαγεία και τον ρεαλισμό, στις λεπτές γραμμές μεταξύ ρομαντισμού/ ευαισθησίας και πραγματικότητας, οι Αθηναίες ξαναγεννιούνται, χαράσσουν ξανά τη ζωή τους, θυμούνται, επιβιώνουν και ανακαλύπτουν τη ζωή απ’ την αρχή. Με σημείο αναφοράς την Αθήνα, η Σοφία Κροκιδά, θέτει στο κέντρο των διηγημάτων της τον γυναικείο ψυχισμό και ιδεαλισμό, ιδωμένο μέσα από την αθηναϊκή παραζάλη, από τις αμέτρητες όψεις που παίρνει η πόλη που μας γοητεύει και παράλληλα μας απογοητεύει. Η μνήμη που προκαλεί πόνο, τα αστικά ερεθίσματα οξύνουν τις θύμησες και αναπόφευκτα, οι Αθηναίες προσδιορίζονται και επαναπροσδιορίζονται, μέχρι να βρουν τη δική τους απανεμιά. Η Σοφία χρειάστηκε να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις λυρισμού, κατασκευάζοντας με ιδιαίτερη μαεστρία τα διηγήματα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μικρές καθημερινές ιστορίες ηρώων, μιας ατελεύτητης Αθ...
Διαβάστε περισσότερα