Sillage

Εκείνος σίγουρος, ήρεμη δύναμη, σοβαρός, αλλά όχι αυστηρός, αστείος αλλά όχι γελοίος, έξυπνος, γλυκός αλλά όχι χυδαίος, ευγενικός. Εκείνη ατίθαση σαν άτι, άγρια, σαν παιδί που σε εκδρομή πηδά από κάθισμα σε κάθισμα στο λεωφορείο. Ονειροπόλα, εξωστρεφής, όμορφη. Όλο πάθος και νιάτα. Έτυχε να συναντηθούν. Εκείνη τον πλησίασε με το χαμόγελο, εκείνος χαμογέλασε κρυφά και έκλεισε το μάτι με αθωότητα. Σ' ένα αεράκι, σε νερό, το άτι τιθασεύτηκε, η ήρεμη δύναμη έγινε πάθος, φλόγα που ξεπερνούσε την τρέλα της κοπέλας. Ένας άντρας και μια γυναίκα σε κόκκινο φόντο. Κάθε φορά που συναντιούνταν, κοιτούσαν ντροπαλά ο ένας τον άλλον κι έπειτα κάτω φοβούμενοι μην ανακαλύψουν, μην πάρει κανείς λίγο από τη φωτιά τους. Αλλά δεν τους ένοιαζε, έπαιζαν με τα μάτια όπως με τα σεντόνια και τις κουρτίνες, με τις παλάμες τους και τα μαξιλάρια. Ανταγωνίζονταν ο ένας το φως του άλλου. Μα γίνεται να κλέψει κανείς το φως που παράγεται από την ένωσή τους; Γιατί εκείνος την κρατούσε με τόσο δύναμη που έτρεμε, ό...

Πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Μερικές φορές έχω την υποψία ότι η ζωή παραμονεύει στην επόμενη στροφή για να σε τρομάξει ευχάριστα. Φυλάσσει στιγμές για συναντήσεις με ανθρώπους που ούτε φαντάζεσαι ότι υπάρχουν, ούτε φαντάζεσαι πόσο πρωτόγνωρα μπορείς να νιώσεις ξανά και ξανά. Χωρίς ποτέ να είναι το ίδιο. Πολλές φορές το μυαλό δεν επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους ως τύχη, ως χαρά, εμπειρία, γνώση και ευγνωμοσύνη για τη συνάντηση. Ανάμεσα στους πολλούς, λοιπόν, υπάρχουν κι άλλοι ιδιαίτεροι, μόνο για μας αφιερωμένοι. Είναι πάντα εκείνη η ίδια στιγμή που καταρρίπτεται η λογική και ξυπνά και πάλι το συναίσθημα για να παρασύρει όλα τα κλισέ και τις ηλίθιες θεωρίες σου. Κι όταν αυτό συμβαίνει δεν ξέρεις πώς να το χειριστείς, γίνεσαι γελοίος, καρικατούρα στο πλάνο των δυο προσώπων που υπάρχουν στη σκηνή, τα χέρια φέρονται άκομψα, η κατεύθυνση του βλέμματος χωρίς σαφή προσανατολισμό, οι ανάσες βγαίνουν άτακτα. Μα η δική του φιγούρα στο χώρο είναι τόσο ευγενική, σίγουρη...

Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως. Πριν απ' τον Έρωτα έρωτας Κι όταν σε πήρε το φιλί  Γυναίκα. Οδυσσέας Ελύτης , Προσανατολισμοί

If I had the chance love I would not hesitate to tell you all things I never said before Don't tell me it's too late cause I've relied on my illusion To keep me warm at night and I've denied in my capacity to love But I am willing to give up this fight Been up all night drinking  to drown my sorrows down But nothing seems to help me since you've gone away I'm so tired of this town  where every tongue is wagging When every back is turned They're telling secrets  that should never be revealed There's nothing to be gained from this but disaster Here's a good one Did you hear about my friend Hes embarrassed to be seen now Cause we all know his sins If I had the chance love I would not hesitate To tell you all things I never said before Don't tell me it's too late cause I've relied on my illusion to keep me warm at night and I've denied in my capacity to love But I am willing to give up this fight Oh I am willing...

Υψώνουν τo κεφάλι τους προς τον ουρανό, στρέφουν τα χέρια τους στην ηγεσία που τρέμει αυτές τις μέρες, φωνάζουν. Οι Λίβυοι ζουν έναν δεύτερο κύκλο βομβαρδισμών. Οι σωτήρες του κόσμου έκαναν για μια ακόμη φορά την επέμβασή τους για να αποκαταστήσουν την τάξη, την ασφάλεια και τη δημοκρατία... στα πετρέλαια. Το όργανο που διαφυλάσσει την παγκόσμια ειρήνη κυρήσσει τον πόλεμο. Πόσο αντιφατικό μπορεί να είναι αυτό; Η ανθρωπότητα έζησε πολέμους, πέρασε από κοινωνικές επαναστάσεις, γνώρισε πολιτικές κρίσεις και σκάνδαλα, υπέστη τραγωδίες με φυσικές καταστροφές και με αυτόν τον τρόπο εξελίχθηκε. Μου φαίνεται, λοιπόν, αδιανόητο στο 2011, στην καμπή της παγκόσμια ιστορίας, στην ακμή και την σήψη των ιδεολογιών, η επίλυση διαφορών ή πιο απλά η διεκδίκηση των συμφερόντων να επιχειρείται με ένοπλα μέσα. Θα με πείτε αφελή, άνθρωπο με παιδική σκέψη. Ένα πράγμα δεν άλλαξε. Τα άλλοθι που χρησιμοποίησαν, κατά καιρούς, διάφοροι υποκινητές για να παρουσιαστούν ως σωτήρες του κόσμου και όταν ερχόταν η ώρα,...

Brett Anderson

Για άλλη μια φορά η συζήτηση για τα εθνικά θέματα και συγκεκριμένα την οικονομία, κατέληξε στη γνωστή αντιπαράθεση και τον επικοινωνιακό όλεθρο από τα κόμματα. Κοκκορομαχίες για το ποιος φταίει, το ποιος δημιούργησε το χρέος, ποιος έβγαλε ή θα βγάλει το φίδι από την τρύπα. Η μία έξυπνη ατάκα ενός πολιτικού αρχηγού στο πλαίσιο μια δυναμικής αντιπολιτευτικής πρακτικής, γίνεται η αφορμή για να ξεδιπλωθούν οι γνώσεις, η λεκτική ετοιμότητα, η εξυπνάδα των πολιτικών μας. Μόνο που αν τους ακούσει, έτσι, από χόμπι, κανείς να μιλούν στο Κοινοβούλιο, θα τους αποκαλέσει ψεύτες, ψεύτες, ψεύτες. Θα μεμψιμοιρήσει για τις επιλογές του, θα βρίσει, θα αγανακτίσει, θα πιστέψει ότι τον υποτιμούν και τον κοροϊδεύουν. Έτσι, τα αποτελέσματα της Συνόδου ήταν θετικά, τόσο για την επίτευξη της επιμήκυνσης όσο και της μείωσης των επιτοκίων δανεισμού, στο πλαίσιο ένταξης της πολιτικής μας σε διεθνείς κανονισμούς. Έτσι θα πρέπει να μιλάμε από τώρα και στο εξής, με τους όρους που έχουμε δεδομένους σήμερα και αυτοί...

Είναι σοκαριστικός ο αριθμός 8,9 ρίχτερ έστω κι αν συμβαίνει στην Ιαπωνία, μια χώρα που είναι συνηθισμένη σε μεγάλους σεισμούς, μια χώρα που προετοιμάζει τους πολίτες της για την αναπόφευκτη στιγμή που θα τον ζήσουν. Φαντάζομαι ότι το ίδιο σοκαριστικές θα είναι οι εικόνες που θα αντικρύζουν τα σωστικά συνεργεία κάθε φορά που τα πελώρια κύματα ξεβράζουν άψυχα σώματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από αυτή του νερού, μου είπε η αδερφή μου που είναι γεωπόνος. Και αυτό έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν σε άλλους σεισμούς. Η τεχνολογία είναι ανθρώπινο επίτευγμα και γι' αυτό εύθραυστη, η φύση υπάρχει από μόνη της και τα όριά της δεν έχουν ελεγχθεί ακόμη και ούτε προβλέπεται να ελεγχθούν. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι τα μέτρα προστασίας σε ενδεχόμενες φυσικές καταστροφές να γίνουν ισχυρότερα και για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο απαιτείται η "σοφία" της επιστήμης και της τεχνολογίας. Αυτή την ώρα στην κινούμενη Ιαπωνία υπάρχει τοπίο καταστροφής, των ψυχών και των σπιτιών απ...

Estrella Morente - Antonio Carbonell

Για κάποιες Κυριακές πριν περίπου ένα χρόνο είχα την τύχη και την τιμή να δίνω τη σκυτάλη στην εκπομπή του "It's all greek to me", να προσφωνώ το όνομά του, Μανώλης Ρασούλης. Τύχαινε να τον συναντώ στους διαδρόμους της ΕΡΤ πριν καλά καλά ξεκινήσει και η δική μου εκπομπή πάντα φορώντας ένα χαρακτηριστικό γκρι καπέλο. Η μόνη μου εμπειρία ήταν μερικές ευγενικές καλησπέρες και χαμόγελα που τις ακολουθούσαν. Γιατί έτσι πρέπει να ήταν, μια ευγενική παρουσία στο χώρο. Γλυκός, αξιοπρεπής, υπομονετικός με τους νέους, σεμνός, κοιτούσε κάτω όταν έστρεφες το βλέμμα σου σε αυτόν αλλά μόλις του επιβεβαίωνες το χαμόγελο, απαντούσε με τον ίδιο τρόπο. Έζησε με το χειροκρότημα, πέθανε μόνος, με τρόπο που αποδεικνύει πόσο θνητή είναι μια θεότητα! Σίγουρα, όμως, στο θάνατό του δεν είναι και τόσο μόνος. Τον συντροφεύουν η τέχνη, η ευαισθησία, οι φιλόμουσοι άνθρωποι και σίγουρα θα λείψει σε όλα αυτά! Εδώ στη ρωγμή του χρόνου Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης Ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου Εδώ σ...

Shakira Έτσι, για μια γλυκιά καληνύχτα!

Σήμερα βρέθηκε νεκρός στο Άλσος του Θησείου ένας νεκρός άστεγος, πιθανότατα λόγω του ψύχους. Πριν από λίγο, επίσης, έληξε η πολυσυζητημένη απεργία πείνας των μεταναστών που διέμεναν στο κτίριο Υπατία. Η συνάντησή τους με κορυφαίους υπουργούς, τους κυρίους Ραγκούση και Λοβέρδο και την κυρία Νταλάρα, ολοκληρώθηκε με την πανηγυρική δήλωση από τους  μετανάστες: "ο αγώνας μας δικαιώθηκε. Πρόκειται για νίκη των 300 απεργών και της εργατικής τάξης. Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν". Μια χώρα στα μέσα της χρεοκοπίας, χωρίς δάνεια ανθρωπιάς, αλλά με δάνεια οικονομικά, δεν ξέρει που να στρέψει το βλέμμα. Μια χώρα χωρίς χρήματα, υγεία, παιδεία, ανάπτυξη, μια χώρα σε αυτή της τη μικρότητα, άσχετη από τη γεωγραφική της "μικρότητα" δε φτάνει για να αξιοποιήσει περισσότερους ανθρώπους από όσους βρίσκονται ήδη σε αυτήν. Οι 300 αυτοί άνθρωποι κινδύνεψαν να χάσουν τη ζωή τους κι αν κάτι τέτοιο γινόταν δε θέλω καν να σκέφτομαι τι θα επακολουθούσε. Η ανθρωπιά δηλαδή λειτού...

Armik

Μονάκριβή μου ἐσὺ στὸν κόσμο μοῦ λὲς στὸ τελευταῖο σου γράμμα: «πάει νὰ σπάσει τὸ κεφάλι μου, σβήνει ἡ καρδιά μου, Ἂν σὲ κρεμάσουν, ἂν σὲ χάσω θὰ πεθάνω».  Θὰ ζήσεις, καλή μου, θὰ ζήσεις, Ἡ ἀνάμνησή μου σὰν μαῦρος καπνὸς θὰ διαλυθεῖ στὸν ἄνεμο. Θὰ ζήσεις, ἀδελφή με τὰ κόκκινα μαλλιὰ τῆς καρδιᾶς μου Οἱ πεθαμένοι δὲν ἀπασχολοῦν πιότερο ἀπό ῾να χρόνο τοὺς ἀνθρώπους τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα. Ὁ θάνατος Ἕνας νεκρὸς ποὺ τραμπαλίζεται στὴν ἄκρη τοῦ σκοινιοῦ σὲ τοῦτον ῾δῶ τὸ θάνατο δὲν ἀντέχει ἡ καρδιά μου. Μὰ νά ῾σαι σίγουρη, πολυαγαπημένη μου, ἂν τὸ μαῦρο καὶ μαλλιαρὸ χέρι ἑνὸς φουκαρᾶ ἀτσίγγανου περάσει στὸ λαιμό μου τὴ θηλειὰ ἄδικα θὰ κοιτᾶνε μὲς στὰ γαλάζια μάτια τοῦ Ναζὶμ νὰ δοῦν τὸ φόβο. Στὸ σούρπωμα τοῦ στερνοῦ μου πρωινοῦ θὰ δῶ τοὺς φίλους μου καὶ σένα. Καὶ δὲ θὰ πάρω μαζί μου κάτου ἀπὸ τὸ χῶμα παρὰ μόνο τὴν πίκρα ἑνὸς ἀτέλειωτου τραγουδιοῦ. Γυναίκα μου Μέλισσά μου μὲ τὴ χρυσὴ καρδιὰ Μέλισσά μου μὲ τὰ μάτια πιὸ γλυκὰ ἀπ᾿ τὸ μέλι Τί κάθησα καὶ σοῦ...

Από Vicente Amigo Flamenco guitar

Σκέψεις, ανησυχίες, νέοι σε αδιέξοδα, καιροί με πρωτόγνωρες εικόνες και προσλαμβάνουσες. Πολλοί μιλούν για την επανάσταση που θα έρθει. Άλλοι σιχτιρίζουν τον εαυτό τους, το "σύστημα", τους "μπάτσους", τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς. Καμιά φορά σκέφτομαι πόσο γραφικοί έχουμε γίνει, πόσα μυαλά χάνονται, πόση ενέργεια και ζωντάνια πετιέται στα σκουπίδια, πόσοι άνθρωποι σβήνουν στον παράδεισο και άλλοι στην κόλαση. Τι περιμέναμε και τι ζητούσαμε τόσα χρόνια; Πολλοί πάλι λένε ότι στα απλά και "φθηνά" πράγματα βρίσκεται η ουσία, η αληθινή ευτυχία εν πάσει περιπτώση. Και αυτό είναι αλήθεια, αλλά η ζωή προχωράει, το ίδιο και οι απαιτήσεις που μπορεί να είναι κατασκευασμένες, ωστόσο, μας βοηθούν να διανύουμε τη ζωή προς τα εμπρός. Μας φέρνει αντιμέτωπους με τις δυνάμεις μας και το που μπορούμε να φτάσουμε για να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Τώρα, όσο απαισιόδοξο κι αν ακουστεί, μπορεί να γυρίσουμε τη ζωή από την ανάποδη. Μάλιστα αναρωτιέμαι αν έπρεπε μια κρί...

Από τη συγκλονιστική Lara Fabian

Από Julie London

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού Και τ' άρωμα των γυακίνθων- Μα πού γύριζες Η Μαρίνα των βράχων - Οδυσσέας Ελύτης Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα. Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα. Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα. Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα Δύο σαν θαλάσσιες ανεμώνες - Νίκος Καββαδίας

Hello Is there anybody in there? Just nod if you can hear me. Is there anyone at home? Come on, now, I hear you're feeling down. Well I can ease your pain And get you on your feet again. Relax. I need some information first. Just the basic facts Can you show me where it hurts? There is no pain you are receding A distant ship, smoke on the horizon. You are only coming through in waves. Your lips move but I can't hear what you're saying. When I was a child I had a fever My hands felt just like two balloons. Now I've got that feeling once again I can't explain you would not understand This is not how I am. I have become comfortably numb. I have become comfortably numb. O. K. Just a little pin prick. There'll be no more aaaaaaaaah! But you may feel a little sick. Can you stand up? I do believe its working. Good. That'll keep you going through the show Come on it's time to go. There is no pain you are receding A distan...

Οι φυλλάδες γράφουν ασταμάτητα, τα στόματα μιλούν ακατάπαυστα, ξύλινα, τα δελτία γεμίζουν με παράθυρα από ειδήμονες, από ειδικούς φρουρούς και αστυνομικούς που διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Ναι, είναι πρώτο θέμα, μία είδηση που αφορά όλους. Από την ανθρωπιά μέχρι το βαθμό ασφάλειας. Σε 3 μέρες θα σωπάσουν και η κρίση θα γεμίσει πάλι τα δελτία και τα πρωτοσέλιδα. Μέχρι την επόμενη απώλεια. Θα συζητούν και πάλι την επιφάνεια, χωρίς να εμβαθύνουν, χωρίς να φέρουν στο κέντρο τον άνθρωπο, αλλά τον απάνθρωπο. Λένε ότι η κρίση θα μας στρέψει σε ουσιώδη πράγματα της ζωής. Μέχρι στιγμής αντιλαμβάνομαι ότι η κρίση μας στρέφει μόνο σε αδιέξοδους δρόμους, σε επιλογές που φέρνουν κέρδος μέσα στη σύγχυση της κρίσης, μέσα στη διαστρέβλωση της επιλογής κατεύθυνσης. Δυο μέρες πριν είχαμε 2 θύματα. Δύο νέες ζωές χάθηκαν επειδή με τόσο ελαφριά καρδιά κάποιοι πάτησαν τη σκανδάλη και σημάδεψαν το κεφάλι και την καρδιά. Πριν 2 περίπου χρόνια, ένα άλλο παιδί δολοφονήθηκε από σφαίρα αστυνομικών. Κάποιον σαν να...

Πριν από λίγο, αστυνομικοί δέχθηκαν πυρά σφαιρών από κακοποιούς σε επιχείρηση καταδίωξής τους μετά από ληστεία. Μετρούν 4 στον αριθμό και ο ένας δέχεται την ιατρική φροντίδα για να κερδίσει τη ζωή του. Αναρωτιέμαι, στραβά αρμενίσουμε ή στραβός είναι ο γιαλός; Τα τρία άτομα που προβόλησαν κατάφεραν να "αχρηστεύσουν" ένα μέρος της ομάδας ΔΙΑΣ. Της ομάδας που δημιουργήθηκε για την άμεση, αποτελεσματικότερη, ασφαλέστερη και ταχύτερη υπηρεσία προστασίας του πολίτη. Σε κάθε περίπτωση δεν παραγνωρίζουμε τον ανθρώπινο παράγοντα και τον ευάλωτο "χαρακτήρα" του. Και σε κάθε περίπτωση, αναγνωρίζεται η ανθρώπινη αξία και το άδικο να χάνονται ανθρώπινες ζωές έστω και όταν αυτές είναι ταγμένες να υπηρετούν το νόμο ή να τον παραβιάζουν. Προσοχή στην εγκληματικότητα! Προσοχή στην ανθρώπινη ζωή! Προσοχή στον εαυτό μας! Αυτά και καλό μήνα!