Sillage

Από Annie Lennox

Από Carmen Linares

Πόσο ωραίο είναι να θάβεις τα πόδια σου μέσα στην άμμο, να τα βρέχεις στην αρμύρα της θάλασσας κι ύστερα να τα ξαναθάβεις μέσα στην άμμο που κολλάει στα βρεγμένα πόδια σου. Πατάμε στη γη ή αιρωμούμαστε στον αέρα; Είναι ωραίο να αφήνεσαι στα όνειρα που πετούν ψηλά! Είναι ελευθερία να πατάς ξυπόλητος στην άμμο. Είναι λύτρωση να πατάς στα πόδια σου, να γυρίζεις, να μυρίζεις, να πάρεις μια μυρωδιά από τα διαφορετικά, να δίνεις ευκαιρίες στον εαυτό σου και στην ψυχή σου, να παίρνεις χρόνο και αυτός να σου δίνει πίσω αυτόν που έχασες υπομένοντας. Είναι απελευθέρωση να περπατάς κόντρα στον άνεμο στο σημείο που αποτελεί το σύνορο της άμμου και της θάλασσας και να διασχίζεις αργά την παραλία, από τη δύση έως στην ανατολή. Είναι ψυχεδελικές οι φωτιές και οι μουσικές, οι αντηχήσεις στον υγρό αέρα. Είναι γοητευτικά τα μαντίλια στα ανέμελα μαλλιά, τα φουστάνια που κυλούν στην άμμο, τα σκουλαρίκια που κοσμούν ήρεμα το αυτί σου, τα βραχιόλια που χαϊδεύουν τα χέρια σου, οι καπνοί που ανεβαίνουν τόσο ώ...

Στο ίδιο μέρος, στην ίδια φοβισμένη στάση κάθεται ένας άνθρωπος. Έχει τα χέρια του σταυρωμένα ή τα σφίγγει ανάμεσα στα πόδια του και είναι σκεπασμένος με μια κουβέρτα καφέ με σχέδια. Αριστερά του βρίσκεται πάντα μια σακούλα, ένας σωρός από πράγματα, ρούχα και ένα μπουκαλάκι νερό. Μπροστά της έχει στερεώσει ένα χαρτί που λέει: "Δεν έχω σπίτι, είμαι άρρωστος". Ποτέ δε ζητάει, ποτέ δεν παζαρεύει ρέστα. Δεν έχω ακούσει ποτέ τη φωνή του. Φοράει φόρμα ή και τζιν. Κοσμεί το σκαλοπάτι από ένα μαγαζί "τελευταίας τεχνολογίας". Σε βροχή, δεν έχει ομπρέλα, σε κρύο δεν έχει καλοριφέρ, σε ζέστη δεν έχει σκιά. Καμιά φορά, φορά ένα σκούφο. Μια κυρία σταμάτησε. Σταμάτησε. Του πήρε κάτι να φάει. Είναι σκυφτός αλλά πολλές φορές κοιτάει όπως εμείς, ευθεία και ψηλά. Σα να μην περιμένει τίποτα, σα να λυτρώνεται από μερικές ακτίνες ήλιου. Σα να σκέφτεται, σα να έχει απορροφηθεί από τις δυνατές του σκέψεις. Σίγουρα σκέφτεται. Κάποια μέρα κρατούσε στα χέρια του ένα βιβλίο και διάβαζε. Σίγου...

Fui bailar no meu batel Além no mar cruel E o mar bramindo Diz que eu fui roubar A luz sem par Do teu olhar tão lindo Vem saber se o mar terá razão Vem cá ver bailar meu coração Se eu bailar no meu batel Não vou ao mar cruel E nem lhe digo aonde eu fui cantar Sorrir, bailar, viver, sonhar...contigo Song of the sea I was going to dance in my vessel Beyond the cruel sea And the roaring sea say that I was for stealing the peerless light Of your pretty look I want to know if the sea will be right Come here to see my heart dancing If I dance in my vessel I don't go to the cruel sea And I won't say where I went to sing To smile, to dance, to live, to dream....of you Τραγούδι της θάλασσας Βγήκα να χορέψω με τη βάρκα μου, έξω στην άσπλαχνη θάλασσα,  κι η θάλασσα με βρυχηθμό  λέει ότι ήρθα να κλέψω  το απαράμιλλο φως  των τόσο όμορφων ματιών σου Έλα να μάθεις αν η θάλασσα έχει δίκιο έλα να δεις την καρδιά μου να χορεύει Αν χορέψω με τη βάρκα μου,  δε θα βγω στη...

Από Lizz Wright

Από Παντελή Θαλασσινό

"Όχι βία στα γήπεδα". Η φράση μοιάζει μάλλον γελοία, η χρήση της είναι περισσότερο συμβολική. Αιώνιοι αντίπαλοι. Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός και τούμπαλιν, όπως το προτιμάει κανείς, μην υπάρξουν και παρεξηγήσεις. Ποιος δημιούργησε άραγε αυτή την αντιπαλότητα; Οι παίκτες; Οι διοικήσεις; Οι οπαδοί; Οι δυνατότητες του ίδιου βεληνεκούς των δύο ομάδων; Και γιατί αντιπαλότητα και όχι θέαμα, σασπένς που λένε και οι φίλοι μας Άγγλοι. Γιατί όχι απόλαυση και διδάγματα από τις "καλές φάσεις" του αντιπάλου; Εικόνες σαν αυτές του Σαββτιάτικου ντέρμπι, με ένα Καραϊσκάκη να επιβιώνει σε κόκκινα φουγάρα, δείγμα του ποιος είναι ο αρχηγός στο γήπεδο αυτό, ορμή των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και βία. Βία στους αθλητές που τους προσφέρουν το θέαμα, που τους έκαναν να αγαπούν το ποδόσφαιρο, που προσφέρουν την ευκαιρία στην ομάδα τους να σκοράρει, να πάρει το πρωτάθλημα. Ο πολιτισμός φαίνεται και βρίσκεται στα γήπεδα. Όχι στην ξενέρωτη Ακρόπολη. Και αυτό γιατί; Γιατί το γήπεδο εγείρει τα ...

Από Joe Cocker

Από Χάρις Αλεξίου

Η απόσταση Ελλάδας Αυστραλίας δεν είναι μόνο χιλιομετρική. Απέχουμε πάρα πολύ από το ήθος, την νοοτροπία τους, την παιδεία τους, τον εκσυγχρονισμό τους. Το άρθρο ανήκει στην Αυστραλιανή πλέον Ρίκα Bαγιάνη. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11825&subid=2&pubid=54292950

Ο καθρέφτης μας αποτυπώνεται στο άρθρο του Ηλία Γεωργάκη που αξίζει να διαβάσετε. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4618479

Η νοσταλγία των υποσχέσεων και τα ψεύδη της πολιτικής επικοινωνίας. Το άρθρο ανήκει στον Γιώργο Λακόπουλο: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=137&artID=4618477

Στην πολιτική χρειάζεται το ροκ, αναρωτιέμαι. Και αν ναι, γιατί δεν παθιάζεται κανείς; Το άρθρο του Δημήτρη Μητρόπουλου: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=13&ct=31&artID=4618505

Sade

...Δεν σταμάτησα ποτέ να πιστεύω ότι ο έρωτας, ανάμεσα σ' όλες τις καταστάσεις απ' όπου ο άνθρωπος μπορεί να περάσει, είναι ο πιο μεγάλος προμηθευτής του είδους σε λύσεις αυτής της φύσεως, ενώ εξακολουθεί να είναι ο ίδιος ιδεώδης τόπος για συνένωση, για σύντηξη αυτών των λύσεων. Οι άνθρωποι βλακωδώς χάνουν την ελπίδα τους για τον έρωτα- κι εγώ την έχασα- ζουν υποδουλωμένοι στην ιδέα ότι ο έρωτας είναι πίσω τους, ποτέ μπροστά τους: οι περασμένοι αιώνες, το ψεύδος της λήθης στα είκοσι χρόνια. Υπομένουν, σκληρύνονται, που παραδέχονται προ παντός ότι ο έρωτας δεν είναι γι' αυτούς , με την πομπή των λάμψεών του, αυτό το βλέμμα πάνω στον κόσμο που είναι καμωμένο από τα μάτια όλων των μάντεων. Χωλαίνουν από τις απατηλές αναμνήσεις που φθάνουν μέχρι να τους αποδώσουν την αρχή μιας πανάρχαιας πτώσεως, για να μη βρεθούν περισσότερο ένοχοι απ' ό,τι είναι. Και μ' όλα τούτα για τον καθένα η υπόσχεση κάθε στιγμής που θάρθει περικλείει όλο το μυστικό της ζωής, πούχει τη δύναμη να ...

...Αυτή η νέα γυναίκα που μόλις είχε μπει ήταν σαν να την τύλιγε κάποιος ατμός- ντυμένη με μια φωτιά;- Όλα έχαναν το χρώμα τους πάγωναν κοντά σ' αυτό το ονειρεμένο χρώμα που ήταν μια απόλυτη συμφωνία του χρώματος της σκουριάς και του πράσινου: η αρχαία Αίγυπτος, μια αλησμόνητη μικρή φτέρη που έρπει στον εσωτερικό τοίχο ενός παμπάλαιου πηγαδιού από τα πιο μεγάλα, το πιο μεγάλο, το πιο βαθύ, και το πιο μαύρο απ' όλα, που πάνω τους έσκυψα, στη Villeneuve-les-Anignon, στα ερείπια μιας λαμπρής πόλεως του XIVου αιώνα της Γαλλίας, που σήμερα έχει παραδοθεί στους Ατσίγγανους. Αυτό το χρώμα, όπως γινότανε ακόμα πιο σκούρο από το πρόσωπο στα χέρια, σε μια γοητευτική σχέση τόνων ανάμεσα στον εξαιρετικά ωχρό ήλιο των μαλλιών σε σχήμα ανθοδέσμης από αιγόκλημα- το κεφάλι έγερνε, σηκωνότανε, πολύ αδιάφορα- και στο χαρτί που μου δώσαν για να γράψω, όσο έβλεπα ένα φουστάνι τόσο συγκλονιστικό ίσως εκείνη τη στιγμή ώστε δεν το βλέπω πια. Ήταν κάποιο πλάσμα πολύ νέο, αλλά που αυτό το διακριτικό το...

Απ' τους ώμους να,  η Άνοιξη περνά, γύρω φτερουγίζει, ξεχνάει εμένα. Μέρα της χαράς  ποια ζωή φοράς; Δρόμο δρόμο παίρνεις χωρίς εμένα. Του ουρανού πουλιά  πάρτε με αγκαλιά το βουνό γεμίζει  κεριά αναμμένα Nα κι η Πούλια ξημερώνει  το Θεό παρακαλώ μα το φως που δυναμώνει δε μου φέρνει δε μου φέρνει 'κείνον που αγαπώ. Το όνομα του ανθός,  ευωδιάς βυθός, πείτε στα κορίτσια  να μην το λένε μέρα σαν κι αυτή  στ' Άη Γιωργιού τ' αφτί, που όλα τα τραγούδια  για αγάπη κλαίνε. Και από αγαπημένους Χαϊνηδες To soundtrack από την ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα The Time of the Gypsies ("Ο καιρός των τσιγγάνων") ανήκει στον Goran Bregovic

Alanis Morissette

Αυτό που όλοι έχουμε καταλάβει αλλά η κυβέρνηση αρνείται, είναι ότι έχουμε γίνει εμείς υπάλληλοι της Τρόικας. Κάνουμε αυτά που ζητούν, όπως τα αφεντικά κάνουν κουμάντο, διατάζουν και ενίοτε βάζουν τις φωνές στους υπαλλήλους που δεν αποδίδουν και δεν επιφέρουν κέρδη! Γιατί τι ζητούν από τους νέους τα αφεντικά; Ευφυία, γρηγοράδα, αποδοτικότητα. Το βλέπουμε κάθε μέρα στην αναζήτηση εργασίας. Και αν πουν ότι πρέπει να εκποιηθεί όλο το ελληνικό κράτος, θα γίνει. Κι αν τώρα αντιδρά η κυβέρνηση και ζητά εξηγήσεις από την Τρόικα για τις δηλώσεις της Παρασκευής για δήθεν υποδείξεις, θα αναγκαστεί να το κάνει. Η διαδικασία έχει ήδη αρχίσει με τις ιδιωτικοποιήσεις, με τις αλλαγές σε εργασιακές σχέσεις, κάτι που η κυβέρνηση αρνιόταν ότι θα πραγματοποιήσει. Όπως αρνήθηκε όσα γίνονται και όσα πρόκειται να γίνουν με τις επικείμενες ψηφοφορίες νομοσχεδίων, έτσι θα γίνουν και όσα αρνείται. Όταν η Ελλάδα θα γίνει ένα απέραντο μαγαζί, όταν θα πληρώνουμε τα πάντα, την υγεία και την παιδεία ήδη συνειδητοπο...

Όμορφη, όμορφη, όμορφη που' σαι αγάπη μου. Τι όμορφη που είσαι... Γλυκιά σαν του περιστεριού και τρυφερή η ματιά σου Καμιά από τις όμορφες δεν παραβγαίνει εμπρός σου Εσύ είσαι κρινολούλουδο κι εκείνες είναι αγκάθια Ίδια με κόκκινη κλειστή τα κόκκινά σου χείλη Σα ρόδι που το κόψανε στη μέση μου φαντάζει πίσω από το πέπλο σου το ροδομάγουλό σου Τα δυο σου στήθια μοιάζουνε δίδυμα ζαρκαδάκια που να βοσκήσουν βγήκανε μες στα ανθισμένα κρίνα. Φίλα με, φίλα με, μ' όλα τα φιλιά που έχεις μες στο στόμα μέθα με στης αγκάλης σου το πιο γλυκό κρασί και το όνομά σου άρωμα, μύρο χυμένο κάτω Όλων των μύρων τ' άρωμα και η ευωδιά είσαι εσύ ναι, πιο πολύ κι από το κρασί μεθώ όταν μ' αγγίζεις να σ' αγαπάνε, άντρα μου, αυτό μονάχα αξίζεις. Όμορφη, αψεγάδιαστη είσαι αγαπημένη. Μου 'χεις κλέψει την καρδιά μου, αγάπη μου, αδελφή μου, μ' ένα σου βλέμμα μοναχά, μια χάντρα στο λαιμό σου. Μέλι κερήθρας στάζουνε τα δυο γλυκά σου χείλη μέλι και γάλα αργοκυλούν στη ...

Υποθέτω ότι για τους περισσότερους ένα βράδυ με μουσική μέχρι τις 9:30 (το πρωί!), είναι ιδανικό, ανέμελο, ξέγνοιαστο, ευχάριστο! Τι γίνεται όμως όταν η μουσική δεν προέρχεται από το σπίτι σου, το πάρτυ δεν είναι δικό σου και οι μελωδίες εκτός του ότι είναι κακόγουστες παίζουν και ξαναπαίζουν πολλάκις;;;; Εφιάλτης, λέγεται... Ας το αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία (που λέει και μια ψυχή) και πάνω απ' όλα με χιούμορ! Διαθέτουμε αρκετό, άλλωστε. Ξέρετε, οι άνθρωποι έχουν πολύ ενδιαφέρον. Η διαδικασία ανίχνευσης και αναζήτησης των σκοπών τους, είναι κάτι παραπάνω από συναρπαστική. Καμιά φορά διχάζομαι, δεν ξέρω με ποιο τρόπο να τους αντιμετωπίσω. Υπάρχουν άνθρωποι που τυχαίνει να έχω τη δυνατότητα να τους συναναστρέφομαι και να τους συναντώ τυχαία στο ασανσέρ της πολυκατοικίας, αλλά θέλω να τους αποφεύγω με ευγένεια που μου εμπνέει η ηλικία τους. Η μεγαλύτερη διατάραξη δεν ήταν αυτή της κοινής ησυχίας, αλλά της προσωπικότητας και του ψυχισμού του μεσήλικα εργένη που διαμένει στο "πα...

Lara Fabian

Lara Fabian

Πετούν γεράκια απ' τις φωλιές την τρομαγμένη μας ζωή να δουν εικόνα σαν τις παλιές αμαρτωλές που δεν τους στάθηκε αγκαλιά ούτε κρυψώνα Κάτω απ' την άρρωστη βροχή στις εθνıκές των φορτηγών με τα ψυγεία το μαύρο λάδι απ' την ψυχή δεν καίει για κάτι που να μοιάζει μ' ευλογία Δι' ευχών των αγίων ημών στους ναούς των μεγάλων λυγμών Δι' ευχών των αγίων της γης ορατής και αοράτου πληγής Δι' ευχών των αγίων που κλαις που μπορείς σ' αγαπάω να λες Δι' ευχών των αγίων κι αεί με Θεού πνοή Κοιτάω τον ήλιο απ' το βουνό κι οι δυναμίτες της ψυχής μου σπαν την πέτρα που εγώ να τρέξω ξεκινώ μεσ' στης παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα Με χαραγμένα τ' αρχικά όνομα και αίμα και φυλή κι αρχαία τείχη και μ' ένα δέμα ελληνικά θα γράψω, κόσμε, τους χρησμούς μου με το νύχι. Δι' ευχών των αγίων ημών στους ναούς των μεγάλων λυγμών Δι' ευχών των αγίων της γης ορατής και αοράτου πληγής Δι' ευχών των αγίων που κλαις π...

Craig Armstrong

Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ελευθερία Αρβανιτάκη

Πλημμύρα συναισθημάτων σε μεγάλη ένταση. Το τάνγκο αγγίζει τις ψυχές, τα βαθύτερα συναισθήματα, αυτά που δε λέγονται ή ακόμα κι αυτά που όταν λέγονται δεν μπορούν εύκολα να εκφραστούν. Αν και παλιό το άρθρο πάντα διαχρονικό. http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=4841

Βράδυ Κυριακής! Άλλοι είναι εδώ, άλλοι επιλέγουν να βγαίνουν, να απομακρύνονται, άλλοι να είναι μακριά αλλά είναι τόσο κοντά... σα να μην πέρασε μια μέρα (στο 'χω πει άλλωστε). Η ζωή είναι ένας αγώνας για το κυνήγι της ευτυχίας, ένας αγώνας για να έχεις τις λιγότερες απώλειες και τον λιγότερο πόνο που ξεπηδάει από αυτές. Στα λόγια δεν είμαι καλή. Προτιμώ να μιλώ με τις πράξεις μου. Άλλωστε η μεγαλύτερη υπόσχεση της ζωής είναι η ίδια η ζωή και οι πράξεις της. Κλισέ! Μπορεί... Η ευτυχία προέρχεται ανάμεσα στα άλλα και από τους ανθρώπους που έχεις στο πλάι σου και σε έχουν στο πλάι τους γιατί το θέλουν και σε στηρίζουν και τους στηρίζεις και χαίρονται και χαίρεσαι, είναι όλες οι στιγμές μαζί τους. Είναι οι τέλειες στιγμές σε χαρά και λύπη. Είναι η ζωή μαζί τους. Έμαθα λίγο να κοιτάζω ψηλά, αναζητώντας λίγο από το φως του ουρανού το βράδυ και λίγο από το φως των ανθρώπων σήμερα. Κοιτώντας ψηλά, δεν μπερδεύτηκα με τα σύννεφα, τα απέφευγα επιτυχώς, κάνοντας πιρουέτες, έπαιζα με τα σύννεφ...

Blue as the crying sky With no thorn, and no thistle Only an open face Staring at the waking world Maybe she´s just a morning glory Lost in a tangle of vine Maybe she´s just a morning glory Lost in a tangle of vine Her arms stretch wide To receive a life And her roots go deep into the black earth for strength And she blooms and Maybe she´s just a morning glory Lost in a tangle of vine Maybe she´s just a morning glory Lost in a tangle of vine She blooms while the people sleep Only the travelers see her To those who rise with the noon day Sun  She is a closed mystery And maybe she´s just a morning glory Lost in a tangle of vine Oh, maybe she´s just a morning glory Lost in a tangle of vine Lost in a tangle of vine Lost in a tangle of vine

Τι φωνή!

Απλά απολαύστε το!

Επαναπροσδιορισμός των θεσμών, σημαίες και δοκάρια, δέντρα αντί για δάση. Τις τελευταίες μέρες η Αίγυπτος, βιώνει μερικές από τις σημαντικότερες μέρες στην σύγχρονη ιστορία της. Σήμερα, έχει προγραμματιστεί στην Πλατεία Ελευθερίας στο Κάϊρο αλλά και στην Αλεξάνδρεια, συγκέντρωση ενός εκ. ανθρώπων. Η διαφθορά δεκαετιών από την κυβέρνηση Μουμπάρακ, η διαμεσολαβητική του στάση ανάμεσα στην Αμερική και το Ισραήλ με κεντρικό θέμα το μεσανατολικό, η αλλοίωση στοιχείων στις πρόσφατες εκλογές, ο αυταρχισμός, το χαμηλό επίπεδο ζωής έδωσαν την αφορμή στους Αιγύπτιους να εξεγερθούν. Σε μια από τις ελάχιστες φορές, ο στρατός σε σταθερή υποστήριξη των διαδηλωτών, μοιάζει να απειλεί ο ίδιος το καθεστώς Μουμπάρακ. Γιατί όταν ο στρατός στρέφεται εναντίον μιας κυβέρνησης και μάλιστα όταν ακολουθείται από την ίδια κοινωνική στάση, τότε η πτώση της, θεωρείται βέβαια. Τις ταραχώδεις αυτές μέρες για την Αίγυπτο, η κυβέρνηση Μουμπάρακ φρόντισε να μπλοκάρει κάθε είδους πρόσβαση στην ενημέρωση. Έτσι, facebook...