Δεν (ν)τρέπονται λίγο;

Ένα 15χρονο διαμελισμένο κορμί στα Κάτω Πατήσια προσπαθούν να βρουν οι άνθρωποι των πρώτων βοηθειών και να το συνθέσουν. Την ίδια ώρα η αδερφή και η μητέρα του μεταφέρονταν στο νοσοκομείο. Η βόμβα που εξερράγη χθες το βράδυ σε στενό στα Πατήσια είχε ακόμα ένα θύμα, ένα παιδί. Λίγο νωρίτερα, λίγο πιο βόρεια και ανατολικά μας 35 άνθρωποι έχαναν τη ζωή τους από βομβιστική επίθεση σε μετρό της Μόσχας. Πυρήνες της φωτιάς ή γυναίκες καμικάζι, λίγη σημασία έχει η ταυτότητα των τρομοκρατών που νεκρώνουν παιδικές ψυχές και χύνουν κατακόκκινο αίμα. Η τρομοκρατία, που τον τελευταίο καιρό οι καθημερινές επιθέσεις της μαρτυρούν τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει πάρει, έχει λάβει μια άλλη μορφή από την οποία είχαμε συνηθίσει να ταυτοποιούμε την εμφάνισή της. Το προειδοποιητικό τηλεφώνημα δεν έρχεται ποτέ από τους τρομοκράτες με αποτέλεσμα σε κεντρικά σημεία της πόλης ανυποψίαστοι πολίτες να μετατρέπονται σε θύματα μιας θλιβερής κοινωνικής έκπτωσης. Βόμβες εκρήγνυνται και μαζί τους ένας ολόκληρος κόσμος που πεινά και διψά. Στον ελληνικό μικρόκοσμο που κλείνεται εκεί που φτάνουν και τα σύνορά του έρχεται να προστεθεί εκτός από τις χρόνιες παθογένειες της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, της ομφαλικής εθνικής μας διαπίστωσης για την ανωτερότητα του είδους μας, της ελληνικής ελλειπτικότητας σε σημαντικές κοινωνικές δομές, της παράδοσης της διαφθοράς, η φτώχεια και η αναζήτηση των μέχρι τώρα δεδομένων. Η επανάσταση είναι ίσως μια έννοια κοινότοπη και ίσως ξεπερασμένη, τουλάχιστον με την παραδοσιακή της έννοια. Αλλά κάποια στιγμή και όχι τόσο μακροπρόθεσμα όσο θέλει να πιστεύεται, θα γίνει μια από τις μεγαλύτερες κοινωνικές. Και αυτό γιατί κανένας δεν επιτρέπει στον εαυτό του να επιβιώνει κάτω από τις παρούσες συνθήκες. Και φυσικά η τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού που θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές δε θεωρείται επανάσταση. Αντίθετα, η προστασία αυτών και των συνθηκών που τους επιβεβαιώνει κοινωνικά καθίσταται κεντρική αφόρμηση για την έναρξή της. Όταν δεν υπάρχουν σαφείς δομές που να εξασφαλίζουν την αυτονόητη απόλαυση της υγείας, της παιδείας, της ασφάλειας και της εργασίας, που κατακερματίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια της τρίτης ηλικίας και την ευτυχία που είσαι στη ζωή και χαίρεσαι κάποια πράγματα, αναπόφευκτα έρχεται η αντίδραση για την απόκτηση όλων όσων δικαιολογούν την ύπαρξή σου πάνω σε αυτή τη γη.