Όταν γίνεις 21

Στα 21 σου χρόνια πρέπει να μοιάζεις υγιής. Να είσαι καλό παιδί, καλός φίλος, καλός αδερφός, καλός φοιτητής, καλός συγγενής. Πρέπει να ψωνίζεις από τα pull en bear. Να πηγαίνεις για καφέ στο Γκάζι και για ποτό στο Villa marcedes. Να έχεις αγόρι και να το δείχνεις, να λες στον άλλον σ' αγαπώ και να σκέφτεσαι: "ουφφφφ, πότε θα βγούμε;" Στα 21 μου είμαι ίσως μερικά από αυτά. Τα 21 μου με βρήκαν πιο συνειδητοποιημένη, σίγουρα πιο συνειδητοποιημένη. Να βγάζεις τα απωθημένα σου με δημιουργικό τρόπο γιατί μόνο έτσι προσεγγίζεται η ευτυχία. Να είσαι τόσο αληθινή που να βρίσκεις μέσα από αυτά που κάνεις τον εαυτό σου. Τον εαυτό σου. Να αποδέχεσαι αυτή την τρέλα που σε περιτριγυρίζει, γιατί μόνο έτσι μπορείς να κάνεις κάτι για να την αλλάξεις. Να συνειδητοποιείς την ουτοπία στην οποία ζεις, αλλά να φροντίσεις με τις στιγμές σου να την κάνεις διαφορετική, ξεχωριστή και ανεκτή. Να βρεις μέσα σου αυτό που θες, γιατί είναι δύσκολο να ξέρεις τις επιθυμίες σου. Τις μπερδεύεις ξαφνικά με των άλλων. Να ζεις και να είσαι ευτυχισμένη μέσα από σένα. Να ονειρεύεσαι και να βλέπεις Θεέ μου τα όμορφα μάτια του. Να βρίσκεις στα αφρισμένα νερά που αφήνει η πλώρη του πλοίου τη ζωή σου και την όψη του. Να είναι τόσο όμορφη και γαλάζια. Να έχεις αυτούς που δε στους έφερε η ζωή, αλλά που εσύ επέλεξες να ταξιδέψεις μαζί τους αλλά που η ζωή δοκίμασε τη σχέση σου μαζί τους και σε αντάμειψε ή σε αποδοκίμασε για αυτή την επιλογή. Στα 21 σου, η ζωή σου βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο. Είσαι όλα αυτά μαζί. Είσαι αυτά που αγαπάς. Μπροστά σου απλώνεται μια θάλασσα με φουρτούνες και μπουνάτσες. Γι' αυτό είναι και τόσο απέραντη. Στα 21 σου.. Είσαι η θάλασσα μέσα σου.