Η Απελευθέρωση του γαλάζιου και του πράσινου

Περνώντας τη γέφυρα είναι σα να περνάς στην απέναντι όχθη, σε έναν άλλο κόσμο. Πιο ανεκτό στα μάτια σου, στη λογική και τη σκέψη σου. Χμ, όχι πάντα, βέβαια. Κάποιες φορές θυμώνεις και εκεί. Αλλά πάντα έρχεται η απελευθέρωση. Στέκεσαι, ξεκλέβεις κρυφές ματιές από το παράθυρο του έξω κόσμου, μένει για λίγο το βλέμμα και συνεχίζεις τις άχαρες κανονικότητες του μικρού σου βασιλείου. Ένας έστω και αδύναμος βοριάς μοιάζει λυτρωτικός. Η στάση σε ένα νησιώτικο μπαλκόνι και το βλέμμα που περιφέρεται πότε ψηλά στο γαλάζιο πότε κάτω στο πράσινο, είναι σκέτη απελευθέρωση, μοναδική απόλαυση. Παραλύει το σύμπαν και υπάρχεις εσύ και η φύση, ο αέρας, η ηρεμία που κάνει την ψυχή να αναγεννάται. Μικρά όνειρα που ξαφνικά συμπεριφέρονται σαν εφικτά και μεγάλα. Μια μεγάλη ανάσα από τα βάθη του είναι σου ως τις φτέρνες σου, τόσο βαθιά, σε κάνει να ξεχνάς. Γεμίζουν τα πνευμόνια σου και η λογική σου. Και με την εκπνοή σου δημιουργείς έναν διάφανο κόσμο μπροστά σου. Όλο χρώματα. Θεέ μου πόσο όμορφος είναι! Κάπως έτσι έρχεται δειλά και το χαμόγελο στα χείλη σου, ξαφνικά πιο δυνατό και πιο δυνατό και πιο δυνατό. Σκας στα γέλια. Γιατί ο κόσμος απέκτησε τούβλα και πέτρες, ένας ζεστός κόσμος, μόνο με αυτούς και όσα αγαπάς. Στα αλήθεια. Όλα κινούνται τόσο σωστά. Θα σου δώσω μια εικόνα. Σαν την χρυσόσκονη που περιφέρεται γύρω γύρω και καλύπτει τα πάντα και ξέρεις, αλλάζουν όψη. Όλα φαίνονται πιο μαγικά, χρυσά. Αργά ή γρήγορα, όλα αλλάζουν. Αναπόφευκτα και σκόπιμα. Άλλωστε οι σκοποί καθοδηγούν τα νήματά μας. Γνώριμοι σκοποί, γνώριμοι ήχοι και μυρωδιές πάντα σε φέρνουν πιο κοντά στο όνειρο και στον κόσμο αυτόν που προσεγγίζεις και τον στηρίζουν. Με κάθε τρόπο. Και οι αλλαγές, ε; Οι αλλαγές δείχνουν φυσιολογικές και ακόλουθες της ζωής κοντά τους. Σε εξοικειώνουν με τη νέα σου ζωή και καλύπτουν τους φόβους σου «του τι ακολουθεί». «Έγιναν όλα καλά, αυτό είναι τελικά το σωστό; Αυτό είναι που με κάνει ευτυχισμένη;» Η ευτυχία βρίσκεται στην απελευθέρωση, στην ελευθερία, στην καπήλευση των φόβων, στη βουτιά στο κενό, στην πλεύση των ωκεανών και στο πέταγμα στον αέρα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Γιούλικα Σκαφιδά

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο