Χειμωνανθός

Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει

αρισμαρί και μέλι μυύρισαν τα βουνά

κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεγμένο

σαν κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά

Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη

μα απ' της καρδιάς το αδράχτι σαν θέλω να κοπείς

σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει

αέρας μου σφυρίζει αν έρθεις μην αργείς

Γδύσου και από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμίσου είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα

σε αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως

Η αγάπη φόβους κι όνειρα δειπνά προτού ραγίσει

στου πόνου το ξωκλήσι αγιάζει η ερημιά

κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει

το φως πριν πριν βασιλέψει θα σ' αρνηθώ ξανά

Γδύσου και από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμίσου είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα

σε αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως

Γιάννης Χαρούλης