Θέλω τη μέρα που θα φύγεις
Και τι μπορώ να πω για σένα
που να 'ναι εσύ
λέξεις με δέρμα και μαλλιά
γραμματικές για την αφή
χέρια πλεγμένα
Θέλω τη μέρα που θα φύγεις
απ' το πρωί να μου γελάς
κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
να είναι σα να μ' αγαπάς
Και πώς μπορώ να σε θυμάμαι
και να 'σαι εσύ
τα γέλια σου σαν τα νερά
μια ήσυχη λέξη στ' αυτί
και να νικάμε
Θέλω τη μέρα που θα φύγεις
απ' το πρωί να μου γελάς
κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
να είναι σα να μ' αγαπάς
Χρήστος Θηβαίος
Για την τελευταία μέρα και το τραγούδι που υπήρχε στα χείλη απ' το πρωί.
όμορφη, ηλιόλουστη μέρα, τραγούδι τρυφερό που τον πόνο του κρύβει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρύβει πολλά, όντως!
ΑπάντησηΔιαγραφή