Εννέα γυναίκες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Στην πόλη του κόκκινου, στα μωβιά δειλινά και τις γκρι μπορντούρες της αθηναϊκής ρουτίνας, ανάμεσα στη μαγεία και τον ρεαλισμό, στις λεπτές γραμμές μεταξύ ρομαντισμού/ ευαισθησίας και πραγματικότητας, οι Αθηναίες ξαναγεννιούνται, χαράσσουν ξανά τη ζωή τους, θυμούνται, επιβιώνουν και ανακαλύπτουν τη ζωή απ’ την αρχή. Με σημείο αναφοράς την Αθήνα, η Σοφία Κροκιδά, θέτει στο κέντρο των διηγημάτων της τον γυναικείο ψυχισμό και ιδεαλισμό, ιδωμένο μέσα από την αθηναϊκή παραζάλη, από τις αμέτρητες όψεις που παίρνει η πόλη που μας γοητεύει και παράλληλα μας απογοητεύει. Η μνήμη που προκαλεί πόνο, τα αστικά ερεθίσματα οξύνουν τις θύμησες και αναπόφευκτα, οι Αθηναίες προσδιορίζονται και επαναπροσδιορίζονται, μέχρι να βρουν τη δική τους απανεμιά. Η Σοφία χρειάστηκε να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις λυρισμού, κατασκευάζοντας με ιδιαίτερη μαεστρία τα διηγήματα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μικρές καθημερινές ιστορίες ηρώων, μιας ατελεύτητης Αθ...
Πάντα πολύ καλά τα άρθρα του Βαξεβάνη..Δεν έχει κι άδικο....Τι είναι η πολιτική αν όχι μια σειρά ανταλλαγής χαρών;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς λοιπόν,έχει δίκιο...
καλό βράδυ!
Αυτό γίνεται στους κόλπους των μεγάλων ονομάτων της δημοσιογραφίας. Υπάρχει και μια μερίδα που εργάζεται για την ενημέρωση και φυσικά και αυτοί που τρώνε την ταλαιπωρία του απλού υπαλλήλου για να βγάλουν την είδηση. Σταθερή αξία ο Βαξεβάνης, πάντως! Καλό σου βράδυ!
Διαγραφή