Sillage

Σταύρος Ξαρχάκος Ένα ανατριχιαστικό ζεϊμπέκικο, δείγμα της ελληνικής μουσικής. Και όπως ακούστηκε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ' τον εαυτό τους δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκαμε σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή,  αλλόφρονες, ματωμένοι, βγάλανε μια κραυγή σα ναυαγοί,  που, λίγο πριν ξεψυχήσουν,  θαρρούν πώς βλέπουν φώτα, κάπου μακριά. Κι όταν ξημέρωσε, τα σώματά τους σα δυο μεγάλα ψαροκόκκαλα ξεβρασμένα στην όχθη  ενός καινούργιου μάταιου πρωινού. Τάσος Λειβαδίτης

Μια υποδειγματική διαφήμιση για τη νέα καμπάνια της εταιρείας United Colours of Benetton. Όταν όλα τα χρώματα του κόσμου ενώνονται, μόνο ένας τίτλος μπορεί να μπει: unhate . Δημιουργία βίντεο United Colours of Benetton

Bill Withers

Κάποτε υπήρξε ένα κοριτσάκι που δε βρίσκεται πια μαζί μας. Νεφέλη έγινε, σκόνη και σκιά. Είχε την ψευδαίσθηση ότι μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο, ότι μπορούσε με μια χρυσόσκονη να τον μετατρέψει σε επίγειο παράδεισο, ότι μπορούσε να βγάλει από το λυχνάρι ό,τι είχε φανταστεί για τούτον. Πίστευε ότι οι ποιητές τής ανήκουν, ότι οι μουσικές γράφτηκαν για εκείνη, ότι οι ήρωες των παραμυθιών και των ταινιών περιγράφουν το ηχόχρωμά της στο χρόνο. Δεν κατάλαβε ότι αυτά ήταν η παρηγοριά της όταν όλοι θα την άφηναν. Το χαμόγελό της έγινε έμπνευση για κάποιους, η παρουσία της γέμιζε το χώρο, πολλές φορές έκανε τα λουλούδια να ανθίσουν. Σιγά σιγά έπαυε να πιστεύει στους ήρωες και στα θαύματα, άρχισε να ζει στον κόσμο, αυτόν που αρνιόταν να πατήσει με τα πόδια της. Γιατί με αυτόν τον τρόπο είχε γεννηθεί. Γρήγορα ο κόσμος και οι άνθρωποι στάθηκαν πολύ λίγοι, δεν της ταίριαζαν. Την απογοήτευσαν, την πρόδωσαν. Με τις γροθιές της θρυμμάτιζε τα όνειρα και φυσούσε τη χρυσόσκονη. Συνήθισε να ζει με ...

Elvis Presley

Elvis Presley

3 Φεβρουαρίου 1830. Έχουν περάσει 181 χρόνια από τότε. Ήταν η ημερομηνία που υπογράφτηκε το Πρωτόκολλο του Λονδίνου που ορίζει την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος. Δυο χρόνια μετά το τέλος της ελληνικής επανάστασης οι μεγάλες δυνάμεις Ρωσία, Γαλλία και Αγγλία ανακηρύσσουν την Ελλάδα κυρίαρχη και ανεξάρτητη. Στο γύρισμα της Ιστορίας, η Ευρώπη ζητά και πάλι γραπτές εγγυήσεις, για την αντιστροφή των όρων αυτή τη φορά. Εγγυήσεις για συμφωνία στη συνέχιση της εποπτείας της τρόικας και αποδοχή του τέλους της ανεξαρτησίας. Το αυτόνομο κρατίδιο της Ελλάδας δημεύει την περιουσία, εισάγει ξένους επενδυτές για την πλήρη εκμετάλλευση της παρθένας αναξιοποίητης γης του, ξαναβιώνει αναχρονιστικές αντιλήψεις, ενθαρρύνει ανέντιμους και άτολμους πολιτικούς αρχηγούς, αποκηρύσσει τους δημοκρατικούς θεσμούς, δηλώνει ελλειπή πολιτική και πολιτισμική σκηνή και γυρνάει το πρόσωπο στο παρελθόν. Για τις περήφανες αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου τα επίσημα χείλη μίλησαν για νίκη στις διαπραγματεύσεις και σωτηρία της χ...

Nina Simone

Imany

Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι πού μ' αρέσαν. Τ' αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζεις όπως το φέρει ο κόπος της τελειωμένης μέρας και βγάζεις άλλα νοήματα και άλλες ελπίδες, πιό καθαρά μπορείς να το διαβάσεις. Τώρα πού κάθομαι άνεργος και λογαριάζω λίγα φεγγάρια απόμειναν στή μνήμη νησιά, χρώμα Θλιμμένης Παναγίας, αργά στή χάση ή φεγγαρόφωτα σε πολιτείες του βοριά ρίχνοντας κάποτε  σέ ταραγμένους δρόμους ποταμούς καί μέλη ανθρώπων βαριά μία νάρκη. Κι όμως χτές βράδυ εδώ, σέ τούτη τη στερνή μας σκάλα όπου προσμένουμε την ώρα της επιστροφής μας να χαράξει σάν ένα χρέος παλιό, μονέδα πού έμεινε γιά χρόνια  στήν κάσα ενός φυλάργυρου, καί τέλος ήρθε ή στιγμή τής πλερωμής κι ακούγονται νομίσματα να πέφτουν πάνω στό τραπέζι- σέ τούτο το τυρρηνικό χωριό, πίσω από τη Θάλασσα του Σαλέρνο πίσω από τα λιμάνια του γυρισμού, στήν άκρη  μιάς φθινοπωρινής μπόρας, τό φεγγάρι ξεπέρασε τά σύννεφα, καί γίναν  τά σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο. Σιωπές αγαπημένες της σελήνη...

Radiohead

Ένα ενδιαφέρον άρθρο από τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, Σάββα Ρομπόλη που δημοσιεύτηκε σήμερα στα ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4673854

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα κάτι βαθιά μέσα μου με συγκινεί. Στις σχολικές εκδηλώσεις για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είχα απαγγείλει τα ονόματα όσων εκείνη τη νύχτα σκοτώθηκαν από το καθεστώς και λόγους που είχαν γραφτεί για τη μέρα εκείνη. Δυσκολεύτηκα να βρω τον τρόπο να διαβάσω, γιατί πάντα ήξερα ότι αυτά που αισθάνεται κανείς για τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1974 ξεπερνούν τα λόγια και αυτά που συνέβησαν τη νύχτα αυτή στο κέντρο της Αθήνας περισσεύουν για κάθε μήνυμα ηρωισμού που επικαλούνται οι σύγχρονοι άνθρωποι. Γιατί τότε κάποιοι πρίγκιπες του δρόμου, των τζιν και όχι των κάστρων αμφισβήτησαν τις στολές και τους καθεστωτικούς καθωσπρεπισμούς. Oι πρίγκιπες αυτοί χτίζουν κάστρα ελευθερίας, ξέρετε, αυτή την παλιά ελευθερία, τη βαθιά και αληθινή, κάστρα ανθρωπιάς, κάστρα για τη διαμονή της ευημερίας και των ονείρων για ένα ιδανικό μέλλον. Οι πρίγκιπες με τα μανικετόκουμπα χτίζουν κάστρα με τούβλα και ζουν απομονωμένοι, μακριά από τους δρόμους, αλλά μηχανεύονται σχέδια...

ZZ Top

Πάντα απολαυστική και εύστοχη στο λόγο και την ουσία της. Διαφωνώ στο ότι η λύση βρίσκεται στις εκλογές, μιας και οι πολίτες σε ένα τόσο ζοφερό και μπερδεμένο κλίμα δεν αποφασίζουν σωστά. Η πρόταση βρίσκεται στην καινοτομία και την αλλαγή. Παρόλα αυτά η συνέντευξη παραμένει πάντα ενδιαφέρουσα.

Σύμφωνα με τους New York Times αναμένονται νέα μέτρα λιτότητας με απολύσεις. Το ρεπορτάζ κάνει λόγο και για την ελληνική "αχαρτογράφητη επικράτεια", για την Ελλάδα που είχαμε και ξεπουλήσαμε ελαφρά τη καρδία. Πλέον η χώρα μας δε μας ανήκει και έγινε γνωστό παγκοσμίως. Καιρός να τα παραδεχτούν και τα ΜΜΕ και η πολιτική ηγεσία(η όποια) της Ελλάδας. Το άρθρο των  New York Times http://www.nytimes.com/2011/11/08/world/europe/greek-leaders-reach-deal-to-form-a-new-government.html?pagewanted=1&_r=1&hpw

Ποιος να το έλεγε στο Γ. Παπανδρέου ότι ένα χρόνο περίπου μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία της χώρας, θα γινόταν ο πιο ανεπιθύμητος ηγέτης της. Εκείνος που έφερε την Ελλάδα όχι στο γκρεμό αλλά εκείνος που την βοήθησε να πέσει από αυτόν. Ηθική αυτουργία. Διέλυσε τις συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα μορφωμένων ανθρώπων, απαξίωσε τη γνώση που προσφέρει η πατρίδα, χρησιμοποίησε τους μετανάστες, αμαύρωσε τη σημασία των δημόσιων διαμαρτυριών, έπαιξε με τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης και τα μηνύματα της δημοκρατίας, σχετικοποίησε την ανθρώπινη ύπαρξη και αποδυνάμωσε την αυθυπαρξία και την ιδέα της χώρας. Από το καλοκαίρι κατασκευάζει ένα σενάριο για πολιτική αλλαγή και το πουλάει πάμφθηνα στα ΜΜΕ και στη συνέχεια το παίρνει πίσω κάνοντας στροφή 360 μοιρών. Ο Αντώνης Σαμαράς ασκεί πιο έξυπνο επικοινωνιακό παιχνίδι, αναδεικνύοντας τις προσποιήσεις του πρωθυπουργού σε γκάφες πρώτου βαθμού. Στην πρόσφατη συνεδρίαση των Καννών, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ μίλησε για την αθέμιτη ελληνική ...

you took your coat off and stood in the rain you' re always crazy like that and I watched from my window always felt I was outside looking in on you you' re always the mysterious one with dark eyes and careless hair you were fashionable sensitive but too cool to care you stood in my doorway with nothing to say besides some comment on the weather well in case you failed to notice in case you failed to see this is my heart bleeding before you this is down on my knees, and... these foolish games are tearing me apart and your thoughtless words are breaking my heart you' re breaking my heart you' re always brilliant in the morning smoking your cigarettes and talking over coffee your philosophies on art, Baroque moved you you loved Mozart and you' d speak of your loved ones and I clumsily strummed my guitar you' d teach me of honest things things that were daring, things that were clean things that knew what an honest dollar did mean I hid my soiled hands behind...

"Η κρίση στο εσωτερικότης χώρας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και απειλεί τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα μετά την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό διάσωσης το Μάϊο του 2010 και παρά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής 2011-2015, εσχάτως του εφαρμοστικού νόμου για το ενιαίο μισθολόγιο - βαθμολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία καθώς και σειράς άλλων νόμων με τους οποίους οριζόντιες περικοπές οδήγησαν σε πρωτόγνωρη συρρίκνωση το εισόδημα εκατομμυρίων συμπολιτών μας, η διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας είναι ανεπιτυχής. Οι στόχοι του προγράμματος δεν επιτυγχάνονται. Η νομοθετική υπερπαραγωγή αδυνατεί να μετουσιωθεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και η στόχευση των κυβερνητικών πολιτικών εξαντλείται στα συνήθη "υποζύγια" αδυνατώντας να θωρακίσει τα μέτρα που λαμβάνονται με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και συγκροτημένη πολιτική ανάπτυξης που θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα μ...