Sillage

Πόσο πολύ, πόσο πολύ πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις απ' τη ζωή, απ' τη ζωή απ' τη ζωή μου πέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις Κι αν δεν προσμένεις να με δεις κι αν δεν προσμένεις να με δεις κι εγώ πως θα ξανάρθεις εσύ του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή Αιώνια θα το τραγουδώ αιώνια θα το τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις πως οι στιγμές που μου 'δωσες αξίζουν μια ζωή Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις Χρήστος Θηβαίος http://www.youtube.com/watch?v=EijA1ZY0lhQ

Υπάρχουν οι 300 άνθρποι της Βουλής που ψηφίστηκαν για να πληρώνονται αδρά, να πάρουν μια γερή σύνταξη στα χέρια τους και να κάνουν μια διόλου αδιάφορη περιουσία, παρά για να αφήσουν το στίγμα τους στην πολιτική ιστορία. Γιατί για να το κάνεις αυτό, πρέπει πρώτα και πάνω απ' όλα να διαθέτεις κότσια, πολιτική ευφυία που βασίζεται στην καινοτομία και άποψη που τη στηρίζεις με λόγο και δυνατή φωνή στη Βουλή. Ενώπιον όλων! Σήμερα το Κονοβούλιο έχει κατανήσει ένα θέατρο του παραλόγου. Θέατρο γιατί ο καθένας ενσαρκώνει το δικό του ρόλο με δήθεν κόντρες και δήθεν επικλήσεις στο καλό της πατρίδος (η οποία μας έχει αφήσει χρόνους προ πολλού) και παραλόγου γιατί τη λογική την έχουν απωλέσει χρόνια τώρα, με αποτέλεσμα το σύστημα, που εμφανίζουν ως μάννα εξ ουρανού για μια ουτοπική θεωρία της σωτηρίας, να φθίνει, να γερνά και να ξερνά όσα κακά έβγαιναν στην επιφάνεια και έτρωγαν λίγο λίγο την ίδια του την καρδιά, το χρήμα, που συντηρεί και σχεδίαζε να συντηρεί γενιές πολλές ακόμα! Σαν τους καλ...

Τον τελευταίο καιρό, εν όψει Χριστουγέννων, παίρνω μικρά γλυκά δωράκια από αγαπημένους φίλους! Πιο πολύ μου άρεσαν τα σοκολατάκια, οι μικρές εκπλήξεις στις χαριτωμένες τσαντούλες. Σε στιγμές στυγνού ρεαλισμού και αυτοκριτικής... καταναλώνονται με λαιμαργία, να ξέρετε. Όλο αυτό το γιορτινό κλίμα που δείχνει ενδιαφέρον, διάθεση για αληθινές ευχές αγάπης και χρόνων καλών και ήρεμων, σε ατμόσφαιρα επιβλητική υπό το φως των κεριών και με τη σκιά αόρατων "δυνατών" φύλων, φέρνει μια όψη μελαγχολίας. Με τους σωρούς των εξωτερικών σκουπιδιών, με το χάος από την παράλυση του κράτους, το σπίτι μοιάζει ξαφνικά καταφύγιο που κλείνει ανάμεικτα συναισθήματα για ανθρώπους φρέσκους! Τριγύρω ανάμεσα σε τόση κενότητα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι πλούσιοι και μαζί τους γίνεσαι κι εσύ! Είναι πολύ σπουδαίο πράγμα να έχεις φίλους, αλλά και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους διαφορετικούς από τους άλλου, που σε κάνουν να πιστεύεις ότι τελικά υπάρχει αυτή η αχαϊρευτη ελπίδα, που σε αναζωογονούν! Ακόμα ...

Ζούμε σε έναν κόσμο μαγικό με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβητό γεμάτα τα μπαλκόνια πολιτικά αηδόνια υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια για ευτυχισμένα χρόνια Κι εσύ, Ελένη και κάθε Ελένη της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη Κι εσύ, Ελένη και κάθε Ελένη της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη Η ζωή σου να το ξέρεις είναι επικηρυγμένη να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει Κι εσύ, Ελένη και κάθε Ελένη της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη Ζούμε σε έναν κόσμο μαγικό υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό να σε μπάσει στο παιχνίδι τη ζωή σου πώς θα φτιάξει να σου τάξει να σου τάξει τη ζωή σου να ρημάξει κι όταν να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο δεν του φτάνει τούτο μόνο Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι αρπάζει, κλέβει το όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι Κι εσύ, Ελένη και κάθε Ελένη της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη Κι εσύ,...

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου, που τον κάνουν να θαυμάζει κάποιον περισσότερο από τη γοητεία της πρώτης συνάντησης. O τρόπος που κινείται στο χώρο και τον γεμίζει, ο τρόπος που κοιτάει, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται, ο τρόπος που ψιθυρίζει δυο λέξεις λίγο πριν χαθεί όλη η βραδιά, θυμίζει τους λόγους για τους οποίους αξίζει το ρίσκο και την προσοχή σου. Και είναι τόσο παράξενα, απίστευτα αληθινή και μεγάλη η ευγένεια που σε σαστίζει, σε γοητεύει και σε βγάζει από το αδιέξοδο της πρώτης αμήχανης σκέψης για απόμακρη στάση. Ακόμα, όμως, και δυο λέξεις που εκφράζουν έναν γλυκό θαυμασμό και ενός αυθεντικού κολακευτικού και γοητευτικού λόγου επιβεβαιώνουν την αξιοπρέπεια της αύρας. Αισθάνομαι την τύχη να γνωρίζω και να αναπνέω τον ίδιο αέρα, τις ίδιες στιγμές με μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους. Λυπάμαι που έχασα αλλά είμαι περήφανη για τα ρίσκα μου, για τις μεγάλες μου διακινδυνεύσεις που, ευτυχώς, επιβεβαίωσαν τον κανόνα μου και την στάση ζωής μου. Πολλές φορές, βέβαια, ν...

You got a fast car I want a ticket to anywhere Maybe we make a deal Maybe together we can get somewhere  Anyplace is better Starting from zero got nothing to lose Maybe we'll make something But me myself I got nothing to prove  You got a fast car And I got a plan to get us out of here I been working at the convenience store Managed to save just a little bit of money We won't have to drive too far Just 'cross the border and into the city You and I can both get jobs And finally see what it means to be living  You see my old man's got a problem He live with the bottle that's the way it is He says his body's too old for working I say his body's too young to look like his My mama went off and left him She wanted more from life than he could give I said somebody's got to take care of him So I quit school and that's what I did  You got a fast car But is it fast enough so we can fly away We gotta make a decision We leave tonig...

Μόλις χθες στο Κοινοβούλιο υπερψηφίστηκαν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις σε ΔΕΚΟ και ιδιωτικό τομέα, που θα πλήξουν μικρές και μεσαίες τάξεις! Σύσσωμη η κυβέρνηση τάχθηκε υπέρ του, σύσσωμη η αντιπολίτευση κατά! O βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος ψήφισε ΟΧΙ στη χθεσινή ψηφοφορία και αμέσως διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Ερώτηση: Για ποιον ακριβώς λόγο γίνεται ψηφοφορία αν επιβάλλονται προγραμματικά σαφείς θέσεις στους βουλευτές; Να ζήσει η δημοκρατία, η ελευθερία και η κρίση μας! "Δε θα επηρεαστεί ο ιδιωτικός τομέας", διαβεβαίωνε πριν από λίγο καιρό ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Να, λοιπόν, που μετά τον δημόσιο τομέα οι σαρωτικές αλλαγές στο εργασιακό με συρρίκνωση μισθών και συντάξεων επήλθαν και στον κατά τα άλλα "ευέλικτο" ιδιωτικό τομέα. ΔΝΤ είναι αυτό! Από τη στιγμή που κλήθηκε από τον ίδιο τον πρωθυμουργό, προκειμένου να δανειοδοτήσει μια οικονομικά κατεστραμμένη και ανεπισήμως πτωχευμένη χώρα, με σκοπό ...

Ήτανε που λες κατακαλόκαιρο Κι ο δρόμος σ ένα διάφανο ουρανό Μες στην αγκαλιά μου ό,τι ακριβότερο Κι ο κόσμος ένα βότσαλο μικρό Κι εσύ μου λες να ξεχαστώ Τον Αύγουστο να σβήσω από τους μήνες Μα κι αν τις μνήμες πολεμώ Στον Αύγουστο με πάνε πάλι εκείνες Έκαιγε η ανάσα του στο σώμα μου Κι έφεγγα σαν ήλιος στο κενό έφυγε και μπήκα στο χειμώνα μου Και πάγωσα σαν άστρο μακρινό Κι εσύ μου λες να ξεχαστώ Τον Αύγουστο να σβήσω από τους μήνες Μα κι αν τις μνήμες πολεμώ Στον Αύγουστο με πάνε πάλι εκείνες Έλλη Πασπαλά http://www.youtube.com/watch?v=jLzdGXbPLFE&feature=related

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου και το μετά απ' το μετά γνωρίζω Αν είχα θάρρος για να πω το έλα τώρα δε θα είχα τη φωτιά στο αίμα αν είχε χρώμα θα ήταν άσπρη τρέλα αν είχε σώμα θα ήταν πάλι ψέμα Κοίτα τα χέρια πώς γυρνούν στον τοίχο σαν να χορεύουν με τη σιωπή μου κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη και τη χαρίζω σε όποιον μου εξηγήσει να έχει το μέλλον μου να επιλέξει ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει Τίποτα σημαντικό ζω μονάχα εν λευκώ Τίποτα σημαντικό ζω μονάχα εν λευκώ Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου καλά τα λένε οι έγχρωμοί μου φίλοι το πρόβλημά μου η υπερβολή μου κι ότι αργεί απάντηση να στείλει Αν είχε θάρρος να φανεί ο λόγος τώρα δε θα ήταν φωτιά στο αίμα αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος αν είχε σώμα θα ήταν σαν κι εμένα Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε κι αν δεν στο πουν να μάθεις να το κλέβεις κι αν θες να δεις τα αληθινά ...

Μύρισα αρώματα, περπάτησα στο χιόνι σε μέρη τόσο γνώριμα, άκουσα μουσικές που θυμίζουν χειμώνα, φόρεσα σκουφί, κουκουλώθηκα με μανία κάτω από τη ζεστή μου κουβέρτα και έκανα μακρινές σκέψεις! Μπήκα μέσα στο κλίμα δηλαδή! Πήρα μια μυρωδιά από ζεστή ατμόσφαιρα στα ενδότερα του σπιτιού ενώ έξω έπεφταν νιφάδες χιονιού. Και πάντα το χαζοκούτι παίζει αυτές τις ταινίες που δεν ξέρεις αν θες να βάλεις τα γέλια ή τα κλάματα για την χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα! Τζάκι, ένας απροσδιόριστος αριθμός από φλοκάτες, ζεστές κούπες πάνε κι έρχονται, παντού μικρές φωτεινές δροσιλίτσες και μάτια που δακρύζουν από την κρύα κόντρα του αέρα. Ζευγάρια μάτια που συναντιούνται χωρίς φόβο και ζευγάρια χέρια που αγγίζονται έτσι που να δείχνει ο ένας στον άλλον μια παρουσία που λίγοι καταλαβαίνουν. Πολλές φορές η σιωπή είναι τόσο ταιριαστή στη στιγμή που απλά σου προκύπτει, σαν να είπες περισσότερα από αυτά που ήθελες ή που έπρεπε. Άλλες πάλι μοιάζει αφόρητη, απροσπέλαστη. Μια φράση μπορεί και να έσωζε τα πάντα......

There I go, there I go, there I go There I go  Pretty baby, you are the soul Who snaps my control Such a funny thing but every time I'm near you I never can behave You give me a smile and then I'm wrapped up in your magic Music all around me, crazy music Music that keeps calling me so very close to you Turn me into your slave Come and do anything with me that you want to Anything baby, just let me get next to you Am I insane or do I really see Heaven in your eyes ? Bright as stars that shine up above you  In the clear blue skies How I worry about you Just can't live my life without you Baby come here, don't have no fear Oh, is there a wonder why I'm really feeling in the mood for love So tell me why you stop to think About this weather, my dear This little dream might fade away There I go talking out of my head again So baby won't you come and put our two hearts together? That would make you strong and brave  Oh, when we are one, I'm not afraid, I...

Return to innocence That's not the beginning of the end That's the return to yourself The return to innocence Love Devotion Feeling Emotion Don't be afraid to be weak Don't be too proud to be strong Just look into your heart my friend That will be the return to yourself The return to innocence If you want, then start to laugh If you must, then start to cry Be yourself, don't hide Just believe in destiny Don't care what people say Just follow your own way Don't give up and use the chance To return to innocence That's not the beginning of the end That's the return to yourself The return to innocence Don't care what people say Follow just your own way Follow just your own way Don't give up, don't give up To return, to return to innocence If you want then laugh If you must then cry Be yourself, don't cry Just believe in destiny Enigma http://www.youtube.com/watch?v=Rk_sAHh9s08

Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα Έμεινα εδώ να μη μαραθείς Κάποιο βράδυ μου χες πει πως πρέπει να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα Κάποιο βράδυ μου χες πει πως δε μπορείς να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα Και γω δε μίλησα ξανά γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς Να μη μείνεις μόνη σου και γω στο τίποτα Έμεινα εδώ να μη μαραθείς...     Στέλιος Ρόκκος http://www.youtube.com/watch?v=C-p5vvkNGK4

Σ' αυτή τη φράση ο αγαπητός κύριος Σωμερίτης κρύβει το νόημα του αιώνα και ολόκληρης της γενιάς του! Δυο χρόνια συμπληρωμένα από τη δολοφονία ενός παιδιού που έτυχε να βρεθεί στο σωστό μέρος, τη λάθος στιγμή, απέναντι στον λάθος άνθρωπο, με τη γενιά μας (και εννοώ τη γενιά του σήμερα, που διαμορφώνει το αύριο και τις ρίζες του, τους νέους) να βγαίνει στους δρόμους και να τα σπάει, στην κυριολεξία, με την Ελλάδα να μπαίνει κάτω σπό καθεστώς διεθνούς οικονομικής επιτήρησης και τους πολίτες να υφίστανται μια πρωτοφανή ιδιωτική πτώχευση! Η ανεξαρτησία και η ελευθερία, θα συμπληρώσω εγώ, δεν είναι ποτέ απόλυτες. Για να υπάρξει ισορροπία και τα δυο αυτά αγαθά γίνονται αρετές όταν η εδραίωσή τους στον κόσμο φέρνει την ευτυχία και την ανάπτυξη. Και, ναι, είναι προκλητικό όταν μερικοί άνθρωποι ερχόμενοι από "βεβαρυμένο" πολιτικό (και μόνο, το ξεκαθαρίζω!) παρελθόν προτείνουν αόριστες λύσεις που μόνο να εκφράσουν το κύμα οργής πετυχαίνουν και όχι τον άνεμο αλλαγής, που λένε και οι ...

Παντελής Θαλασσινός Ο κόσμος είναι ένα βουνό τα λόγια που πετούνε Αντιλαλούνε στις πλαγιές σε μας ξαναγυρνούνε Καλύτερα να μη μιλάς κακιές αν κάνεις σκέψεις μα αν συλλογάσαι όμορφα είναι χρυσές οι λέξεις Μα, αν συλλογάσαι όμορφα... Ο κόσμος είναι ποταμός και θάλασσα που αφρίζει άμα μολύνεις το νερό πια δε σε καθαρίζει Καλύτερα να μη μιλάς αν δεν πολυκατέχεις μα, αν ξέρεις μην κρατάς κρυφό το θησαυρό που έχεις Μα, αν ξέρεις μην κρατάς κρυφό... http://www.youtube.com/watch?v=gTcVdbOw8ss

Γυρνώντας από μια πραγματικά γεμάτη ημέρα πήρα το μετρό για το καταφύγιό μου, το μετα-φοιτητικό μου, πλέον, σπίτι. Στη στάση Κεραμεικός έπαιζε μια τάνγκο μελωδία. Ξέρετε, μόλις που προλαβαίνεις να ακούσεις το ρυθμό στα δευτερόλεπτα που ανοίγουν και κλείνουν οι πόρτες του συρμού για να αφήσει και να παραλάβει επιβάτες. Ένας σχετικά μεγάλος άντρας χόρευε μια δεσποινίδα στο ρυθμό της μουσικής. Αγνοώντας τους περαστικούς, τα βλέμματα και το ενοχλητικό μόνιτορ με τη συχνότητα των δρομολογίων. Το βλέμμα μου έμεινε καρφωμένο εκεί και οι φιγούρες τρεμούλιαζαν και ξεθώριαζαν καθώς αναχωρούσε ο συρμός, ξέρετε! Άφηναν το παραστατικό αποτύπωμά τους. Σαν κινούμενη ηχώ! Τελικά, ο χορός υπάρχει παντού μέσα σε μια πόλη που τίποτα δεν κινείται ρυθμικά. Ξαφνικά μοιάζουν όλα να κινούνται! Να χορεύουν σε λάτιν ρυθμούς!