Γυναίκα

Στη Σαουδική Αραβία οι γυναίκες δεν έχουν αποκτήσει το δικαίωμα να συμμετέχουν στις εθνικές εκλογές. Σε πολλές γωνιές του πλανήτη, το γυναικείο σώμα γίνεται πεδίο εκμετάλλευσης, εμπορίας και βίας. Η γυναίκα έχει μετατραπεί σε μια όρθια μάζα από χαρακτηριστικά ανθρώπου, χωρίς ψυχή, αισθήματα και δικαιώματα. Η σημερινή ημέρα οφείλει την επέτειό της στη γερμανίδα ακτιβίστρια Clara Zetkin. Στις 8 Μαρτίου του 1857, γυναίκες εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας της Ν. Υόρκης εκδήλωσαν διαμαρτυρία προκειμένου να πετύχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αλλά αυτά ανήκουν μάλλον στην εγκυκλοπαίδεια. Η ιστορία και η εξέλιξη του κόσμου δείχνει ότι η γυναίκα έπρεπε να αιτηθεί το δικαίωμα. Ό,τι κι αν ακολουθούσε αυτό. Το δικαίωμα στη μόρφωση, στη διαμόρφωση της πολιτικής εκπροσώπησης, στην εργασία, την επιλογή εν τέλει. Ο παγκόσμιος γυναικείος πληθυσμός είναι χωρισμένος. Η γυναίκα της Δύσης, της Ανατολής, του Τρίτου κόσμου, του Χριστού και του Μωάμεθ, του άνδρα, του παιδιού, της εργασίας, του σπιτιού. Ακόμα και στις επαρχίες της λεγόμενης Δύσης, επικρατεί η αντίληψη που θέλει τη γυναίκα κυρία του σπιτιού, να μην προκαλεί με την εμφάνισή της, να κρατά χαμηλό προφίλ. Πόσες φορές έχουμε ακούσει την κατάπτυστη δικαιολογία για το βιασμό γυναικών ότι "προκάλεσε", "φορούσε μίνι ή μπλούζα με βαθύ ντεκολτέ". Οκτώ χρόνια αναμένουν για την εκδίκαση της υπόθεσής τους, τέσσερις τουρίστριες που βιάστηκαν από τον ίδιο άντρα. Η δικηγόρος του είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, γυναίκα και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και γυναίκα και γυναίκα και γυναίκα. Με ενστάσεις και αναβολές έχει καταφέρει να καθυστερήσει την εκδίκαση των υποθέσεων.«Είναι σαν να μην υπάρχει από την πλευρά του ελληνικού δικαστικού συστήματος σεβασμός για τα θύματα σεξουαλικής βίας ή την προάσπιση της δικαιοσύνης γενικότερα. Από την άλλη, δεν εκπλήσσομαι, ιδιαίτερα με όλα αυτά που γίνονται στην Ελλάδα αυτές τις ημέρες αλλά και με αυτά που είδα σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος αμέσως μετά την επίθεση που δέχθηκα», δηλώνει ένα από τα θύματα της συγκεκριμένης υπόθεσης σεξουαλικής βίας. Σε όλο τον κόσμο, πολλές γυναίκες υφίστανται το βιασμό, την αντρική βία ή τη σεξουαλική βία με όποιο τρόπο και αν εκδηλώνεται, χωρίς ποτέ να βρουν τη δικαίωση ή τη λύτρωση μέσω της τυπικής άσκησης του νόμου.
Ακόμα, λοιπόν και στη Δύση οι κακόφημες πλατείες των μεγαλουπόλεων γεμίζουν με δείγματα του trafficking, γυναίκες εγκλωβισμένες στο τακούνια και τις στενές φούστες τους, τόσο για να προσελκύσουν πελάτες, με σώματα που στέκονται στα τρυπήματα, την ηρωίνη και τις ουσίες. Γειτονιές που ασφυκτιούν από μάζες σωμάτων που εμπορεύονται, ακανόνιστες καταγωγές που καταλήγουν στην πορνεία και την πώληση με αντάλλαγμα λίγα ευρώ ή δολάρια στους διακινητές και όσους επέτρεψαν τη διακίνηση της σάρκας τους. 
Σε χώρες της Ασίας και του θρησκευτικού φανατισμού οι γυναίκες γίνονται θύματα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Ο βιασμός μιας γυναίκας θεωρείται αμαρτία την οποία προκάλεσε η ίδια και πρέπει να τιμωρηθεί. Εκτός του ψυχικού και σωματικού εκμηδενισμού από το βιασμό, υπόκειται σε σειρά βασανιστηρίων στο σώμα και αναπόφευκτα και την ψυχή λόγω προσβολής της τιμής του άνδρα της. Στις περιπτώσεις αυτές, οι νόμοι της θρησκείας συνηγορούν στην παραδειγματική τιμωρία της. Οι επιλογές για εργασία, μόρφωση, δημόσια συναναστροφή είναι αντρικό προνόμιο. Η επιλογή συντρόφου είναι δεδομένο ότι δεν ανήκει στην ίδια. Στο Αφγανιστάν η μπούργκα καλύπτει το γυναικείο σώμα πλήρως ναι, ακόμα και τα μάτια, ενώ ο κίνδυνος της εκτέλεσης πρωτοστατεί για όσες κυκλοφορήσουν δημόσια χωρίς αυτήν. 
Υπάρχουν γυναίκες σε χώρες τούτου του κόσμου που ζουν με το φόβο. 140 εκ. από αυτές παγκοσμίως, έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή. "Φοβήθηκα να πω όχι", λέει ένα κορίτσι της Κένυας. 
Η Αΐσα Μοχαματζάι είναι το κορίτσι από το Αφγανιστάν που έγινε γνωστό μέσα από το φακό του περιοδικού Time. Στα 12 της ο πατέρας της την ανάγκασε να παντρευτεί πουλώντας τη προκειμένου να ξεπληρώσει τα χρέη του. Ζώντας 6 χρόνια απόλυτης βίας στο σπίτι του συζύγου της από την οικογένειά του και ενώ δεν τον είχε δει ποτέ της λόγω απουσίας του, αποφάσισε να δραπετεύσει για να ξεφύγει από τον εξευτελισμό και τη βία, καταφεύγοντας σε ένα βουνό. Αργά ή γρήγορα ο σύζυγός της επιστρέφοντας, τη βρήκε και για να την τιμωρήσει για το διασυρμό του, εξάντλησε όλη του βαρβαρότητα κόβοντάς της τη μύτη και τα αυτιά. Σήμερα η Αΐσα ζει στην Αμερική και πριν 3 μήνες υποβλήθηκε σε προσθετική πλαστική επέμβαση δείγμα, μιας κτηνώδους νοοτροπίας που οδηγεί σε κτηνώδεις πράξεις εκμηδενίζοντας την έννοια του ανθρώπου. «Αυτό που συνέβη είναι μέρος του εαυτού μου, μέρος της ζωής μου και θα το κουβαλάω για πάντα. Πρέπει να ζήσω και πρέπει να ερωτευθώ. Δεν φοβάμαι πλέον», έχει δηλώσει η ίδια. 
Στο δυτικό κόσμο, η γυναίκα προσπαθεί ακόμα να βρει το ρόλο της. Δε θα έπρεπε να προσπαθήσει για να τον βρει. Βρίσκεται μπερδεμένη κάπου ανάμεσα στα ρουζ και τις γόβες, τα τσιγάρα και τις στραφταλιζέ φωτογραφίες και ενώ η κρίση δυσχεραίνει τις υποσχέσεις διεκδίκησης των ρόλων. Μάνα, σύζυγος, εργαζόμενη, γκόμενα, φίλη, γυναίκα. Μα πρωτίστως άνθρωπος. Το μόνο της δικαίωμα είναι ότι δεν έχει το δικαίωμα να αποδείξει τίποτα σε καμιά κοινωνία. Είναι το γυναικείο μυαλό σε ένα γυναικείο σώμα με στήθος και καμπύλες και μήτρα, αυτό που γεννά και τροφοδοτεί τη ζωή και ανάμεσά της και τους άντρες. Είναι ό,τι ορίζει το σώμα και η ψυχή της.

Σχόλια

  1. Στην αρχή μας μοίρασαν στα δύο. Γυναίκες - Άντρες
    Μετά στα τέσσερα.Αφέντες και δούλοι.
    Και μετά άρχισαν οι πολλαπλές υποδιαιρέσεις των δούλων. Οι αφέντες έκτοτε δεν διαιρέθηκαν.

    και η ιστορία συνεχίζεται με διαιρέσεις και μαχαιρώματα. μεταξύ των δούλων φυσικά.

    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει ελπίδα να κατανοήσουν οι δούλοι ότι είναι απ' την ίδια πλευρά και όχι απ' την απέναντι? Ότι όλοι αφεντικά και δούλοι, άντρες και γυναίκες είναι άνθρωποι?
      Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Γιούλικα Σκαφιδά

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο