Ένα καλοκαίρι κάπου στο 2012

Δεν ξέρω αν έχετε δει γραμμένη στους τοίχους της πόλης την έκφραση σεισάχθεια τώρα. Στην πόλη που φλέγεται, έχω ακούσει τον κ. Σαμαρά να στηρίζει τη διαφορά του προγράμματός του από τους προκατόχους του στον τρόπο εφαρμογής της εφεδρείας και όχι στο ίδιο το μέτρο που δημιουργεί τεράστια ελλείμματα στον τρόπο συναλλαγής με τους πολίτες την ίδια ώρα που η γραφειοκρατία αυξάνεται δραματικά, που η τεχνολογία στις υπηρεσίες είναι ανεπαρκής, η χρήση της από τους υπαλλήλους μεσαιωνική, όπως και η νοοτροπία τους, η αντίληψή τους για τα πράγματα εξοργιστική και θρασεία, περιχαρακωμένη στο κλαδικό τους συμφέρον. Καθημερινά βλέπω ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, γονείς που απολύονται και πρέπει να ζήσουν τα παιδιά τους, ασθενείς που εκλιπαρούν για την παράβλεψη της διαδικασίας μήπως προλάβουν το θάνατο, μήπως γλιτώσουν την έξωση, πολίτες που φωνάζουν για το σύστημα, τα βάζουν με το κράτος, τους πολιτικούς και υπόσχονται καταψήφιση στις επόμενες εκλογές. Μόνο που οι πολιτικές των πολιτών μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση. Όταν το σύστημα ευνοούσε μερίδα πολιτών με ρουσφέτια, υψηλούς μισθούς μία άλλη μερίδα του πληθυσμού παρέμενε αποκλεισμένη και χωρίς μέριμνα. Ο τομέας της υγείας και της περίθαλψης βρίσκεται σε ντροπιαστική κατάσταση, η πόλη σε κλοιό αυστηρής αστυνόμευσης εν μέσω σχεδίου Ξένιος Ζευς, η ονομασία του εντελώς υποκριτική, οι πολιτικές για τη μετανάστευση, την υποδοχή μεταναστών και τη μεταχείρισή τους ανύπαρκτη. Ακούω συναδέλφους, ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφομαι συχνά να εκφράζουν απόψεις για τη μετανάστευση, την οικονομία, τα εργασιακά, τη διαχείριση του "συστήματος" και επιβεβαιώνεται πανηγυρικά η χρόνια παρακμή που επέδειξε η χώρα, η ξιπασιά και η απαιδευσιά των δημόσιων λειτουργών, των πολιτών, των αθλητών που ανηθικότητα ποιούσιν. Μπορούμε να στρέψουμε λίγο το κεφάλι στο πλάι, στο συνάνθρωπό μας, στις παρέες, σε όσους έχουν ανάγκη από άλλον άνθρωπο; Ίσως τελικά μόνο έτσι αλλάξουμε την Ελλάδα, τους εαυτούς μας. Ίσως αυτή είναι η σύγχρονη επανάσταση. Προχθές μια κυρία ρωτούσε πώς να φτάσει στο Γ. Γεννηματάς. Βρισκόταν στο μετρό με κατεύθυνση προς Αιγάλεω. Δε μιλούσε ελληνικά, προσπαθούσε να κάνει κλήση για να επιβεβαιώσει την ονομασία του νοσοκομείου. Ανεβήκαμε μαζί με δυο νέα παιδιά προς την έξοδο να βρει σήμα το δίκτυό της για να μπορέσουμε να την καθοδηγήσουμε. Λίγες μέρες πριν ενώ σουρούπωνε και ο ουρανός στο βάθος της θάλασσας έπαιρνε αυτό το τρυφερό χρώμα, ο κυνηγετικός σύλλογος της περιοχής ανέλαβε τον καθαρισμό της παραλίας. Δεν ξέρω αν πρέπει να γίνουν σύγχρονα σεισάχθεια, δεν ξέρω αν με την παρακμή θα εξοικονομηθούν τα 11,5 δις προς το συμφέρον των πολιτών και της χώρας. Ξέρω ότι πρέπει στους εαυτούς μας να αναζητήσουμε τις επαναστατικές φιγούρες και όχι τις αναχρονιστικές εγκληματικές.

Σχόλια

  1. Δε διαφωνώ επι της ουσίας με αυτά που λες, αλλά μερικά σημεία του λόγου σου αναπαράγουν τα στερεότυπα εναντίον του δημόσιου χώρου..Έχω κουραστεί να ακούω για την "τυπολατρία" ειδικά απο την κοινωνία που θέλει "εξυπηρέτηση" εδώ και τώρα χωρίς καμμία προσπάθεια, και όταν την έχει, θέτοντας σε κίνδυνο τους δημόσιους λειτουργούς, μετά διαμαρτύρεται για τα παρεπόμενα. Αυτο που λείπει όμως μαζί με την "λειτουργικότητα" είναι και η αυστηρή τυπικότητα και το άτεγκτο πρωτόκολλο, ο σεβασμός στην διαδικασία, τα οποία πρώτοι οι άμωμοι και ασπιλοι "πολίτες" ξεσκίζουν..Εγω προσωπικά μετά απο τον κίνδυνο που πέρασα για να είμαι "λειτουργικός", τώρα, χωρίς να έχω απορρίψει την λειτουργικότητα έχω μετατραπεί σε υποστηρικτή και της άτεγκτης τυπικότητας. Για να δεί και η "άμωμη" και "άσπιλη" κοινωνία των "πολιτών" ότι η διαδικασία δεν είναι κωλόχαρτο. Υπάρχει λοιπόν διπλή όψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν πρόσεξες είπα πως δε βοηθάει και το ίδιο το σύστημα, η γραφειοκρατία είναι τραγική και η τεχνολογία επί της ουσίας δεν υπάρχει. Και επειδή δουλεύω σε δημόσια υπηρεσία, η ίδια η διαδικασία δεν αφήνει χώρο στη λειτουργικότητα, όπως σωστά λες! Σε αυτό οι υπάλληλοι δε φέρουν καμιά ευθύνη. Αλλά όπως είπες, επειδή το νόμισμα έχει δύο όψεις, η νοοτροπία μερικών δημόσιων υπαλλήλων είναι ανεπίτρεπτη και πολλές φορές δυσκολεύουν την ήδη προβληματική διαδικασία. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι είναι ίδιοι ή άχρηστοι ή δεν υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Νομίζω, έκανα σαφές ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο μαύρο! Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Διαγραφή
  2. Ναι, δεν υπάρχει θέμα ουσιαστικής διαφωνίας. Ως "δημόσιος" ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ, και καταλαβαίνω τι θέλεις να πείς. Απλά αν περάσεις στην υπηρεσία-δεν στο εύχομαι- την κρισάρα κάποιας "κάθαρσης", απο τις δυνάμεις που υπέθαλπταν αιώνες την βρωμιά, θα δείς πως κανένας "πολίτης", ούτε κάν συγγενής ή φίλος δεν θα σε στηρίξει ψυχικά...Έχω την βαθιά πεποίθηση πως η κοινωνία έχει αναπτύξει φασισμό απέναντι στο δημόσιο. Προσωπικά είμαι στο όριο να τα βροντήξω όλα και να κάνω το κηπουρό στο χωριό μου...αλλά να δεχτώ όλη την κακοήθεια των άμωμων "πολιτών" δεν την δέχομαι. Την επιστρέφω λοιπον και λέω στους "πολίτες": τώρα με το εξορθολογισμένο κράτος-αν ολοκληρωθεί η διαδικασία βίαιου εξορθολογισμού- θα δούνε τι σημαίνει "τυπικός ορθολογισμός" και διαδικασία. Θα δούνε αυτό πο βλέπει όποιος έχει ζήσει σε δυτική χώρα. Και αυτό δεν είναι μόνον "εξυπηρέτηση" και κράτος πρόνοιας, αλλά και αδυσώπητη τυπικότητα. Πήγαινε με πονοκέφαλο ή λιγοθυμικό επεισόδιο χωρίς ασφάλιση σε γερμανικό νοσοκομείο να δείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλά για να το διευκρινίσω, είμαι ιδιωτικός υπάλληλος σε δημόσια επιχείριση και βλέπω ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων. Σίγουρα υπάρχει μια κάποια προκατάληψη για το δημόσιο που μπορεί να είναι ισοπεδωτική, δυστυχώς, αλλά σίγουρα όχι άδικη. Σ' αυτό κατά κόρον ευθύνονται οι πολίτες που δεν προσπάθησαν έτσι λίγο να αλλάξουν τα πράγματα για αυτούς και τα παιδιά τους, αλλά και αυτό δικαιολογημένο είναι αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της ιστορίας μας. Εν τέλει, φαύλος κύκλος! Όσο για το παράδειγμα της Γερμανίας, εκεί υπάρχει σαφές αυστηρό πρωτόκολλο αλλά οι πολίτες ξέρουν ότι θα απολαύσουν το κράτος πρόνοιας που δικαιούνται. Η διαφθορά δεν υπάρχει μόνο στο δημόσιο ή στην Ελλάδα, αλλά παντού, όπου υπάρχουν άνθρωποι που είναι ευάλωτοι και θνητοί. Δεν είναι, λοιπόν, καιρός για αλλαγή; Γιατί έχουμε μάθει να κοιτάμε μονό τον εαυτό μας και τίποτα πέρα και έξω από εμάς...

      Διαγραφή
  3. Μας γύρισαν έναν αιώνα πίσω!
    Μια σκανδαλώδη εγκληματική ανισότητα σκιαγραφεί την επόμενη μέρα του απλού ανθρώπου.
    Ή τους κόβουμε εμείς το βήχα ή μας κόβουν αυτοί την αναπνοή μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευρυτάνα καλησπέρα! Έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας, αλλά σε εποχές απόλυτης φτώχειας (εκεί να δεις ανισότητα) όπου βαδίζουμε, μοιραία θα οδηγηθούμε στην αμφισβήτηση των προσώπων και των πολιτικών έμπρακτα.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» είναι ένα αληθινό ταξίδι.