Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2011

28 φορές όχι

Κάθε χρόνο έμενε η στρατιωτική και μαθητική παρέλαση για τα θυμόμαστε και να τιμούμε τις ηρωικές πράξεις του '40. Οι επίσημοι καταλάμβαναν "ειδικό" χώρο στα δεξιά των παρελαυνομένων και οι τελευταίοι έστρεφαν τα κεφάλια τους όταν περνούσαν από μπροστά τους σε ένδειξη σεβασμού. Με αυτόν τον τρόπο και εμείς κάναμε το καθήκον μας απέναντι σε όσους βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή μάρτυρες των ιστορικών γεγονότων και οι πολιτικοί παίρνουν τη θέση των ηρώων και προσποιούνται ότι δεν ξεχνούν τις αξίες του έθνους και της πατρίδας. Η αλήθεια είναι ότι η αντίληψη για το περιεχόμενο των θεσμών και των αξιών έχει αλλάξει ριζικά. Την ίδια στιγμή οι περισσότεροι αμφιταλαντεύονται για τον αν πρόκειται για το 1940 ή το 1821, αν πρωταγωνιστής ήταν ο Μεταξάς ή ο Κολοκοτρώνης. Ωστόσο, υψώνουν στα μπαλκόνια τους τις ελληνικές σημαίες για να τονώσουν το πατριωτικό αίσθημα. Η ελληνικότητα του καθενός φαίνεται στα μπαλκόνια τις εθνικές επετείους; Πατριωτισμός είναι η γενναία ψήφιση από τους βουλευτές

Ελευθερία

Ελευθερία είναι μια αίσθηση βαθιά μέσα σου, τόσο βαθιά που σπαρταρούν τα σωθικά. Είναι η φωνή που σε καλεί να ξεγυμνωθείς επιτέλους από τα καλύμματα. Είναι η επιλογή που δεν μπορείς να μην ακολουθήσεις, η ανάσα που ρουφάς ασταμάτητα. Είναι το κοίταγμα ενός πουλιού, οι σκέψεις που τρέχουν χωρίς σαφή προορισμό και σε πάνε σε μέρη που μπορεί και να μην υπάρχουν στη γη. Είναι κάτι παραπέρα από το φόβο, από τα γέλια, τις γκριμάτσες, τους χλευασμούς και τις κοσμοθεωρίες των άλλων. Είναι ο ένας και μοναδικός εαυτός σου, η αλήθεια που σε κάνει ένας άνθρωπος να ξεθάβεις από μέσα σου, το ξεπέρασμα των αναστολών, των δισταγμών, των απαγορευμένων επιθυμιών. Είναι η εκχύλιση των πόθων, η αποδοχή των παθών, το κράτημα μιας μέσης πάνω σε μια μηχανή που τρέχει σε λεωφόρο. Είναι τα αισθήματα που απλά προκύπτουν και δε συγκρατούνται, οι μουσικές που γράφτηκαν για σένα, τα ποιήματα που περιγράφουν εσένα, τα γέλια του κόσμου που συσσωρεύτηκαν σε εσένα. Είναι οι ρυθμοί που σε κουνούν χωρίς να το θέλεις, τα

Άξιον Εστί

Εικόνα
Mε το λύχνο του άστρου μελωποιημένη ποίηση Οδυσσέα Ελύτη απόσπασμα από το Άξιον Εστί (1959) Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα στο αγιάζι των λειμώνων στη μόνη ακτή του κόσμου που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ Τα κορίτσια μου πένθος για τους αιώνες έχουν τ' αγόρια μου τουφέκια κρατούν και δεν κατέχουν που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ

Επίκαιρα

Απογοήτευση, θλίψη, παράνοια, τρέλα, χάος και παράλυση. Οι διαβεβαιώσεις για την αποφυγή της πτώχευσης καταρρέουν για μια ακόμα φορά. Με σιγουριά οι πολιτικοί μας μάς καθησύχαζαν για τη σωτηρία της χώρας και τη δεδομένη ανοχή των ευρωπαίων. Σε λίγες μέρες όλοι περιμένουν το κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 50% το πιθανότερο. Συμπέρασμα: αδυναμία αποπληρωμής των χρεών μας προς τους δανειστές. Η χρεοκοπία μιας οικονομίας που προκάλεσε έριδες μεταξύ των αρχηγών των πλουσιότερων χωρών της Ευρωζώνης και της παγκόσμιας οικονομίας και απείλησε με απουσία δημοσίας αιδούς την οικουμενική οικονομία. Έχει θράσος η χώρα μας. Πιο πολύ γιατί έφτασε σε σημείο την Άνγκελα Μέρκελ να υποκύψει στον κακό της εαυτό και να νουθετεί μια χώρα που δε βρίσκεται στη δικαιοδοσία της. Πλεονέκτημα: η γερμανίδα καγκελάριος απέκτησε το δικαίωμα να επεμβαίνει στα του οίκου μας και μάλιστα να ασκεί αυστηρότατη κριτική για τις προσπάθειες που δεν έχουμε κάνει, για το νωχελικό κράτος μας και τις χρόνιες παθογένειες που

Άξιον Εστί

Εικόνα
Οδυσσέας Ελύτης, Μίκης Θεοδωράκης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης Όλη η ζωή ενσαρκωμένη σε ανατριχιαστικές λέξεις, μία μουσική απέραντη που κυκλώνει όλο τον κόσμο και ενώνει τους ανθρώπους, μία φωνή ακέραιη, σταθερή και άχρονη. Το Άξιον Εστί αγγίζει τις ψυχές και συγκινεί το κορμί από τη ρίζα του. Είναι τόσο σύγχρονο και αιώνιο που συγκλονίζει. Η ελληνική δημιουργία στο ύψιστό της σημείο. Ας μη λησμονηθεί ποτέ, αποτελεί παρηγοριά στους Έλληνες. Άλλωστε, γράφτηκε σε δύσκολους καιρούς γι' αυτό και του αξίζει να παραμένει ζωντανό όσο και όπως υπάρχουμε. Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο Στα ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραν

Stupid

Εικόνα
Από Sarah McLachlan Ιδανικό για το βροχερό και γεμάτο έμπνευση καιρό!

Carlos Santana

Εικόνα
While my guitar gently weeps (feat India Arie & Yo-yo Ma) Europa

Λάσπη και δυσωδία

Για ένα ακόμη φθινόπωρο, οι δρόμοι μετατρέπονται σε χειμαρρώδη ποτάμια που παρασύρουν σκουπίδια από τους γεμάτους κάδους σκουπιδιών των δήμων της Αττικής. Ποιοι μπλε κύριε, ακόμη και αυτοί της ανακύκλωσης, επιβεβαιώνουν περίτρανα τη γραφικότητα της ελληνικής καρικατούρας και την τραγικότητα της κατάστασης της χώρας μας. Πιστεύετε ότι οι απεργίες πιέζουν την κυβέρνηση; Εγώ πάλι καθόλου. Όταν ένα πολιτικό σύστημα είναι αποφασισμένο να ασκήσει συγκεκριμένη πολιτική, επικαλούμενο κάποιες αξίες και ιδανικά για την προκοπή και τη βελτίωση του τόπου, η κυβερνώσα εξουσία δεν είναι διατεθειμένη ούτε να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, έτσι για τα μάτια του φιλοθεάμονος κοινού, βρε αδερφέ. Παρά τα πρόσφατα στολίδια γιαουρτιού, η δήλωση του κ. Καστανίδη περιείχε μια σοβαρή αλήθεια. Η κήρυξη της πτώχευσης θα αποτελούσε συνειδητή επιλογή και εν τέλει θα κρατούσαμε την ευθύνη των εαυτών μας στα χέρια μας. Έχουμε, λοιπόν, μία επιλογή με δύο πτυχές. Πτώχευση ή έξωθεν διδασκαλίες για προσαρμογή

California Dreaming

Εικόνα
Μια ωραία διασκευή ενός ιστορικού κομματιού. Ένα καλοκαιρινό απογευματάκι δίπλα στη θάλασσα...

Night in white satin

Εικόνα
The Moody Blues

Θυμήσου, σώμα

Σώμα, θυμήσου, όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες, όχι μονάχα τα κρεββάτια που πλάγιασες, αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά, κ' ετρέμανε μες στην φωνή - και κάποιο τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε. Τώρα πια που είναι όλα μέσα στο παρελθόν, μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες εκείνες σαν να δόθηκες - πώς γυάλιζαν, θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν πώς έτρεμαν μες στην φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα. Κ.Π. Καβάφης

Εμείς και το δημόσιο

Ένα απόλυτα ειλικρινές και θαρραλέο άρθρο του Ριχάρδου Σωμερίτη που με βρίσκει σύμφωνη. Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ on line ( http://www.tovima.gr/ ) http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=423122&h1=true

Poor vice

Είναι σχεδόν συγκινητικό! Πρέπει όλοι να κινητοποιηθούμε για να μη χάσει ένα από τα 7-8 σπίτια του ο κ. Πάγκαλος και μην έρθει ο έτερος αντιπρόεδρος στη δύσκολη θέση να κινηθεί νομικά εναντίον του. Άλλωστε η περιουσία του μοιάζει με αυτή ενός μισθωτού ή συνταξιούχου. Προβλέπω ότι θα βρίσκεται ανάμεσά μας, θα συμμετέχει στις διαμαρτυρίες και θα μουτζώνει τη Βουλή. Είναι και αυτός θύμα της φορολογικής επιδρομής που επιφυλάσσει για όλους η κυβέρνηση. Συνειδητοποιείστε, λοιπόν, ότι ο β' αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι με το μέρος μας. Εκείνος παλεύει για το 7ο σπίτι του κι υπάρχουν άνθρωποι που αρχίζουν και επιβιώνουν μόλις στη σκιά του ορίου της φτώχειας. Τη στιγμή που το σχέδιο της τρόικας και τα μέτρα που υλοποίησε η κυβέρνηση απέτυχαν παταγωδώς, διακινδυνεύοντας την αξιοπιστία του ευρώ, της παγκόσμιας οικονομίας, της χώρας μας και φυσικά της εθνικής μας οικονομίας, η αύξηση του ΦΠΑ και η αύξηση του ορίου φοροαπαλλαγής από το 25% στο 60% δηλώνει την πλήρη αποτυχία στους υπολογισμο