Ένας ήλιος

Γυρνώντας απογευματάκι σπίτι ένας ήλιος εξαφανισμένος για πολύ καιρό πρόβαλλε τις ακτίνες του και τις ελπίδες του δειλά από τα άχαρα σπίτια και τις πολυκατοικίες τους. Μια μαύρη φιγούρα διέσχιζε την οδό, μια ευθεία του μέλλοντος με σκέψεις τρελές και ελπιδοφόρες με το αεράκι να ανακατεύει τα μαλλιά και να αγνοεί τη μικρή κυκλοφορία των οχημάτων. Χάθηκα στο μικρό απέραντο δρόμο κοιτάζοντας τον παράδοξα για την εποχή του καθαρό ουρανό και κάνοντας στιγμιαία όνειρα. Μετά άνοιξα την πόρτα της δικής μου φριχτής πολυκατοικίας και πάτησα το κουμπί του ασανσέρ για τον τρίτο όροφο...

Σχόλια

  1. ...κι ύστερα σκέφτηκες πως ήρθες η ώρα να βγεις ξανά έξω, γιατί όσο στέκεις ακίνητη στους ίδιους κουρασμένους χώρους, δεν υπάρχει ελπίδα να διαλυθεί η συννεφιά τους.
    Τελικά, γύρισες έξω στους ηλιόλουστους δρόμους;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» είναι ένα αληθινό ταξίδι.