To γιατί της αλλαγής

Γιατί έτσι απλά, αλλάζουμε.. Η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την εσωτερική από την επιδερμική αξιοπρέπεια έχει μόλις διασαλευτεί. Έγινε ένα κουβάρι, η εσωτερικότητα ξαφνικά ένα πουκάμισο αδειανό.. Γέμισε η ζωή από κομμάτια ενός παζλ που η θέασή του μοιάζει κατάφωρο ψέμα. Μείνε μαζί μου. Ο δαίμονας της αλλαγής μού πρστάζει να δέσω τα λόγια μου, τις πράξεις μου, τα γιατί μου. Κάποια στιγμή αγανακτεί και εκτονώνεται. Το να κολυμπάς στη θάλασσα ενός ηλίθιου και απόκοσμου πρέπει που σκοτώνει αξιοπρέπειες και αλήθειες κουράζει και ενίοτε πονάει. Ο κόσμος φαίνεται ίδιος. Μπερδεύει και μπερδεύεται. Λάθη και πάθη. Τα πρώτα οδηγούν στο χάος, στην κόλαση, τα δεύτερα μόλις στον παράδεισο. Η αλλαγή πετυχαίνει το σκοπό της μονάχα όταν η σύγκρουση είναι τόσο δυνατή που προκαλεί την τρέλα, όταν η αλήθεια φοβίζει, όταν ο άνθρωπος αγαπά..

Σχόλια

  1. Kosmonautis20 Ιανουαρίου 2010 στις 4:12 μ.μ.

    Από κάτοικο άλλου πλανήτη έρχεται αυτό το μήνυμα:
    Οι δαίμονες μπορούν να γίνουν φίλοι σου, το χάος περιέχει πολύχρωμη τάξη. Ο παράδεισος είναι βαρετός, και δεν περιέχεται στο πάθος.
    Αλλά αυτή η φράση κρύβει πολλά:
    "Η αλλαγή πετυχαίνει το σκοπό της μονάχα όταν η σύγκρουση είναι τόσο δυνατή που προκαλεί την τρέλα".
    Ίσως να είναι και το γιατί από την απέναντι όχθη, που περιμένει σειρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στη Μέσα (μας) Μάνη

Εικόνα
Επειδή τα ημίμετρα δε χωρούν στις μεγάλες αγάπες, τη Μάνη ή θα τη λατρέψεις ή θα τη μισήσεις. Η εξάμηνη παραμονή μου στη βασίλισσα της Λακωνίας, μου άφησε χαμόγελο, λαχτάρα για επιστροφή και αυτονόητη πρόταση για απόδραση σε γνωστούς και φίλους. Θα χρειαστεί να οδηγήσετε για περίπου 3,5 ώρες από την Αθήνα και το εξαιρετικό οδικό δίκτυο, τουλάχιστον μέχρι τη Σπάρτη, είναι βασικά συστατικά που κάνει την απόφαση να την επισκεφτεί κανείς, ευκολότερη. Στις αποσκευές δεν απαιτούνται πολλά, αλλά αρκετή όρεξη και σωστός προγραμματισμός για όσα επιθυμείτε να ρουφήξετε από αυτόν τον τόπο με την ιδιαίτερη ομορφιά. Στον απέραντο αυτοκινητόδρομο που θα ακολουθήσετε μέχρι να φτάσετε στον τελικό προορισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να αισθανθείτε μοναξιά, γιατί σταθεροί συνοδοιπόροι είναι η πράσινη πανδαισία κατά μήκος, μπερδεμένη με ορεινούς όγκους, ιδιαίτερα όσο πλησιάζετε στον επιβλητικό Ταΰγετο και η άγουρη μυρωδιά της ελιάς, που έχει ποτίσει τη μανιάτικη γη και στα σίγουρα θα κάνει το στέρνο σας ν...
Διαβάστε περισσότερα

Γιούλικα Σκαφιδά

Εικόνα
Με περίμενε πάνω σε μια μαύρη μηχανή έξω από σταθμό του μετρό. Ευγενική με γλυκό χαμόγελο, μεγάλα, όμορφα και εκφραστικά μάτια, μου άνοιξε το σπίτι της. Η Γιούλικα Σκαφιδά είναι η Μαρία του Νησιού , η Ιωάννα της καρδιάς , η Πένυ . Είναι το κορίτσι από την Καλαμάτα που μελετά τους ρόλους, κάνει σκι στον ελεύθερό της χρόνο, παίζει μουσική και ανησυχεί για τις εξελίξεις. Βραβείο Α' γυναικείου ρόλου για την ταινία Άπνοια σε σκηνοθεσία του Άρη Μπαφαλούκα. Ρόλος Έλσα. Πες μου λίγα λόγια για αυτό. Το βραβείο είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι βραβείο κοινού. Ψήφισε ο κόσμος του περιοδικού, είναι ένα ιντερνετικό περιοδικό. Είναι σημαντικό να σε βραβεύει ο κόσμος. Αν και η ταινία εισπρακτικά δεν πήγε πολύ καλά γιατί συνέπεσε με τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας νομίζω, όμως, ότι πολύς κόσμος την είδε σε DVD μετά. Είναι η ιστορία ενός κολυμβητή και μιας ακτιβίστριας, της Έλσα, που υποδύομαι εγώ. Αυτοί οι δύο είναι ζευγάρι και βλέπουμε σε πόσο διαφορετικούς κόσμους μεγαλώνουν και πόσο δι...
Διαβάστε περισσότερα

Οι "Αθηναίες" της Σοφίας Κροκιδά, είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο χωροχρόνο

Εικόνα
Εννέα γυναίκες στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Στην πόλη του κόκκινου, στα μωβιά δειλινά και τις γκρι μπορντούρες της αθηναϊκής ρουτίνας, ανάμεσα στη μαγεία και τον ρεαλισμό, στις λεπτές γραμμές μεταξύ ρομαντισμού/ ευαισθησίας και πραγματικότητας, οι Αθηναίες ξαναγεννιούνται, χαράσσουν ξανά τη ζωή τους, θυμούνται, επιβιώνουν και ανακαλύπτουν τη ζωή απ’ την αρχή. Με σημείο αναφοράς την Αθήνα, η Σοφία Κροκιδά, θέτει στο κέντρο των διηγημάτων της τον γυναικείο ψυχισμό και ιδεαλισμό, ιδωμένο μέσα από την αθηναϊκή παραζάλη, από τις αμέτρητες όψεις που παίρνει η πόλη που μας γοητεύει και παράλληλα μας απογοητεύει. Η μνήμη που προκαλεί πόνο, τα αστικά ερεθίσματα οξύνουν τις θύμησες και αναπόφευκτα, οι Αθηναίες προσδιορίζονται και επαναπροσδιορίζονται, μέχρι να βρουν τη δική τους απανεμιά. Η Σοφία χρειάστηκε να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις λυρισμού, κατασκευάζοντας με ιδιαίτερη μαεστρία τα διηγήματα που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μικρές καθημερινές ιστορίες ηρώων, μιας ατελεύτητης Αθ...
Διαβάστε περισσότερα