Μια ωδή προς την ελπίδα γεννά την απελπισμένη αντίδραση στο κατεστημένο, που λίγο πολύ οι ίδιοι αντιδρώντες, υπηρέτησαν στωικά επί δεκαετίες. Ξέρετε, παρατηρώντας τις διάσημες σφυγμομετρήσεις, την πρόθεση ψήφου, τις δημοσκοπήσεις πιο «επιστημονικά», αναρωτιέσαι αν ο λαός αυτός υπήρξε πραγματικά βλαξ, ανιστόρητος ή απλά εξαπατημένος. Δεν ειδικεύονται όλοι στο να παρατηρούν, δεν έμαθαν όλοι να σκέφτονται, δεν κατάφεραν όλοι να διαβάζουν και να παιδεύονται, γιατί η παιδεία θέλει πολλά κότσια να την αντέξεις, να την γνωρίσεις, να την εφαρμόσεις και να την αποδεχτείς. Άλλωστε ο «τσαμπουκάς» νίκησε τους λόρδους και τα κολέγια, τον πολιτισμό που προσιδιάζει στη Σουηδία, τα όνειρα που μιμήθηκαν το « American dream » αλλά απέχουν παρασάγγας και από τα δύο. Τα μορφωμένα κολεγιόπαιδά μας, διακήρυξαν ότι η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται και οι εγκληματίες φυλακίζονται. Αλλά η δημοκρατία δεν ήταν τόσο δυνατή ώστε να αποβάλλει η ίδια εξτρεμιστικές οργανώσεις που στην ουσία τους προσκυνούν όχι τη σ...