Sillage

Goran Bregovic Υπάρχουν μερικές μουσικές που όταν τις ακούς αφήνεις την ψυχή σου, οι χτύποι σου ενώνονται με τη μελωδία της φύσης, το ρυθμό που πλησιάζει και βυθίζεται ο ήλιος στον ορίζοντα. Και το Lullaby είναι μία από αυτές...

Olvidate Όταν η Buika και η Yasmin Levi συναντιούνται σε ένα τραγούδι ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός! Yasmin Levi- La Alegria

Κάποιος τρελός ρομαντικός κρέμασε στην αυλή του σπιτιού του μια αιώρα, για τις στιγμές που θα κλείνει τα μάτια του και θα αποχαιρετά μαζί με τα τζιτζίκια και το ηλιοβασίλεμα τη μέρα που φεύγει, για να αποτάξει μαζί με ένα ποτήρι κρασί τις μικρές αυτοκτονίες της καθημερινότητας. Τις ακροβασίες ανάμεσα στον εαυτό του και τους συμβιβασμούς του έξω από αυτόν. Για τα νανοδευτερόλεπτα που χρειάστηκε να περάσουν χωρίς απόφαση και σιγουριά και κατέληξαν στο συμβιβασμό και την άχρωμη προσπέλαση όσων τον κάνουν να χαμογελάει. Τα σκοινιά της αιώρας μπερδεύονται με τον αέρα, μαζί και τα μακριά μαλλιά του θεού της μέθης και της τρέλας, λίγη από την μυρωδιά της αρμύρας που ξέμεινε στην εποχή του τρύγου και ο αγέρας την έφερε πίσω πάλι, προδίδοντας το μυαλό και την ανάγκη. Λίγη από τη δική του ανάγκη για να φέρει πάλι όσα λαχταρά η νιότη και η μυρωδιά της βροχής. Γονιμότητα και φρεσκάδα. Γεύεται τα λαχταριστά παιδιά της γης, που γέννησε από το ράντισμα των δικών του καρπών χωρίς λίπασμα, με το νερ

  ΕΤΣΙ ΣΥΧΝΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΠΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΛΕΤΟ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ Ι Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου Στον μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων. Έσπερε φρουρέ για να λάμπεις πλάι στο ουρανί Αεράκι ενός νησιού που με ονειρεύεται Ν' αναγγέλλω την αυγή από τα ψηλά του βράχια Τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε με το άστρο Της σωστής μου καρδιάς: Δεν ξέρω πια τη νύχτα. Δεν ξέρω πια τα ονόματα ενός κόσμου που μ' αρνιέται Καθαρά διαβάζω τα όστρακα τα φύλλα τ' άστρα Η έχτρα μου είναι περιττή στους δρόμους τ' ουρανού Εξόν κι αν είναι τ' όνειρο που με ξανακοιτάζει Με δάκρυα να διαβαίνω της αθανασίας τη θάλασσα Έσπερε κάτω απ' την καμπύλη της χρυσής φωτιάς σου Τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα δεν την ξέρω πια. II ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες Τώρα ο